Gdziekolwiek się skręcisz, upominasz się o zwracanie uwagi na poziom cholesterolu i, w mniejszym stopniu, na poziom trójglicerydów. Cholesterol i trójglicerydy to dwie formy lipidu lub tłuszczu, które krążą w krwioobiegu. Oba są niezbędne do życia.
Cholesterol ma kluczowe znaczenie w budowaniu i utrzymywaniu kluczowych części komórek, takich jak błony komórkowe, oraz w tworzeniu kilku podstawowych hormonów – w tym estrogenów, progesteronów, witaminy D i steroidów.
Trójglicerydy, które są łańcuchami wysokoenergetycznych kwasów tłuszczowych, dostarczają dużo energii potrzebnej do funkcjonowania twoich tkanek. Więc nie możesz żyć bez żadnego z tych typów lipidów.
Ale kiedy poziom cholesterolu we krwi lub trójglicerydów staje się zbyt wysoki, ryzyko wystąpienia zawału serca, udaru mózgu i choroby naczyń obwodowych jest znacznie zwiększone. I dlatego musisz martwić się o poziom lipidów.
Przegląd
Istnieją dwa źródła cholesterolu i trójglicerydów – źródła pokarmowe i "endogenne" źródła (wytwarzane w organizmie). Dietetyczny cholesterol i trójglicerydy pochodzą głównie z jedzenia mięsa i produktów mlecznych. Te dietetyczne lipidy są wchłaniane przez jelita, a następnie dostarczane przez krew do wątroby, gdzie są przetwarzane.
Jednym z głównych zadań w wątrobie jest upewnienie się, że wszystkie tkanki twojego ciała otrzymują cały cholesterol i trójglicerydy, których potrzebują do funkcjonowania.
Na ogół przez około osiem godzin po posiłku wątroba pobiera z krwiobiegu poziom cholesterolu i triglicerydów w diecie. W czasie, gdy dietetyczne lipidy nie są dostępne, twoja wątroba sama wytwarza cholesterol i trójglicerydy. W rzeczywistości około 75% cholesterolu w twoim ciele jest wytwarzane przez wątrobę.
Twoja wątroba umieszcza cholesterol i triglicerydy, wraz ze specjalnymi białkami, w maleńkich sferycznych paczkach zwanych lipoproteinami, które są uwalniane do krążenia. Cholesterol i trójglicerydy są usuwane z lipoprotein i dostarczane do komórek organizmu, gdziekolwiek są potrzebne.
Nadmiar trójglicerydów – te, które nie są potrzebne natychmiast dla paliwa – są przechowywane w komórkach tłuszczowych do późniejszego wykorzystania. Ważne jest, aby wiedzieć, że wiele kwasów tłuszczowych przechowywanych w naszych ciałach pochodzi z węglowodanów żywieniowych. Ponieważ istnieje limit ilości węglowodanów, które możemy przechowywać w naszych ciałach, wszelkie "dodatkowe" węglowodany, które jemy, przekształcają się w kwasy tłuszczowe, które następnie pakuje się w trójglicerydy i przechowuje w postaci tłuszczu. (To tłumaczy, dlaczego łatwo jest otyłość nawet na diecie niskotłuszczowej). Przechowywane kwasy tłuszczowe są rozdzielane od trójglicerydów i spalane jako paliwo podczas okresów postu.
Dobry i zły cholesterol
Często słyszysz, że lekarze i dietetycy mówią o dwóch różnych "typach" cholesterolu – cholesterolu o niskiej gęstości (LDL) (tak zwany "zły" cholesterol) i cholesterolu o wysokiej gęstości (HDL) (lub "Dobry" cholesterol). Ten sposób mówienia o cholesterolu jest wygodnym skrótem, ale ściśle rzecz biorąc, nie jest on poprawny.
Ściśle mówiąc, jak powie Ci każdy dobry chemik, cholesterol jest tylko cholesterolem. Jedna cząsteczka cholesterolu jest prawie taka sama jak inna. Dlaczego więc lekarze mówią o dobrym i złym cholesterolu?
Odpowiedź dotyczy lipoprotein.
Lipoproteiny.Cholesterol (i trójglicerydy) są lipidami i dlatego nie rozpuszczają się w środowisku wodnym, takim jak krew. Aby lipidy mogły być transportowane w krwioobiegu bez zlepiania się, muszą być pakowane w małe cząsteczki zwane lipoproteinami. Lipoproteiny są rozpuszczalne we krwi i umożliwiają swobodny przepływ cholesterolu i trójglicerydów przez krwioobieg.
"Zachowanie" różnych lipoprotein determinowane jest przez specyficzne rodzaje białek (zwanych apolipoproteinami), które pojawiają się na ich powierzchni. Metabolizm lipoprotein jest dość złożony, a naukowcy wciąż pracują nad wszystkimi szczegółami. Jednak większość lekarzy zajmuje się dwoma głównymi typami lipoprotein: LDL i HDL.
Cholesterol LDL – "zły" cholesterol.U większości ludzi większość cholesterolu we krwi jest pakowana w cząsteczki LDL. Cholesterol LDL jest często nazywany "złym" cholesterolem.
Podwyższony poziom cholesterolu LDL jest silnie związany ze zwiększonym ryzykiem zawału serca i udaru mózgu. Wielu ekspertów uważa, że gdy poziom cholesterolu LDL jest zbyt wysoki, lipoproteina LDL ma skłonność do przyklejania się do wyściółki naczyń krwionośnych, co pomaga stymulować miażdżycę. Tak więc podwyższony poziom cholesterolu LDL jest głównym czynnikiem ryzyka chorób serca i udaru mózgu.
Chociaż nie ma wątpliwości, że podwyższony poziom cholesterolu LDL ma duży wpływ na ryzyko sercowe, w ostatnich latach eksperci zaczęli kwestionować, czy samo obniżenie poziomu cholesterolu LDL koniecznie zmniejsza ryzyko. W szczególności, podczas gdy obniżenie poziomu cholesterolu LDL za pomocą statyn znacząco zmniejsza ryzyko sercowe, zmniejszenie poziomu cholesterolu LDL wraz z większością innych rodzajów leków nie zostało wyraźnie wykazane. Dlatego niektórzy eksperci zaczęli kwestionować hipotezę cholesterolu i dlaczego aktualne wytyczne dotyczące leczenia cholesterolu są tak silnie uzależnione od stosowania statyn.
"Cholesterol HDL – dobry" CholesterolWyższy poziom cholesterolu HDL we krwi wiąże się zniższymryzykiem chorób serca, i odwrotnie, niskie poziomy cholesterolu HDL wiążą się ze zwiększonym ryzykiem .Z tego powodu cholesterol HDL jest potocznie nazywane "dobrym" cholesterolem
Wydaje się, że lipoproteina HDL "przeczesuje" ściany naczyń krwionośnych i usuwa nadmiar cholesterolu.Dlatego cholesterol obecny w HDL jest w dużym stopniu nadwyżką cholesterolu, który właśnie został usunięty z komórek i ściany naczyń krwionośnych są transportowane z powrotem do wątroby w celu ich recyklingu, im wyższy poziom cholesterolu HDL, tym bardziej prawdopodobne jest, że więcej cholesterolu usuwa się z miejsca, w którym mogłoby to spowodować szkody,
w ostatnich latach, że cholesterol HDL jest zawsze " dobry "znalazł się pod ostrzałem, a obecnie okazuje się, że prawda jest nieco bardziej skomplikowana niż po prostu" HDL = dobry cholesterol ". Firmy farmaceutyczne ciężko pracują nad opracowaniem leków na incr złagodzenie poziomu HDL, na przykład, jak dotąd trafiło na ścianę z cegły. Kilka leków, które skutecznie podnoszą poziom HDL, nie poprawiło wyników sercowych. Takie wyniki zmuszają ekspertów do zmiany myślenia o cholesterolu HDL.
Przyczyny wysokiego poziomu cholesterolu
Podwyższony poziom cholesterolu LDL może być spowodowany kilkoma czynnikami, w tym chorobami dziedzicznymi, takimi jak rodzinna hipercholesterolemia. Częściej podwyższony poziom cholesterolu wiąże się ze złym odżywianiem, otyłością, siedzącym trybem życia, wiekiem, paleniem tytoniu i płcią (kobiety w wieku przedmenopauzalnym mają niższy poziom cholesterolu niż mężczyźni).
Kilka schorzeń, w tym cukrzyca, niedoczynność tarczycy, choroby wątroby i przewlekła niewydolność nerek, może również podwyższyć poziom cholesterolu. Niektóre leki, szczególnie steroidy i progesteron, mogą zrobić to samo.
Trójglicerydy i ryzyko sercowe
Wiele badań klinicznych wykazało, że wysoki poziom trójglicerydów we krwi – stan zwany hipertriglicerydemią – jest również związany z istotnie podwyższonym ryzykiem sercowo-naczyniowym. Chociaż to skojarzenie jest ogólnie akceptowane przez ekspertów, to nie jest jeszcze ustalone, że podwyższone poziomy triglicerydów są bezpośrednią przyczyną miażdżycy, ponieważ uważa się, że cholesterol LDL jest. Nie ma ogólnie przyjętej "hipotezy trójglicerydowej".
Nadal nie ma wątpliwości, że hipertrójglicerydemia jest silnie związana z podwyższonym ryzykiem sercowo-naczyniowym. Ponadto wysoki poziom trójglicerydów jest ważną cechą kilku innych stanów, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko sercowe. Należą do nich otyłość, siedzący tryb życia, palenie tytoniu, niedoczynność tarczycy – a zwłaszcza zespół metaboliczny i cukrzyca typu 2.
Ta ostatnia relacja jest szczególnie ważna. Insulinooporność, która charakteryzuje zespół metaboliczny i cukrzycę typu 2, generuje ogólny profil metaboliczny, który ogromnie zwiększa ryzyko sercowe. Ten niekorzystny profil metaboliczny obejmuje, oprócz hipertrójglicerydemii, podwyższony poziom CRP, wysoki poziom cholesterolu LDL i niski poziom cholesterolu HDL. (W rzeczywistości istnieje zazwyczaj "widząca" zależność pomiędzy poziomem triglicerydów i cholesterolu HDL – im wyższy, tym niższy.) Osoby z opornością na insulinę mają również tendencję do nadciśnienia i otyłości. Ich całkowite ryzyko chorób serca i udaru jest bardzo wysokie.
Biorąc pod uwagę mnóstwo czynników ryzyka, które zwykle towarzyszą wysokim poziomom triglicerydów, zrozumiałe jest, że naukowcy do tej pory nie byli w stanie uświadomić sobie, jak bardzo podwyższone ryzyko jest bezpośrednio spowodowane samą hipertriglicerydemią.
Testowanie
Od 20 roku życia zaleca się testowanie cholesterolu i trójglicerydów co pięć lat. A jeśli poziom lipidów okaże się podwyższony, powtarzanie badań powinno być wykonywane co roku.
– Przeczytaj o testowaniu cholesterolu i trójglicerydów.
Kiedy szukać leczenia
Decydowanie o tym, czy należy leczyć wysoki poziom cholesterolu lub wysoki poziom trójglicerydów, czy leczenie powinno obejmować terapię lekową i które leki powinny być stosowane, nie zawsze jest całkowicie proste. Mimo to, jeśli twoje ryzyko sercowo-naczyniowe jest podwyższone, właściwe leczenie mające na celu twój poziom lipidów może znacząco zmniejszyć twoje szanse na atak serca, albo nawet przedwcześnie umierania. Więc jeśli chodzi o leczenie cholesterolu i trójglicerydów, ważne jest, aby to naprawić.
Możesz przeczytać tutaj o bieżącym myśleniu o tym, kiedy iw jaki sposób należy wybrać leczenie lipidów we krwi.
Słowo od Verywell
Podwyższony poziom cholesterolu LDL i trójglicerydów jest silnie związany z wysokim ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych. Podczas gdy istnieją pewne kontrowersje dotyczące tego, jak bardzo podwyższony poziom cholesterolu i poziom trójglicerydów bezpośrednio powodują choroby serca, nie ma w tym kwestii kontrowersji: Jeśli twoje ryzyko sercowo-naczyniowe jest podwyższone, musisz je zmniejszyć; a ponadto, środki, które podejmujesz, aby obniżyć swój nieprawidłowy poziom lipidów, również obniżą twoje ryzyko dla serca. Tak więc, pozwól ekspertom spierać się o mechanizmy, dzięki którym cholesterol i trójglicerydy są związane z chorobami serca. Powinieneś skoncentrować się na podejmowaniu sprawdzonych kroków, aby obniżyć własne, indywidualne ryzyko.
