Doświadczanie obfitych lub długotrwałych krwawień menstruacyjnych – termin medyczny to krwotok miesiączkowy – może być niepokojące i dokuczliwe. Chociaż jest to częste doświadczenie, ciężkie krwawienie miesiączkowe sugeruje wizytę u lekarza, najlepiej u ginekologa.
Czy doświadczam ciężkiego krwawienia miesiączkowego?
Najłatwiejszym sposobem na stwierdzenie, czy masz ciężkie krwawienie miesiączkowe, jest zanotowanie, jak często moczysz podkładkę lub tampon.
Jeśli twój okres jest wystarczająco ciężki, aby wymagać wymiany wkładki lub tamponu co godzinę przez kilka godzin lub jeśli masz krwawienie z pochwy, które trwa dłużej niż cały tydzień, masz ciężkie krwawienie miesiączkowe.
Poza tymi dwoma innymi oznakami ciężkiego krwawienia miesiączkowego są:
- Noszenie więcej niż jednej wkładki na raz w celu kontrolowania krwawienia
- Konieczność zmiany tamponu lub wkładki w środku nocy
- Jeśli twoja krew menstruacyjna zawiera skrzepy, które są wielkości jednej czwartej lub większej
Diagnoza
Diagnoza przyczyny ciężkiego krwawienia miesiączkowego może być nieco żmudnym procesem, więc najlepiej być przygotowanym. Przed spotkaniem spróbuj zanotować swój okres w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Na przykład, ile dni krwawiłeś co miesiąc? Ile klocków lub tamponów przechodzisz w dniach najcięższych miesiączek?
Ponadto warto sporządzić listę wszystkich leków, w tym hormonalną kontrolę urodzeń, wszelkie terapie hormonalne oraz wszelkie witaminy lub suplementy dostępne bez recepty.
Zastanawiając się, dlaczego krwawiłeś ciężko, nie zdziw się, jeśli lekarz zleci serię testów, oprócz wykonania badania miednicy. Testy te mogą obejmować:
- test ciążowy (jeśli przed menopauzą)
- badania krwi (na przykład pełną morfologię krwi, poziom żelaza i hormon tarczycy)
- ultradźwięki miednicy
Twój lekarz może również wykonać zabieg w biurze histeroskopia w celu wizualizacji wnętrza macicy. Może również pobrać próbkę tkanki macicy, zwaną biopsją endometrium, w zależności od wieku i indywidualnych objawów.
Przyczyny
Istnieje wiele różnych przyczyn ciężkiego krwawienia miesiączkowego – niektóre łagodne (nienowotworowe), takie jak włókniaki, a niektóre bardziej poważne jak rak macicy lub szyjki macicy. Inne przyczyny nie mają charakteru strukturalnego, ale mają związek ze zmianami hormonalnymi lub problemami z krwawieniem wewnątrz ciała.
Zaburzenia owulacyjne
Zaburzenia czynności owulacyjne w okresie dojrzewania lub w okresie okołomenopauzalnym są najczęstszą przyczyną ciężkiego krwawienia miesiączkowego. W tym czasie kobieta może owulować (wydawać jajko) nieregularnie, co oznacza nie co miesiąc lub wcale. Prowadzi to do zgrubienia wyściółki macicy i ciężkich okresów.
Zaburzenia czynności owulacyjne mogą również wystąpić w pewnych stanach medycznych, takich jak niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników i przedwczesna niewydolność jajników. Leczenie podstawowego problemu (na przykład niedoczynności tarczycy) ma kluczowe znaczenie dla przywrócenia normalnej owulacji i normalizacji okresów kobiecych.
Jeśli nieregularna owulacja jest częścią normalnej reakcji organizmu (na przykład, dojrzewanie lub perimenopauza), metody antykoncepcyjne lub terapia hormonalna, odpowiednio, mogą zazwyczaj złagodzić krwawienie.
Mięśniaki macicy
Mięśniaki są zwykle łagodnymi (nierakowymi) wzrostami, które rozwijają się z mięśni macicy kobiety i są najczęstsze podczas 30 lub 40 lat kobiety. Podczas gdy przyczyna włókniaków macicy jest niejasna, wiadomo, że są one zależne od estrogenu. Dlatego niektóre hormonalne metody kontroli urodzeń, takie jak tabletki antykoncepcyjne, mogą pomóc w zmniejszeniu ciężkiego krwawienia miesiączkowego po włókniakach. Środki wewnątrzmaciczne z uwalnianiem progesteronu (na przykład Mirena) mogą zmniejszać krwawienie miesiączkowe, ale w rzeczywistości nie zmniejszają one wielkości mięśniaków.
Innym lekiem stosowanym czasami w leczeniu mięśniaków jest agonista hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH), lek zmniejszający rozmiar mięśniaków, ale może być stosowany tylko przez krótki okres czasu, z powodu działań niepożądanych.
Dostępnych jest również kilka metod leczenia chirurgicznego mięśniaków, w tym miomektomia (usunięcie mięśniaka), ablacja endometrium u małych mięśniaków (wyściółka macicy ulega zniszczeniu) oraz embolizacja tętnicy macicznej (dopływ krwi zostaje odcięty od mięśniaka) . W najcięższych przypadkach może być konieczna histerektomia, w której cała macica zostanie usunięta z jajnikami lub bez nich.
Często, gdy objawy nie są ciężkie lub kłopotliwe, wystarczy zastosować podejście "czekaj i patrz" z mięśniakami macicy. Po wystąpieniu menopauzy guzy zwykle kurczą się i znikają bez leczenia.
Polipy macicy
Polipy w polipach macicy zwane polipami endometrium są zazwyczaj nienowotworowymi, przypominającymi wzrost winogron, które wystają z wyściółki macicy. Mogą występować zarówno u kobiet przed menopauzą, jak iu kobiet po menopauzie. Przyczyna polipów endometrialnych jest niejasna, chociaż badania sugerują związek między pomenopauzalną terapią hormonalną a otyłością.
Leczenie polipów endometrium może wymagać usunięcia polipów. Laboratorium patologii będzie oceniać polipy endometrium na raka po ich usunięciu.
Adenomioza macicy
W tym stanie macica ulega powiększeniu, ponieważ komórki macicy wyrastają w mięśniach macicy, powodując bolesne i ciężkie krwawienie. Podczas gdy krwawienie można zmniejszyć za pomocą hormonalnych metod kontroli urodzeń, ostatecznym leczeniem adenomiozy jest histerektomia.
Choroba zapalna miednicy (PID)
PID najczęściej jest spowodowana nieleczoną infekcją przenoszoną drogą płciową, jednak może się zdarzyć po porodzie, aborcji lub innych procedurach ginekologicznych. W PID infekuje się jeden lub więcej narządów rozrodczych, takich jak macica, jajowody lub szyjka macicy. Zalecane leczenie PID to antybiotykoterapia.
Rak szyjki macicy
Jest to rodzaj raka, który występuje, gdy komórki szyjki macicy stają się nieprawidłowe, pomnażają kontrolę i uszkadzają zdrowe części ciała. Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) jest przyczyną większości przypadków raka szyjki macicy. Leczenie raka szyjki macicy obejmuje chirurgię, chemioterapię i / lub radioterapię.
Rak endometrium
Rak ten występuje, gdy nienormalne komórki w śluzówce macicy (wyściółce macicy) mnożą się poza kontrolą i uszkadzają macicę i inne narządy. Podczas gdy przyczyna raka endometrium nie jest znana, kobiety, u których zdiagnozowano ten typ raka, mają tendencję do występowania w połowie lat 60-tych. Pierwszym lekiem na raka endometrium jest zwykle histerektomia, po której ewentualnie stosuje się chemioterapię i / lub radioterapię.
Zaburzenia krwawienia
Chociaż występuje kilka rodzajów zaburzeń krwawienia, najczęstszym typem u kobiet jest choroba von Willebranda (VWD). Leczenie choroby von Willebranda obejmuje uwalnianie przechowywanych czynników krzepnięcia we krwi lub, w skrajnych przypadkach, zastępowanie czynnika krzepnięcia za pomocą leczenia dożylnego (przez żyłę) lub przepisanego sprayu do nosa.
Inne problemy związane z krwawieniem, takie jak mała liczba płytek krwi (płytki krwi są zaangażowane w proces krzepnięcia i są wytwarzane w szpiku kostnym) lub te, które działają na rzadsze krwinki, takie jak kumadyna (sól sodowa warfaryny), mogą również być przyczyną ciężkich krwawień miesiączkowych.
Inne przyczyny ciężkiego krwawienia miesiączkowego
Inne potencjalne przyczyny ciężkiego krwawienia miesiączkowego u kobiet niebędących w ciąży obejmują endometriozę i posiadanie urządzenia wewnątrzmacicznego (IUD), takiego jak Mirena, szczególnie podczas pierwszego roku stosowania, ale lista nie kończy się na tym. Podkreśla to wagę wizyty u lekarza w celu postawienia właściwej diagnozy i oceny.
Kiedy krwawienie miesięczne jest nagłym przypadkiem medycznym
Jeśli masz poważne, ostre krwawienie, być może musisz udać się na pogotowie. Wskazówką byłoby, jeśli moczysz przez cztery lub więcej klocków lub tamponów w ciągu dwóch godzin. Jeśli jesteś w ciąży, poszukaj natychmiastowej pomocy medycznej z krwawieniem.
Słowo od Verywell
Osiągnięcie najniższego poziomu ciężkiego krwawienia miesiączkowego jest ważne nie tylko dla jakości życia, ale także dla zdrowia. Ciężka utrata krwi, niezależnie od przyczyny, może powodować niedokrwistość z niedoboru żelaza, co może powodować brak tchu, zmęczenie i zawroty głowy. Gdy zarówno krwawienie, jak i podstawowa przyczyna krwawienia zostaną rozwiązane i potraktowane, możesz iść do przodu i czuć się dobrze – zasługujesz na to.
