Jeśli uważasz, że szczękościsk jest faktycznie tężcem, będziesz miał takie samo błędne przekonanie co tylu ludzi. Szczękościsk jest właściwie mylące dla tężca, ponieważ jest to nazwa jednego z objawów, które mogą wystąpić, gdy nabawiłeś się tężca. Właściwa nazwa dla szczękościa totrismusi wiąże się z wieloma problemami zdrowotnymi związanymi z głową i szyją.
Co to jest Lockjaw?
"Szczękościsk" odnosi się do stanu trudności w otwieraniu ust z powodu skurczów mięśni, których używasz do żucia (żucia). Najprawdopodobniej możesz otworzyć usta w zakresie od 40 do 60 mm lub od 1,5 do 2,3 cala. Podczas gdy odległość, na jaką otwierasz usta, nie wystarczy, aby zdiagnozować szczękościsk, jeśli u Ciebie występuje szczękościsk, możesz otworzyć jamę mniejszą niż 35 mm (1,4 cala).
Dobrym sposobem na ograniczenie otwarcia ust jest wypróbowanie testu na trzy palce.
- Umieść palec wskazujący, środkowy i serdeczny razem.
- Obróć trzy palce tak, aby były pionowe
- Spróbuj umieścić trzy palce między przednimi zębami.
Jeśli Twoje palce mieszczą się wygodnie pomiędzy przednimi zębami, najprawdopodobniej nie musisz martwić się o trizm.
Jak powszechny jest Lockjaw?
Przy szczepieniach częstość występowania tężca zmniejszyła się, aw Stanach Zjednoczonych w latach 2001-2008 odnotowano tylko 233 przypadki.
Chociaż rzadko występuje u szczęk, to często spotykany objaw, jeśli masz tężec.
Jednakże, jeśli masz leczenie raka głowy i szyi (chirurgiczne lub radioterapia), masz 5 do 38 procent szans na rozwinięcie szczęki. Udoskonalone techniki leczenia chirurgicznego i radioterapii pomagają poprawić częstość występowania szczękościskowych.
Zaburzenia skroniowo-żuchwowe (TMJ) mogą również powodować u szczęknięcia aż 86 procent przypadków.
Inne objawy związane z Lockjaw
Podczas gdy najczęstszym objawem związanym ze szczękowaniem jest niemożność pełnego otwarcia ust, istnieje kilka innych objawów związanych z tym schorzeniem. Należą do nich:
- kserostomia (suchość w jamie ustnej)
- zapalenie błony śluzowej
- ból głowy
- ból szczęki
- ból ucha
- niedosłyszenie
- trudności z mówieniem
- trudności w połykaniu
- problemy z zębami związane z higieną
- niedożywione w związku z trudnościami w jedzeniu
Leczenie w kierunku szczękościaka
Wczesna interwencja jest bardzo ważne, jeśli doświadczasz lockjaw. Odwlekanie leczenia może prowadzić do przykurczów, które są sztywnymi i zdeformowanymi stawami, które nie będą prawidłowo funkcjonować. Typowe terapie obejmują terapie stomatologiczne, fizykoterapię, narzędzia lub urządzenia wspomagające zakres ruchu. Jeśli masz problemy z mówieniem lub połykaniem, powinieneś również skorzystać z terapii logopedycznej.
Najczęstsze i najbardziej skuteczne metody leczenia szczękościskowych to narzędzia lub urządzenia pomagające w poprawie zasięgu ruchu. Mogą one obejmować używanie własnych palców do otwierania ust do urządzeń, które nieustannie otwierają i zamykają szczęki zgodnie z parametrami, które można ustawić.
Ręczne otwieranie i zamykanie ust za pomocą palców jest najmniej skuteczną metodą leczenia szczękościskowych.
Maszyny do ciągłego pasywnego ruchu (CPM) są najbardziej kosztownymi urządzeniami. Te urządzenia są programowalne do pracy w określonym zakresie. Zaleca się używanie tych urządzeń przez 4-6 godzin dziennie przez 4-6 tygodni, zgodnie z ustaleniami lekarza lub fizjoterapeuty.
Bardzo niedrogim narzędziem jest depresor języka. Możesz włożyć szpachelki pióra ułożone jeden na drugim, aż do uzyskania wygodnego rozciągnięcia. Stopniowo możesz zwiększyć liczbę depresorów języka, których używasz, aby uzyskać rozciągnięcie.
Chociaż ta metoda jest uważana za "starą szkołę", badania wykazują, że ma ona zalety w stosunku do innych metod.
Metoda, która wydaje się mieć najlepsze wsparcie, to TheraBite. Choć wciąż kosztowne (około 400-600 USD), wykazano, że poprawia otwarcie ust o 1-1,5 mm na tydzień do około 10 mm. Częstą praktyką u TheraBite jest siedem razy otwierać i zamykać usta, trzymając je przez siedem sekund. Ćwiczenia są następnie powtarzane siedem razy dziennie przez 10 tygodni. Jest to powszechnie nazywane protokołem 7-7-7.
Ważne jest, aby nigdy nie naciskać ćwiczeń na ból, rozciąganie się do bólu nie przynosi efektów w leczeniu szczękościskowych.
