Jeśli dowiedziałeś się, że masz brodawki lub podmiejski ropień, prawdopodobnie czujesz się zdenerwowany. Dlaczego tak się dzieje i czy mogą one być objawem raka piersi?
Definicja brodawki lub podusznikowego ropnia
Brodawka lub ropień podsiatkówkowy to kieszeń ropy (jak torbiel), która znajduje się na brodawce lub tuż pod otoczką. Ropień może naciskać na pobliską tkankę i często towarzyszy mu obrzęk i stan zapalny.
Brodawki lub ropień podsiatkówkowy mogą powodować ból, niewielką tkliwość i drenaż ropny.
Ropnie sutka i podnaczyniowe występują najczęściej u kobiet, ale występują również u mężczyzn. Istnieje wiele różnych bakterii, które mogą być odpowiedzialne, w tym bakteria wywołująca gruźlicę. Ropień podsiatkówkowy można również nazwać ropniem gruczołu areolarnego, chorobą Zuski lub przetoką laktozową.
Brodawki lub podsiatkówkowe raki i rak piersi
Wszelkie bolesne guzy pod brodą lub otoczką powinny być sprawdzone przez lekarza. Jeśli karmisz piersią, ropnie mogą być powszechne i zazwyczaj nie są rakowe. Jednakże, jeśli nie karmisz piersią, może to być rzadka forma raka piersi. Chociaż najprawdopodobniej jest to łagodny stan, może nadal wymagać leczenia i ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem i ocenić jego liczbę.
Objawy
Najczęstsze objawy związane z ropniem sutkowym lub podusznym obejmują:
- obrzęk i tkliwość tkanek na brodawce sutkowej lub otoczce
- ropień lub wydzielina z opuchniętej tkanki
- gorączka
- ogólne uczucie choroby, podobne do objawy grypopodobne
Mastitis vs. ropień podsiatkówkowy
Mastitis to uogólniona infekcja w piersiach, ale czasami może powodować powstawanie ropni.
Występuje najczęściej, gdy kobiety karmią piersią, gdy przewód mleczny zatka się.
Ropień podsiatkówkowy jest w zasadzie "ścianą" obszaru zakażenia, w którym organizm zawiera bakterie w jednym miejscu, tworząc ściany wokół zainfekowanego obszaru tkanki. Czynniki ryzyka u kobiet, które nie karmią piersią (i mężczyzn) to cukrzyca, piercing sutków i palenie.
Przyczyny
Niedrożności gruczołów dokrewnych mogą zostać zablokowane, umożliwiając namnażanie się bakterii, które znalazły drogę. Twój układ odpornościowy wchodzi w walkę z infekcją, wysyłając białe krwinki do zablokowanych obszarów. Kiedy te krwinki, martwa tkanka i bakterie dusić się w kieszeni ropnia, ropa formy.
Jeśli przeszyjesz sutek i infekcja zapadnie, bakterie mogą przedostać się przez skórę i spowodować podmeziowy ropień.
Rozpoznanie
Jeśli uważasz, że objawy pasują do brodawek lub ropnia podbiegunowego, skontaktuj się z lekarzem. Będziesz miał wizualne badanie, które może obejmować kliniczne badanie piersi i ultrasonografię obszaru objętego stanem zapalnym. Twój lekarz może również zalecić dalsze badania w zależności od tego, co widzi na swoim egzaminie.
Leczenie
W przypadku ropnia piersi zalecana jest zwykle antybiotyk wraz z innymi terapiami.
W przypadku małych ropni leczenie z wyboru to aspiracja (pobranie płynu i ropy za pomocą strzykawki), która może być stosowana z przewodnictwem ultrasonograficznym lub bez niego. Nieco większe ropnie (powyżej 3 cm lub o średnicy mniej więcej półtora cala) mogą wymagać umieszczenia przezskórnego cewnika. Jest to mała rurka (cewnik), która jest wprowadzana przez skórę do ropnia, aby umożliwić dalsze odprowadzanie ropy, która się rozwija.
Niektóre ropnie są trudniejsze do leczenia i może być konieczne wykonanie chirurgicznego nacięcia i drenażu (I i D). Może tak być w przypadku, gdy ropień jest większy niż 5 cm, jeśli jest on multilokulowany (jeśli ropień ma kilka przedziałów, które są oddzielone od siebie, co utrudnia przepłynięcie przez skórę) lub jeśli ropień był obecny długi okres czasu.
W przypadku utrzymujących się ciężkich ropni czasami konieczne jest chirurgiczne usunięcie zarówno ropnia, jak i gruczołów, w których występują.
Po wyczerpaniu ropnia ważne jest, aby skończyć przyjmowanie antybiotyków, nawet jeśli objawy ustąpiły. Jeśli wszystkie bakterie nie zostaną zabite w ropie, twoje objawy będą częściej nawracać.
Dolna linia na ropień sutków i podsiatkówkach
Ropień piersiowy w brodawki i pod otoczką może spowodować niewielką, tkliwą grudkę oraz objawy zakażenia. Występują najczęściej u kobiet karmiących piersią, ale mogą występować u kobiet i mężczyzn, którzy nie karmią piersią, zwłaszcza jeśli mieli cukrzycę w wywiadzie lub przeszli przez sutek. Zazwyczaj diagnozuje się je na podstawie badania fizykalnego, a czasami ultrasonografii.
Możliwości leczenia zależą od wielkości ropnia, a także innych czynników, z leczeniem pierwszego rzutu często obejmującym aspirację ropnia. Antybiotyki są potrzebne do rozwiązania infekcji. U niektórych kobiet ropień może utrzymywać się lub nawracać, co wymaga dalszego leczenia. Na szczęście nie ma wielu informacji wskazujących na te ropnie jako czynnik ryzyka dla późniejszego rozwoju raka piersi. Jednak rażenie wtórne do ropnia może utrudnić odczyty mammograficzne.
