Choroba Kikuchiego, zwana także histiocytycznym martwiczym zapaleniem węzłów chłonnych lub chorobą Kikuchi-Fujimoto, jest chorobą atakującą węzły chłonne, powodującą zapalenie węzłów chłonnych. Dokładna przyczyna choroby nie jest jeszcze znana, chociaż niektórzy badacze sugerują, że jest to infekcja lub zaburzenie autoimmunologiczne. Najszerzej akceptowaną teorią ekspertów jest to, że choroba Kikuchiego jest wynikiem działania jednego lub większej liczby niezidentyfikowanych czynników, które wyzwalają autoimmunizacyjny proces z własnym ograniczeniem.
Uważa się, że środki te obejmują infekcje, środki chemiczne, plastyczne i nowotworowe (nieprawidłowy wzrost tkanki).
Kto jest zagrożony
Choroba Kikuchi została po raz pierwszy opisana w Japonii w 1972 roku, ale od tego czasu była opisywana na całym świecie we wszystkich wyścigach. Wcześniej uważano, że choroba Kikuchiego dotknęła więcej kobiet niż mężczyzn, jednak najnowsze dane wskazują, że nie ma większego wpływu na jedną płeć niż na drugą. Choroba Kikuchi występuje w szerokim przedziale wiekowym, ale na ogół dotyka młodych dorosłych w wieku od 20 do 30 lat.
Objawy
Choroba Kikuchi ma zwykle postać zapalenia węzłów chłonnych. U 80 procent osób z tą chorobą zwykle dotyczy ona węzłów chłonnych po jednej lub obu stronach szyi. Przez większość czasu są to jedyne dotknięte węzły chłonne. Węzły chłonne są bezbolesne, twarde i mają około 2-3 cm średnicy. Około połowa osób z chorobą Kikuchi ma gorączkę i objawy grypopodobne.
Czerwona wysypka może pojawić się u maksymalnie 30 procent osób.
Rozpoznanie
Badanie ultrasonograficzne, tomografia komputerowa lub MRI może potwierdzić obecność powiększonych węzłów chłonnych, ale nie może potwierdzić rozpoznania. Pobranie próbki węzła chłonnego również nie może potwierdzić rozpoznania. Z powodu jego objawów i dlatego, że jest to trudne do zdiagnozowania, choroba Kikuchi jest często mylona z chłoniakiem lub układowym toczniem rumieniowatym.
Jedynym sposobem, aby się upewnić, czy twoje objawy pochodzą z Kikuchi, jest usunięcie przez lekarza do węzła chłonnego i zbadanie tkanek. Na szczęście, w przeciwieństwie do chłoniaka i tocznia, choroba Kikuchi nie jest zagrażająca życiu ani chroniczna.
Opcje leczenia
Leczenie choroby Kikuchiego polega na łagodzeniu gorączki, objawów grypy lub tkliwości węzłów chłonnych. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen, mogą pomóc w tych objawach. Choroba Kikuchi zwykle ustępuje samoistnie w ciągu jednego do sześciu miesięcy.
