Mięsień plantarisa to mały mięsień w tylnej części nogi. Biegnąc wraz z innymi mięśniami łydki, mięsień i ścięgno są podobne do mięśni łydki i ścięgna Achillesa.
Uszkodzenie mięśnia plantaris może naśladować niektóre objawy szczepu łydki lub łzy ścięgna Achillesa, ale powrót do zdrowia po urazie mięśniówki podeszwowej jest zwykle znacznie prostszy.
Anatomia mięśni łydki
Głównymi mięśniami w tylnej części nóg są mięśnie brzuchatego łydki i mięśnie płaszczkowe. Mięsień brzuchaty ma dwie główne części, przyśrodkowe i boczne głowy brzuchatego łydki, i jest bardziej powierzchowny (bliżej skóry). Theludus znajduje się głębiej w nodze.
Mięśnie brzuchatego łydki i płaszczka tworzą razem ścięgno Achillesa, które wtapia się w ścięgno w tylnej części pięty. Ścięgno Achillesa przywiązuje się do kości piętowej (kości piętowej). Kiedy mięśnie łydek kurczy się, skieruj stopę w dół. Ten ruch jest ważny w napędzaniu ciała do przodu podczas chodzenia, biegania, a zwłaszcza podczas sprintu.
Mięsień plantaris jest mniejszym składnikiem mięśni łydek. Mięsień i mięsień plantarisa siedzą z grubsza w środku łydki, pomiędzy dwiema głowami brzuchatego łydki. Nie każdy ma mięsień plantaris, a w badaniach na zwłokach, około 10-20% populacji nie ma mięśnia plantaris.
Objawy zerwania mięśnia Plantaris
Urazy mięśnia plantaris mogą wystąpić jako napięcie mięśniowe lub częściej, pęknięcie mięśni plantarisa. Złamania mięśni Plantarisa nazywane są również "nogami tenisowymi", ponieważ wiele osób, które podtrzymują ten uraz, to sportowcy, którzy rzucają się do przodu, na przykład tenisista.
Typowe objawy pęknięcia mięśnia podpory podeszwy obejmują:
- nagły ból w tylnej części łydki
- obrzęk lub wiązanie mięśni łydki
- obrzęk i zasinienie w tylnej części nóg
- skurcze i wrażenia skurczu mięśnia łydki
rozpoznanie Łzy mięśniowe Plantaris
Najważniejszym krokiem jest potwierdzenie diagnozy, w dużej mierze w celu zapewnienia, że uraz nie jest poważniejszym uszkodzeniem ścięgna Achillesa. Pacjenci ze ścięgnami ścięgien Achillesa zwykle nie mogą skierować stopy w dół z powodu odciętego ścięgna, natomiast urazy mięsni Plantaris nie powodują tego ograniczenia. Pęknięcia Plantaris można również pomylić ze skrzepem krwi w dużych żyłach cieląt, zwanych DVT.
Jeśli diagnoza jest niejasna, istnieją testy, które można wykonać w celu potwierdzenia lub wykluczenia rozpoznania pęknięcia plantaris. Dwa najczęściej stosowane testy to badanie MRI lub USG. Oba te testy mogą być przydatne w potwierdzeniu urazu mięśnia plantaris lub w poszukiwaniu innych możliwych przyczyn bólu łydek.
Leczenie zerwania mięśnia Plantaris
Leczenie uszkodzenia mięśnia plantaris prawie zawsze jest niechirurgiczne. Podczas gdy urazy mogą powodować ból i niepełnosprawność, objawy prawie zawsze ustępują po prostych zabiegach.
Początkowe leczenie urazu plantaris odbywa się za pomocą zwykłego R.I.C.E. (Odpoczynek, Lód, Kompresja, Elewacja) zabiegi. Jeśli ból jest znaczący, pacjenci mogą potrzebować krótkiego czasu unieruchomienia lub użycia kuli, aby ból ustąpił.
Stopniowy wzrost mobilności i siły można uzyskać przy pomocy trenera sportowego lub fizjoterapeuty. Najczęstsze objawy stopniowo ustępują, choć nie jest to rzadkością, że pełne wyleczenie trwa od 6 do 8 tygodni, w zależności od ciężkości urazu.
