Podczas gdy leki osteoporozy były stosowane u osób z przerzutowym rakiem piersi z przerzutami do kości, nowe wytyczne z 2017 r. Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej zalecają stosowanie leku bisfosfonianowego Zometa dla niektóre kobiety z wczesnym stadium raka piersi. Czym dokładnie są bisfosfoniany i jak działają? Czy naprawdę mogą zmniejszyć ryzyko, że rak piersi rozprzestrzeni się na twoje kości i poprawi przeżycie?
Skąd wiadomo, czy te leki mogą być odpowiednie dla Ciebie?
Rak piersi i ryzyko nawrotu
Wczesny etap raka piersi jest bardzo uleczalny, a wskaźniki przeżycia uległy poprawie dzięki dodatkowi chemioterapii adjuwantowej i terapii hormonalnej dla osób, które są kandydatami do tych terapii. Jednak nawet w przypadku wczesnego stadium raka piersi (stadium I, II stadium i III) nawrót jest zbyt częsty.
Ryzyko nawrotu jest różne w zależności od wielu czynników, w tym stopnia zaawansowania raka, wieku, rodzaju leczenia i innych czynników. Nie wiemy, dlaczego rak czasami powtarza się wiele lat lub dekad później, chociaż teorie o tym, dlaczego rak piersi powraca, obejmują ideę, że istnieje hierarchia komórek rakowych, oraz że rakowe komórki macierzyste (generałowie) mogą pozostawać w stanie uśpienia w szpiku kostnym do momentu, w którym warunek zacznie znowu rosnąć.
Nawroty raka piersi mogą mieć trzy typy:
- Nawrót lokalny, w którym guz powraca w piersi w pobliżu miejsca pierwotnego guza.
- Nawrót regionalny, w którym rak powraca w pobliżu węzłów chłonnych lub pobliskich struktur.
- Odległe nawroty, w których rak powraca w odległym rejonie ciała, takim jak kości, wątroba, płuca lub mózg. Spośród nich kości są najczęstszym miejscem przerzutów.
To odległe nawroty z przerzutami raka piersi (stadium 4 raka piersi), które są odpowiedzialne za 90 procent zgonów związanych z rakiem piersi.
Kto jest zagrożony przerzutami do kości z powodu raka piersi?
Niemal każdy, kto miał raka piersi, mógł być narażony na rozwój przerzutów do kości, ale istnieją takie ustawienia, w których prawdopodobieństwo jest większe.
Przerzuty do kości są częstsze u osób z rakiem piersi z receptorem estrogenowym. Guzy z receptorem estrogenu są również bardziej prawdopodobnie związane z późnym nawrotem, na przykład wiele lat lub dziesięcioleci po znalezieniu i leczeniu pierwotnego nowotworu. Inne czynniki, które zwiększają ryzyko nawrotu raka piersi, obejmują chorobę węzła chłonnego.
Około 70 procent kobiet z przerzutowym rakiem piersi (stadium 4 raka piersi) będzie miało przerzuty do kości.
Rola bisfosfonianów w raku piersi
Bisfosfoniany były po raz pierwszy stosowane w latach 90., kiedy zostały zatwierdzone do leczenia osteoporozy. Od tego czasu zostały również zatwierdzone do leczenia przerzutów kostnych z raka sutka (i innych nowotworów), a także hiperkalcemii związanej z rakiem.
Kilka potencjalnych sposobów, w jakie bisfosfoniany mogą być pomocne dla osób z rakiem piersi, to:
- U kobiet z rakiem piersi, które rozprzestrzeniły się na kości (rak piersi z przerzutami do kości), bisfosfoniany, takie jak Zometa, zmniejszają ryzyko powikłań, takich jak złamania kości. Ponieważ złamania kości są istotną przyczyną bólu i niepełnosprawności, leki te mogą znacznie poprawić jakość życia kobiet z chorobą w stadium 4.
- Inhibitory aromatazy, hormonalna terapia raka piersi często stosowana u kobiet po menopauzie, może prowadzić do utraty kości prowadzącej do osteoporozy. Ta utrata masy kostnej może sama doprowadzić do złamań, ale może dalej zwiększać komplikacje, gdy obecne są również przerzuty do kości.
- W badaniach zastosowanie Zometa w przerzutowym raku piersi poprawiło przeżycie.
- Niedawno stosowanie bisfosfonianów we wczesnym stadium raka piersi z dodatnim receptorem estrogenu wiązało się przede wszystkim z niższym ryzykiem wystąpienia przerzutów do kości, jak również wyższym wskaźnikiem przeżywalności (patrz poniżej).
Korzyści z bisfosfonianów jako leczenie uzupełniające w raku piersi we wczesnym stadium
W badaniach dotyczących przerzutów raka piersi do kości stwierdzono, że bisfosfoniany nie tylko zmniejszają ryzyko złamań z powodu przerzutów, ale wydają się zapobiegać rozprzestrzenianiu się raka na kości w organizmie. pierwsze miejsce.
Chociaż nie mamy całkowitej pewności, jak działają, leki te wydają się wpływać na mikrośrodowisko kości w taki sposób, że komórki raka piersi mają mniejsze szanse na zamieszkanie.
Ponieważ przerzuty do kości są istotną przyczyną zgonu z rakiem piersi, zmniejszenie ryzyka wystąpienia tych przerzutów może poprawić szanse przeżycia u kobiet z wczesnym stadium choroby.
Kolejne badania potwierdziły, że te teorie są prawidłowe. Po zastosowaniu chirurgii i chemioterapii oraz terapii hormonalnej stwierdzono, że stosowanie bisfosfonianów we wczesnym stadium raka piersi u kobiet po menopauzie zmniejsza ryzyko wystąpienia przerzutów do kości o jedną trzecią, a także zmniejsza ryzyko zgonu o jedną osobę. -szósty. Chociaż liczby te wyglądają imponująco, faktyczna redukcja ogólnego ryzyka jest mniejsza, gdy patrzy się na obraz całościowy, przy czym bisfosfoniany zapewniają około 1 do 2 procent ogólnej redukcji ryzyka śmierci u kobiet, które są kandydatami do leku.
Oprócz zmniejszania ryzyka przerzutów i poprawy przeżycia, bisfosfoniany mogą pełnić jeszcze inną rolę. Inhibitory Aromataz, typ adjuwantowego leczenia hormonalnego zalecanego kobietom w okresie menopauzy (lub kobietom przed menopauzą po terapii tłumienia jajników) mogą prowadzić do utraty kości i osteoporozy. Jest to tym ważniejsze, że leki te są zalecane przez dłuższy czas lub po leczeniu tamoksyfenem. Stwierdzono, że Zometa zmniejsza ryzyko osteoporozy związanej z inhibitorami aromatazy. Leki sklasyfikowane jako inhibitory aromatazy obejmują Aromasin (eksemestan), Arimidex (anastrozol) i Femara (letrozol).
Wytyczne dotyczące bisfosfonianów we wczesnym stadium raka piersi
Aktualne wytyczne zalecają stosowanie jednego z dwóch różnych leków w tym ustawieniu:
- Zometa (kwas zoledronowy): Zometa jest dożylną postacią bisfosfonianu. Dawka zalecana jako leczenie uzupełniające we wczesnym stadium raka piersi wynosi 4 mg IV co sześć miesięcy przez trzy do pięciu lat.
- Bonefos (klodronian): Bonefos jest doustnym bisfosfonianem, który w razie potrzeby może być stosowany jako alternatywa dla Zometa. Dawka do terapii uzupełniającej wynosi 1600 mg tabletki przyjmowane raz na dobę przez dwa do trzech lat. Bonefos nie jest zatwierdzony przez FDA w Stanach Zjednoczonych.
Dawka leku Zometa stosowanego we wczesnym stadium raka piersi jest inna (rzadziej) niż dawka stosowana w przypadku przerzutowego raka piersi.
Kto może stosować Zometa lub Bonefos w leczeniu raka piersi?
Preparat Zometa (lub Bonefos) zaleca się w leczeniu adjuwantowym śródprzewnowego raka piersi z dodatnim receptorem estrogenu. Powinien on być stosowany wyłącznie u kobiet, które po menopauzie są w okresie pomenopauzalnym lub które są przed menopauzą, ale otrzymały terapię hipolipemizującą.
Wiele kobiet leczonych z powodu wczesnego stadium raka piersi przed wydaniem tego zalecenia może zastanawiać się, czy teraz powinny rozpocząć stosowanie leku. Odpowiedź jest taka, że to zależy i jest wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę. Badania przeprowadzono z kobietami, które rozpoczęły bisfosfoniany po zakończeniu operacji i chemioterapii, a nie dysponujemy żadnymi dobrymi danymi na temat zmniejszenia przerzutów ani korzyści przeżycia u osób, które później rozpoczęły stosowanie tych leków.
Wiemy, że bisfosfoniany mogą zmniejszać utratę masy kostnej u osób z osteopenią i osteoporozą, a inhibitory aromatazy wiążą się ze znaczną utratą masy kostnej u niektórych osób. Niektórzy lekarze zalecają stosowanie bisfosfonianów w leczeniu osteopenii, jeśli spodziewana jest dalsza utrata kości (chociaż mogą być stosowane inne dawki) lub jeśli dana osoba ma znaczące czynniki ryzyka złamania. Przed podjęciem decyzji możesz porozmawiać z lekarzem onkologiem o wykonaniu testu gęstości kości. Jeśli masz już lub jesteś zagrożony osteoporozą, może być wyraźna korzyść z używania tych leków.
Zagrożenia i skutki uboczne bisfosfonianów
Najczęstszym działaniem niepożądanym preparatu Zometa jest zespół grypopodobny utrzymujący się kilka dni po infuzji.
Działania niepożądane doustne Bonefos mogą również obejmować zgagę, niestrawność i zapalenie przełyku. Leki doustne należy przyjmować z wodą, a ludzie powinni być w pozycji pionowej przez 30 do 60 minut, aby zmniejszyć ryzyko podrażnienia przełyku.
Rzadziej występujące działania niepożądane bisfosfonianów stosowane doustnie lub dożylnie obejmują niski poziom wapnia we krwi (hipokalcemia), ból mięśni, stawów i (lub) kości (może wystąpić w dowolnym momencie stosowania leku) oraz upośledzenie czynności nerek . Osoby, które mają upośledzoną czynność nerek przed rozpoznaniem, mogą nie być w stanie użyć leku. Inne niezbyt częste działania niepożądane obejmują atypowe złamania kości udowej i migotanie przedsionków.
Niezwykłym, ale poważnym i trudnym niepożądanym działaniem bisfosforanów jest martwica kości szczęki. Osteonekroza odnosi się do niszczenia kości i może wystąpić w żuchwie lub szczęce. Objawy często zaczynają się od bólu szczęki lub utraty zęba. W badaniach dotyczących stosowania Zometa jako terapii uzupełniającej w raku piersi, martwica kości szczęki wystąpiła u około 2% kobiet przyjmujących Zometa.
Do czynników ryzyka rozwoju martwicy kości należą choroby dziąseł, słaba higiena jamy ustnej lub stosowanie urządzeń dentystycznych. Badania szukają sposobów na zmniejszenie ryzyka. W jednym z badań, wprowadzanie badań stomatologicznych co trzy miesiące i stosowanie profilaktyki antybiotykowej przed zabiegami stomatologicznymi wiązało się z niższym ryzykiem tego stanu. Gdy dojdzie do martwicy szczęki, leczenie może być trudne. Najczęściej stosuje się połączenie antybiotyków, zabiegów chirurgicznych, płukania jamy ustnej i hiperbarycznej terapii tlenowej.
O ile martwica kości szczęki może wystąpić z dowolnym bisfosfonianem, o wiele częściej obserwuje się ją (94 procent czasu) przy podawaniu dożylnym bisfosfonianom.
Przed zażyciem leku Zometa lub Bonefos
Przed rozpoczęciem stosowania leku Zometa lub Bonefos zaleca się wykonanie dokładnego badania stomatologicznego, które będzie poszukiwać jakichkolwiek objawów choroby dziąseł. Jeśli potrzebujesz jakiejkolwiek pracy stomatologicznej, takiej jak ekstrakcja zęba, zaleca się wykonanie tych procedur dentystycznych przed rozpoczęciem bisfosfonianów.
Bisfosfoniany i przerzutowy rak piersi
Bisfosfoniany i inny rodzaj leków, denosumab (Xgeva lub Prolia) są określane jako leki modyfikujące kość. Leki te są bardzo skuteczne w zmniejszaniu ryzyka złamań związanych z przerzutami do kości z raka sutka. Obecnie zaleca się rozpoczęcie bisfosfonianów lub denosumabu, gdy najpierw zostaną zdiagnozowane przerzuty do kości. W przypadku przerzutów do kości dawka preparatu Zometa jest większa i podawana w dawce 4 mg co 12 tygodni lub co trzy do czterech tygodni.
Dolna część adiuwantowych bisfosfonianów we wczesnym stadium raka piersi
Bisfosfoniany (Zometa) zostały dodane do wytycznych praktyki klinicznej z 2017 r. Dotyczących leczenia uzupełniającego wczesnego stadium raka piersi z receptorem estrogenu u kobiet po menopauzie. Te leki mogą nie tylko zmniejszyć ryzyko osteoporozy związanej z leczeniem, ale wydają się zmniejszać ryzyko wystąpienia przerzutów do kości i mogą poprawić przeżywalność.
Leki te rozpoczynają się po zakończeniu operacji i chemioterapii, a jednocześnie rozpoczyna się terapia hormonalna.
Przerzuty do kości z rakiem sutka nie tylko oznaczają, że rak nie jest już uleczalny, ale powoduje znaczny ból i niepełnosprawność. Powikłania przerzutów do kości obejmują złamania, kompresję rdzenia kręgowego i podwyższony poziom wapnia we krwi, z których wszystkie obniżają jakość życia i zmniejszają przeżycie.
Bisfosfoniany, podobnie jak wszystkie leki, mogą powodować działania niepożądane. Zometa często powoduje zespół grypopodobny na dzień lub dwa po infuzji, a Bonefos może prowadzić do podrażnienia przełyku. U niektórych osób występuje również zaburzenie czynności nerek lub niski poziom wapnia we krwi. Niezbyt częstym, ale poważnym skutkiem ubocznym jest martwica kości, którego stan dotyczy jednej na 50 kobiet stosujących lek w ten sposób. Dobra higiena jamy ustnej i ocena stomatologiczna przed rozpoczęciem leczenia mogą zmniejszyć ryzyko.
W przypadku kobiet, które były leczone z powodu wczesnego stadium raka piersi w przeszłości, ale które w innym przypadku byłyby kandydatami do leczenia uzupełniającego, obecnie nie istnieją żadne zalecenia. Porozmawiaj z lekarzem onkologiem na temat jej myśli i tego, co uważa za zalety i wady leczenia. Poznanie gęstości kości i ryzyka, zarówno w przypadku nawrotów, jak i skutków ubocznych leczenia, może pomóc w podjęciu decyzji. Podobnie jak w przypadku całej Twojej opieki, bycie własnym obrońcą w zakresie leczenia raka ma znaczenie.
