Przegląd
Zaparcie jest częstym działaniem niepożądanym chemioterapii lub innych leków przepisane podczas leczenia raka. Zaparcie definiuje się jako ciężkie lub nieczęste stolce lub trudności z wypróżnianiem.
Objawy
Wiele osób zna objawy zaparcia. Mogą to być skurcze brzucha, uczucie pełności w jamie brzusznej, ból w odbytnicy i oczywiście możesz zauważyć, że nie miałeś wypróżnienia przez 2 lub 3 dni, jeśli zwykle jesteś normalny.
Objawy jednak nie zawsze są oczywiste dla osób przechodzących chemioterapię lub radzących sobie z innymi schorzeniami. Mogą obejmować jedynie zmniejszenie apetytu i niejasne poczucie bycia chorym – na początku objawy typowe dla raka.
Przyczyny
Istnieje kilka różnych czynników, które mogą prowadzić do zaparć podczas chemioterapii. Należą do nich:
- leki chemioterapeutyczne
- leki stosowane w leczeniu nudności i wymiotów
- zmniejszona aktywność i odpoczynek w łóżku
- leki przeciwbólowe
- podwyższony poziom wapnia we krwi (hiperkalcemia złośliwości)
- odwodnienie
- problemy z tarczycą
diagnoza
w większości przypadków diagnoza zaparcia podczas chemioterapii można ustalić na podstawie samych objawów w połączeniu z lekami, które zwiększają ryzyko.
Zarządzanie
Pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to porozmawiać z lekarzem. Powiedz mu, że doświadczasz zaparcia lub twardych / nieczęstych stolców. Twój lekarz prawdopodobnie będzie chciał dowiedzieć się o swoich nawykach żywieniowych, jeśli zażywałeś dostępne bez recepty środki przeczyszczające, lewatywy lub czopki i potwierdził przyjmowane leki.
To pomaga być szczególnie asertywnym przy podawaniu leków lekarzowi, ponieważ wiele leków stosowanych w leczeniu raka i łagodzeniu bólu może powodować zaparcia. Te pytania pomogą ustalić dokładną przyczynę zaparcia.
Płynne przyjmowanie
Wielu pacjentów zgłasza pewną ulgę przy zwiększaniu ilości wypijanych płynów.
Zalecane są napoje takie jak woda i soki. Unikaj napojów zawierających kofeinę, takich jak napoje gazowane, kawa i alkohol, ponieważ mogą one powodować odwodnienie, które może pogorszyć zaparcia.
Błonnik pokarmowy
W łagodnych przypadkach zaparcia, zwiększenie zawartości błonnika w diecie może wymagać regularnego wypróżnienia całego organizmu. Przed zwiększeniem ilości błonnika w diecie należy zapytać lekarza. Niektórzy pacjenci nie powinni mieć zwiększonego błonnika, takiego jak ci, którzy mieli niedrożność jelit lub operację jelit.
Zwiększenie ilości błonnika rozpoczyna się od jedzenia, które spożywasz. Orzechy, otręby, warzywa, rośliny strączkowe, pełnoziarniste pieczywo i makarony, a także wiele owoców i warzyw są wysokobłonnikowymi pokarmami, które mogą pomóc w zapobieganiu zaparciom. W jednym z ostatnich badań stwierdzono, że słodkie ziemniaki są szczególnie skuteczne w zapobieganiu zaparciom.
Ważne jest jednak, aby pamiętać, że gdy ktoś jest bardzo zaparowywany, dodanie pokarmów bogatych w błonnik może zwiększyć dyskomfort , aż do ustąpienia zaparcia.
Porozmawiaj z lekarzem o ilości błonnika, który powinieneś otrzymywać codziennie. Sugerowana dieta dla zdrowych kobiet wynosi 21-25 gramów, a mężczyźni powinni spożywać 30-38 gramów dziennie. Możesz dowiedzieć się, ile błonnika zawiera dany pokarm, czytając etykietę na opakowaniu lub przeglądając ją w Internecie w przypadku żywności, która nie jest oznakowana, takich jak owoce i warzywa.
Ćwiczenie
Ćwiczenie jest nadal bardzo ważne podczas przechodzenia przez leczenie. Coś tak prostego jak chodzenie na krótki, regularny spacer może pomóc w zapobieganiu i łagodzeniu zaparć. Dla tych, którzy są obłożnie przykryci, poruszanie się od krzesła do łóżka może pomóc, ponieważ wykorzystuje mięśnie brzucha
Przed rozpoczęciem jakiegokolwiek ćwiczenia, bez względu na to, jak mało myślisz, być może porozmawiaj z lekarzem. On lub ona może polecić ćwiczenia i powiedzieć, jak wiele powinno się dostać.
Leki
Istnieje kilka kategorii leków, które działają na zaparcia na różne sposoby. Niektóre z nich mogą działać lepiej niż inne w przypadku konkretnych przyczyn zaparć, dlatego ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem i uzyskać jej zalecenie.
Niektóre leki są dostarczane z kombinacją dwóch lub więcej z tych leków, mających na celu zarówno zmiękczenie stolca, jak i pomoc w jego ewakuacji.
W niektórych schematach chemioterapii, połączenie leków, zwłaszcza leków, aby zapobiec nudnościom. są bardzo zaparcia, a twój lekarz onkolog może zalecać zapobiegawcze stosowanie leków zapobiegających zaparciom Należy to zrobić, ponieważ łatwiej jest zapobiegać niż leczyć ciężkie zaparcia. Przed użyciem jakichkolwiek leków należy porozmawiać z lekarzem, ponieważ niektóre z nich mogą wpływać na leki stosowane w chemioterapii.Niektóre zabiegi obejmują:
- Środki przeczyszczające tworzące luz – Te leki działają wciągając wodę z powrotem do jelita, aby zmniejszyć twardość stolca, a także przez skrócenie czasu przejścia – ilość czasu, w którym stolec pozostaje w okrężnicy. Przykładem tej kategorii jest Metamucil (psyllium).
- Pobudzające środki przeczyszczające – Środki pobudzające działają bezpośrednio na nerwy wokół okrężnicy, aby stymulować przechodzenie stolca przez przewód żołądkowo-jelitowy. Ponieważ może to być bolesne, gdy bardzo twarde stolce przechodzą przez okrężnicę, są one często podawane wraz ze zmiękczaczem stolca. Przykłady stymulujących środków przeczyszczających obejmują Senekot (senna) i Dulcolax (bisakodyl).
- Osmotyczne środki przeczyszczające – Osmotyczne środki przeczyszczające działają w celu utrzymania płynów w okrężnicy, a także stymulują perystaltykę – rytmiczne skurcze okrężnicy, które przesuwają stolec do przodu. Przykłady obejmują Chronulac (laktulozę), czopki glicerynowe, Miralax (glikol polietylenowy), cytrynian magnezu i mleko magnezowe (wodorotlenek magnezu).
- Środki zmiękczające / Środki zmiękczające stolec – Środki zmiękczające stolec zmiękczają stolec, pracując z mieszaniną wody i tłuszczu w stolcu. Leki te łagodzą stolec, ale nie zmniejszają czasu przejścia, więc są często stosowane wraz z innym lekiem, aby ułatwić ruch jelit, jeśli stały się rzadkie. Przykładem tego jest Colace (dokuczliwy).
- Smary – Leki te dostarczają wodę do stolca, aby ją zmiękczyć, a także smarują stolec w celu wydostania się z organizmu. Przykładem jest olej mineralny.
Usuwanie ręczne
Gdy wszystko inne zawiedzie, jeśli nastąpi uderzenie kału lub jeśli zaparcie będzie bardzo bolesne, może zajść konieczność przeprowadzenia cyfrowej ewakuacji. Odnosi się to do ręcznego usuwania stolca za pomocą palców w rękawiczkach.
Powikłania
Przewlekłe ciężkie zaparcia mogą prowadzić do zakleszczenia kałowego, stanu, w którym twarda, sucha kałanka rozwija się w odbytnicy i nie może przejść. Uderzone odchody są następnie usuwane przez lekarza ręcznie.
Innymi powikłaniami przewlekłego zaparcia są hemoroidy, szczeliny odbytu, ropnie okołoporodowe i wypadanie odbytnicy.
