Mikrozłamań jest opcją chirurgiczną stosowaną w leczeniu obszarów uszkodzonej chrząstki. Kiedy pacjent ma niewielki obszar uszkodzonej chrząstki (niezbyt rozpowszechnione zapalenie stawów), można przeprowadzić mikrozłamanie, próbując stymulować wzrost nowych chrząstek. Mikrozłamanie najczęściej wykonuje się w stawie kolanowym, chociaż jest ono również stosowane w leczeniu innych stawów, w tym stawu biodrowego, kostki i barku.
Procedura mikrozłamań tworzy małe dziury w kości. Powierzchniowa warstwa kości, zwana kością podchrzęstną, jest twarda i nie ma dobrego przepływu krwi. Poprzez penetrację tej twardej warstwy mikrozłamanie umożliwia głębszej, bardziej naczyniowej kości dostęp do powierzchni stawu. Ta głębsza kość ma bardziej bogaty dopływ krwi, a komórki mogą następnie dostać się do warstwy powierzchniowej, aby stymulować wzrost chrząstki.
Kto jest dobrym kandydatem do mikrozłamań?
- Pacjenci z ograniczonymi obszarami uszkodzenia chrząstki
- Pacjenci, którzy są aktywni i nie mogą uczestniczyć w ich sporcie lub aktywności z powodu objawów
- Pacjenci z bólem lub obrzękiem spowodowanym uszkodzonym obszarem chrząstki
Kto nie jest dobrym kandydatem do mikrozłamań? Pacjenci z rozległym zapaleniem stawów
- Pacjenci z niestabilnością lub nieprawidłowym układem stawów
- Pacjenci nieaktywni
- Pacjenci z zapaleniem stawów (takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów)
- Pacjenci, którzy nie chcą uczestniczyć w rehabilitacji po mikrozłamaniu
- Czy to działa?
Mikrozłamań może być doskonałym zabiegiem, zapewniającym znaczną ulgę w bólu u właściwego pacjenta. Jednym z problemów związanych z mikrozłamaniem jest to, że nie stymuluje on wzrostu prawidłowej chrząstki stawowej. Istnieje wiele rodzajów chrząstek, a jeden z tych typów (chrząstka szklista) zwykle znajduje się na powierzchni stawu.
Mikrozłamanie stymuluje wzrost typu chrząstki powszechnie występującej w tkance bliznowatej (włóknisto-chrząstkowej). W przeciwieństwie do chrząstki szklistej, fibrocartilage nie ma takiej samej wytrzymałości i sprężystości chrząstki, co normalnie znajduje się w stawie. Istnieje zatem ryzyko, że chrząstka stymulowana procedurą mikrozłamań nie ustanie w czasie.
Jak wykonuje się operację mikrozłamań
Mikrofrakcję wykonuje się w ramach artroskopowej operacji kolana. Inne stawy można leczyć podobnie, również w chirurgii artroskopowej. Mikrozłamań dokonano w stawie skokowym, ramieniowym, biodrowym, łokciowym i innych stawach. Podczas gdy jest on najczęściej wykonywany w przypadku problemów stawu kolanowego, może być również skutecznie stosowany w przypadku problemów z innymi stawami w ciele.
Po pierwsze, obszar poddawany mikrozłamań jest przygotowywany przez usunięcie luźnej lub uszkodzonej chrząstki. Idealnie, obszar przechodzący przez mikrozłamanie będzie miał mniej niż około 2 centymetry średnicy i będzie miał dobrą, zdrową otaczającą chrząstkę. Następnie używa się małego, ostrego sztyftu (szydła), aby utworzyć małe otwory mikrozłamań w kości. Liczba utworzonych otworów mikrozłamań zależy od wielkości obrabianych powierzchni. Większość pacjentów z 1 do 2 centymetrowym obszarem uszkodzenia wymaga od 5 do 15 małych otworów w kości.
Przenikanie zewnętrznych warstw kości umożliwia krwi i komórkom macierzystym tworzenie skrzepu w obszarze ubytku chrząstki. Komórki te mają zdolność do tworzenia warstwy chrząstki w obrębie defektu. Zasadniczo organizm jest w stanie naprawić uszkodzony obszar chrząstki poprzez stymulowanie przepływu krwi do defektu.
Jednym z kluczy do skutecznego leczenia jest odpowiednia rehabilitacja po operacji mikrozłamań. Rehabilitacja musi chronić obszar leczony przez mikrozłamanie, a także utrzymywać siłę i ruch stawu kolanowego. W rezultacie większość pacjentów po kulach wymaga używania kul, często zalecana jest orteza stawu kolanowego, aw niektórych sytuacjach może być stosowana maszyna ruchowa do zginania kolana.
Operacja mikrozłamań stawu kolanowego to bezpieczna procedura przy minimalnym ryzyku. W rzeczywistości podstawowym ryzykiem jest utrzymujący się ból pomimo podjęcia próby wyleczenia obszaru uszkodzenia chrząstki. Inne zagrożenia związane z zabiegiem artroskopowym to zakażenie, skrzepy krwi, sztywność i obrzęk stawu kolanowego. Te bardziej poważne zagrożenia są niezbyt częste po zabiegu mikroprzetwarzania.
Wyniki mikrozłamań
Operacja mikrozłamań jest popularna, ponieważ jest bezpieczna, stosunkowo łatwa do wykonania i stosunkowo niedroga w stosunku do innych procedur chirurgicznych stymulacji chrząstki. Ale czy to działa? Wyniki operacji mikrozłamań były wielokrotnie badane. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy przechodzą operację mikroprzecień stosunkowo dobrze w krótkim i średnim okresie. Są jednak pytania o trwałość naprawy mikrozłamań, a większość chirurgów zgadza się, że chrząstka, która leczy się w defektach mikrozłamań, nie jest tak trwała jak normalna chrząstka. Z tego powodu wyniki długoterminowe są mniej zadowalające, a osoby poddane tej procedurze chirurgicznej mogą z czasem mieć problemy z postępem zapalenia stawów w miarę upływu czasu.
Alternatywy dla mikrozłamań
