Jeśli masz celiakię, prawdopodobnie masz większe niż normalne ryzyko rozwoju chłoniaka nieziarniczego.
To może wydawać się przerażające, a to z pewnością coś, co powinieneś traktować poważnie – i prawdopodobnie porozmawiać z lekarzem. Ale bliższe spojrzenie na liczby wskazuje, że twoje ogólne ryzyko zachorowania na chłoniaka, podczas gdy wyższe niż przeciętne, jest nadal dość małe … you i możesz być w stanie złagodzić to ryzyko, przestrzegając surowej diety bezglutenowej.
Jeśli masz nadwrażliwość na gluten bez celiakii, co najmniej jedno badanie wykazało, że Ty również możesz mieć większe ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego. Jednak dowody są znacznie mniej jasne dla osób z wrażliwością na gluten.
Badanie: chłoniak nieziarniczy znaleziony w 3,1% celiakii
Chłoniak nieziarniczy to rak obejmujący układ limfatyczny, który obejmuje elementy układu odpornościowego, takie jak węzły chłonne i śledziona. Około jednej na 50 osób – lub 2 procent – rozwinie chłoniak nieziarniczy podczas ich życia.
Nie jest jasne, ile osób z celiakią rozwinie chłoniak nieziarniczy w ciągu ich życia. W jednym z badań, w którym oceniano częstość występowania chłoniaka i podobnych zaburzeń w ośrodku Celiakii w Columbia University, stwierdzono obecność 40 przypadków chłoniaka nieziarniczego wśród 1285 osób chorych na celiakię w 1981 r. Do 2010 r., W tempie 3,1%.
W innym badaniu stwierdzono znacznie wyższy odsetek osób, u których celiakia doprowadziła do hospitalizacji (co oznacza, że była cięższa niż średnia). Osoby te miały 5,35-krotnie zwiększone ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego, co może oznaczać, że około 1 na 10 tej ciężko chorej grupy może rozwinąć tę chorobę w ciągu ich życia.
Dlatego też, mimo że ogólne ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego jest wyższe u osób z celiakią niż u osób, które nie chorują, to nie jest ono o wiele wyższe u osób, które nie były hospitalizowane. Ale ludzie, którzy byli hospitalizowani, są bardziej podatni na celiakię, formę, która nie reaguje na dietę bezglutenową.
Co ciekawe, naukowcy odkryli również podwyższone ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego u rodzeństwa bez celiaków z rozpoznaniem celiakii, co wskazuje na to, że mogą występować pewne geny zwiększające ryzyko zarówno celiakii, jak i chłoniaka. Specyficzna forma chłoniaka ściśle powiązana z celiakią Osoby, u których zdiagnozowano celiakię, wydają się być bardziej narażone na wszystkie typy chłoniaków nieziarniczych (jest ich ponad 30). Jednak ryzyko jednego konkretnego typu – chłoniaka T-komórkowego związanego z enteropatią lub EATL, które zaczyna się w jelicie cienkim – jest szczególnie związane z celiakią.
EATL jest bardzo rzadkim rakiem – mniej niż jedna osoba na milion ludzi w krajach zachodnich opracowuje EATL każdego roku. Z definicji EATL rozwija się u pacjentów z celiakią, chociaż czasami zdiagnozowana jest w tym samym czasie lub nawet zanim osoba zostanie zdiagnozowana z celiakią.
Niestety perspektywy na tego typu nowotwory są słabe: dwa oddzielne badania wykazały, że średnie przeżycie wynosi tylko około trzech do trzech i pół roku, w porównaniu do 15 lat w przypadku innych postaci chłoniaka nieziarniczego. Inne badanie wykazało, że mediana całkowitego przeżycia wyniosła zaledwie 10 miesięcy, a druga – 7-miesięcznego przeżycia.
Częstość występowania EATL w USA wydaje się wzrastać, wynika z badania przeprowadzonego w 2012 roku w czasopiśmie
Cancer
. Autorzy stwierdzili, że może to odzwierciedlać coraz częstsze występowanie celiakii i lepsze rozpoznawanie rzadkich typów chłoniaków z limfocytów T.
Pacjenci z chłoniakiem celiakalnym, osoby starsze, wykazują bardziej "tradycyjne" objawy Chłoniak u osób z celiakią rozwija się zazwyczaj w ciągu pięciu do dziesięciu lat po rozpoznaniu celiakii, chociaż lekarze odnotowali przypadki 60-letniego upływu czasu pomiędzy dwiema diagnozami.Jest to często spotykane u osób z celiakią, u których ostatecznie zdiagnozowano chłoniaka, aby doświadczyć nawrotu ich stanu z nawrotem objawów celiakii (nawet jeśli ich objawy były wcześniej dobrze kontrolowane). Jednak u niektórych osób obserwuje się postępujące pogorszenie, zdiagnozowano oporną na celiakię chorobę, a następnie rozwija się chłoniak.
Badania wykazują, że pacjenci z celiakią, którzy rozwijają się w zaburzeniach układu limfatycznego, w tym chłoniak, są starsi w momencie rozpoznania choroby trzewnej i częściej cierpią z powodu objawów biegunki, bólu brzucha i utraty masy ciała (objawy zanik kosmków i złego wchłaniania) niż inne osoby z celiakią.
Czy jedzenie bezglutenowej pomocy może zmniejszyć ryzyko zachorowania na chłoniaka?
Chociaż nie wszystkie badania są zgodne, najnowsze badania medyczne wydają się wskazywać, że przestrzeganie ścisłej diety bezglutenowej może zmniejszyć ryzyko zachorowania na chłoniaka nieziarniczego i inne rodzaje raka.
Włoscy naukowcy, pisząc w czasopiśmie
Choroby trawienne i nauki reported, opisali 1,757 pacjentów z celiakią, z których 9 rozwinęło chłoniaka jelitowego. Spośród tych dziewięciu, większość nie przestrzegała ścisłej diety bezglutenowej – stwierdzili naukowcy.
Wydaje się mieć znaczenie, jak długo spożywałeś gluten przed postawieniem diagnozy na celiakię i jak długo będziesz go ignorował po postawieniu diagnozy. Badanie ze Szwecji donosi, że dzieci zdiagnozowane przed ukończeniem 10 lat nie wykazują wzrostu ryzyka zachorowania na raka. Ponadto, po tym, jak dorośli spędzili 10 lub więcej lat na diecie bezglutenowej, badanie pokazało, że ich ryzyko zachorowania na raka powraca do normy. Inne badania pokazują również, że ryzyko raka zmniejsza się, gdy jesteś już bezglutenowy.
Dlatego też, mimo że ryzyko rozwoju chłoniaka jest wciąż niewielkie, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby uchronić się przed tym śmiertelnym przypadkiem, jest nie oszukiwanie diety bezglutenowej. Ponadto, jeśli kiedykolwiek wystąpią jakiekolwiek objawy chłoniaka nieziarniczego (które mogą obejmować obrzęk węzłów chłonnych, zmęczenie, niewyjaśnioną utratę wagi, gorączkę i nocne poty), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i upewnić się, że zna związek między chłoniakiem a celiakią.
