Oskrzelice są ważną częścią układu oddechowego. Są to kanały, przez które powietrze kierowane jest od nosa i ust do pęcherzyków płucnych (pęcherzyków płucnych) na końcu drzewa oddechowego, dosłownie jak większe gałęzie układu oddechowego, oskrzelik nie zawiera chrząstki.
Struktura oskrzelików
Gdy powietrze jest wdychane, zostaje wciągnięte do tchawicy i wchodzi do głównego oskrzela.
Główny oskrz dzieli się następnie na dwa oskrzela (po jednym na każde płuco), które nadal dzielą się przed oskrzelikami. Gdy oskrzelówki stopniowo wysuwają się, dosłownie jak gałęzie drzewa, każdy z nich jest nakrywany alweolem. Tutaj odbywa się transfer tlenu i dwutlenku węgla do krwi.
Oskrzeliki są podzielone na trzy typy, z których każdy stopniowo staje się mniejszy:
- Oskrzeliki oskrzelowe (większe płaty)
- Rdzeniowe bronchiole (należy stosować terminale do transferu)
- Oskrzeli oskrzelowe (odpowiedzialne za kierowanie powietrza do pęcherzyków płucnych)
Zęby zrazikowe i końcowe są znane jako "martwa przestrzeń" po prostu dlatego, że nie ma wymiany powietrza, która występuje w tych przejściach. Same oskrzeliki są małe, o średnicy od 0,5 do 1 mm.
Funkcja oskrzelików
Podczas gdy oskrzela mają pierścienie chrząstki, które służą do ich utrzymania, oskrzela są wyłożone gładką tkanką mięśniową.
Pozwala im to na skurcz i rozszerzanie się, skutecznie kontrolując przepływ powietrza w drodze do pęcherzyków płucnych.
Z drugiej strony powoduje to, że są one narażone na elementy środowiskowe, które mogą powodować kontrakty, a w niektórych przypadkach trwale zawężać. Zwany skurczem oskrzeli, odpowiedź ta może być spowodowana między innymi dymem papierosowym, toksycznymi dymami, zimnym powietrzem i alergenami.
Podczas gdy zwężenie oskrzeli ma na celu zatrzymanie drażniących dróg oddechowych, może powodować problemy oddechowe, czasami poważne. Kiedy to nastąpi, adrenalina i inne hormony są uwalniane przez organizm w celu złagodzenia stresu i umożliwienia przepływu powietrza z powrotem do kanałów.
Jeden rodzaj komórek znajdujących się w oskrzelikach (zwanych komórkami pęcherzykowymi typu 2) jest odpowiedzialny za wydzielanie substancji (zwanych środkami powierzchniowo czynnymi), które zapewniają oskrzeliki, dzięki czemu nie zapadają się podczas wydechu. Inny rodzaj komórek (zwanych komórkami klubowymi) wydzielają białka, które rozkładają wszelkie toksyny, które mogły znaleźć się w dolnym odcinku drogi oddechowej.
Zaburzenia oskrzelików
Ponieważ oskrzelik nie ma chrząstki, która by je podtrzymywał, jest bardziej prawdopodobne, że będą one dotknięte przez warunki, które powodują zwężenie i / lub niedrożność dróg oddechowych. Kiedy tak się dzieje, objawy mogą obejmować świszczący oddech, duszność, trudności w oddychaniu (wciąganie) i sinicę (niebieskawy kolor skóry spowodowany zmniejszonym poborem tlenu).
Istnieje kilka warunków, które mogą bezpośrednio osłabiać działanie oskrzelików. Wśród nich:
- Zapalenie oskrzelików jest zapaleniem oskrzelików zwykle obserwowanym u dzieci w wieku od trzech do sześciu miesięcy. Jest często powodowany przez wirusy, takie jak wirus RSV i grypa. Leczenie koncentruje się głównie na leczeniu objawów aż do momentu, gdy infekcja przebiegnie. W ciężkich przypadkach może być potrzebny respirator.
- Astma wywoływana jest głównie przez alergeny lub toksyny znajdujące się w powietrzu. Infekcje dróg oddechowych mogą również powodować astmę u dzieci. Leczenie polega na przyjmowaniu leków rozszerzających drogi oddechowe (leki rozszerzające oskrzela), a także eliminacji lub unikaniu jakiegokolwiek znanego alergenu.
- Zarostowe zapalenie oskrzelików jest rzadkim i poważnym schorzeniem, dotykającym głównie dorosłych, u których oskrzele stają się bliznowate i włókniste, co utrudnia zdolność oddychania. Przyczyny mogą obejmować narażenie na toksyczne opary, infekcje wirusowe, przeszczepy narządów i reumatoidalne zapalenie stawów. Zapalenie oskrzelików jest nieodwracalne i często wymaga terapii tlenowej i stosowania sterydów. W ciężkich przypadkach może być potrzebny przeszczep płuc.
