Biegunka jest częstym problemem u osób żyjących z HIV. Czasami biegunka może być efektem ubocznym niektórych leków stosowanych w leczeniu HIV. Ale w innych przypadkach jest wynikiem infekcji układu żołądkowo-jelitowego, z wieloma możliwymi czynnikami i przyczynami.
Jedną z najczęstszych przyczyn u ludzi z HIV jest bakteria znana jako "Clostridium difficile" (określana również jako "C. difficile"). C. difficile to organizm normalnie występujący w przewodzie pokarmowym człowieka, stanowiący przyczynę około 3 procent flory bakteryjnej u zdrowych dorosłych. Jednakże, gdy upośledzona jest funkcja immunologiczna, systemy, które utrzymują wzrost bakterii w szyku, mogą pójść nie tak, pozwalając na wzrost populacji C. difficile, dopóki nie będzie w stanie reprezentować od 10 do 30 procent flory bakteryjnej u pacjentów przewlekle chorych . Ten przerost wytwarza toksyny, które powodują zarówno ciężką zakaźną biegunkę, jak i zapalenie jelita grubego (zwane zapaleniem okrężnicy). Do pierwotnych objawów należą: wodnista biegunka, czasami z krwią lub ropą
gorączka ból brzucha, skurcze lub tkliwość Przyczyny
C. Trudne
- Biegunka
- Oprócz zakażenia wirusem HIV,
- biegunkę związaną z C. difficile
można spowodowane przez szereg innych czynników: Zastosowanie antybiotyków: Gdy antybiotyk przypadkowo zabije zarówno "złe" i "dobre" bakterie w przewodzie pokarmowym, może wystąpić nadmierny wzrost. W rzeczywistości niektóre badania sugerują, że około 90% wszystkich zakażeń związanych z opieką zdrowotną C. difficile
jest wynikiem stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania. Leki przeciwwrzodowe: leki przeciwwrzodowe zmniejszają kwasowość żołądka. Czyniąc to, czasami zmienia kwasowość żołądka, umożliwiając wzrost C. difficile bez kontroli.Długie pobyty w szpitalu: połączenie stresu związanego z chorobą, osłabienie z leżeniem w szpitalu oraz możliwość zakażenia pacjenta-pacjenta może zwiększyć prawdopodobieństwo infekcji
- C. difficile . W rzeczywistości, C. difficile
- jest wymieniana jako najczęstsza przyczyna biegunki związanej ze szpitalem.
- Osoby starsze i młodsze: osoby w wieku powyżej 65 lat są bardziej narażone na ryzyko, ponieważ ich funkcja odpornościowa jest słabsza, podczas gdy młodsze dzieci i niemowlęta mogą również podlegać zakażeniu z powodu ich niedojrzałej odpowiedzi immunologicznej. Jaką C. Difficile Spread? C. difficile
- jest obecny na kale zarażonych ludzi, tworząc zarodniki, które mogą być przenoszone przez bezpośredni kontakt z toaletami, poręczami łóżka, wieszakami na ręczniki itp. Ludzie mogą również rozprzestrzeniać zarodniki z rąk do ust w kontakcie ze skażonymi powierzchniami .
Zarodniki C. difficile mogą żyć nawet do pięciu miesięcy na powierzchniach środowiska. Nie są one łatwo zabijane przez tradycyjne środki dezynfekujące i często wymagają stężenia wybielacza chlorowego w stosunku 1:10, aby zapewnić całkowite wyeliminowanie zarodników. Mycie rąk jest podstawowym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się C. difficile
z osoby na osobę. Powierzchnie powinny być również dokładnie oczyszczone, jak również przybory kuchenne lub przedmioty higieny osobistej, które mogły być w kontakcie z chorymi lub hospitalizowanymi osobami. Unikaj środków czyszczących na bazie alkoholu, ponieważ są mniej skuteczne w zabijaniu zarodników C. difficile. Jaka jest
C. Difficile Leczona infekcja?
Leczenie zakażenia C. difficile wymaga podwójnego podejścia: leczenia objawów i leczenia przyczyny. U niektórych pacjentów może to być trudne, często wymagają leczenia w ciągu kilku miesięcy, a nawet roku. Pojawienie się lekoopornych jeszcze bardziej komplikuje sprawę, szczególnie u pacjentów z poważnie upośledzonym układem odpornościowym. Terapia może często obejmować:
Antybiotyki, takie jak flagyl i wankomycyna (ta ostatnia jest bardziej skuteczna przeciwko szczepom odpornym na leki). Doustne nawodnienie za pomocą roztworów zastępujących wodę i elektrolit, jak również dożylna wymiana płynów u pacjentów z ciężkim odwodnieniem. Można zastosować ulgę w bólu, ale tylko ostrożnie, ponieważ mogą czasem maskować objawy brzuszne, opóźniając tym samym diagnozę choroby podstawowej. Leki dostępne bez recepty, takie jak Tylenol, można stosować w celu łagodzenia bólu łagodnego do umiarkowanego. Narkotyki należy stosować ostrożnie, ponieważ mogą one wpływać na czynność żołądka, natomiast Motrin należy unikać, ponieważ może to powodować dalsze podrażnienie przewodu pokarmowego.
Wreszcie jednym z nowszych zabiegów zarezerwowanych dla najcięższych przypadków jest przeszczep kałowy. Nie jest powszechnie stosowany, ale wiąże się z procesem usuwania stolca ze zdrowego osobnika i przeszczepiania do osoby z C difficile .
Uważa się, że jest to bardziej wyłaniająca się procedura terapeutyczna i dlatego musi być przeprowadzona przez specjalistę z przewodu pokarmowego, doświadczonego w bakteriologii kału.
