Przy ustalaniu przebiegu leczenia wielu dolegliwości medycznych – zwłaszcza chorób serca – często udziela się porad pracownikom służby zdrowia, aby wzięli pod uwagę, czy pacjent cierpi na "niestabilność hemodynamiczną", czy też nie. Jest to termin bardzo powszechny, ale może mieć różne znaczenie dla różnych pracowników służby zdrowia, w zależności od poziomu wykształcenia, aw niektórych przypadkach od tego, gdzie zostali przeszkoleni.
Zrozumienie, co to znaczy i jak wygląda, jest ważne, aby w pełni zrozumieć zamiar autora, który używa go w wytycznych medycznych lub diagnozy.
Na powierzchni określenie to nie wymaga objaśnień. Hemo– odnosi się do krwi, natomiast –dynamiczny odnosi się do ruchu krwi w ciele. Przepływ krwi jest w zasadzie wyłączną odpowiedzialnością za system krążenia. Wymienianie niestabilności jest również oczywiste. Oznacza to, że dopóki nie zrobimy czegoś dla pracowników służby zdrowia, proces ten jest niestabilny i grozi mu niepowodzenie.
Niektóre pospolite synonimy niestabilności hemodynamicznej obejmujązapaść krążenia,wstrząs (zwłaszcza wstrząs dekompensacyjny), hipoperfuzjęiniewydolność sercowo-naczyniową. Ponadto niektóre terminy opisują przyczyny niestabilności hemodynamicznej, a jednocześnie działają jako synonimy, takie jakhipowolemia i niedociśnienie.
Pacjenci niestabilni hemodynamicznie nie mają wystarczającego ciśnienia w układzie krążenia, aby krew przepływała niezawodnie do wszystkich różnych części ciała, gdzie musi być w tym samym czasie.
Ważne jest, aby zrozumieć, że nie generowanie wystarczającego ciśnienia nie jest równoznaczne z mierzeniem niskiego ciśnienia krwi. Objawy niestabilności hemodynamicznej Nie zdarza się to samo. Pacjenci nie są po prostu niestabilni hemodynamicznie bez powodu. Jest to zespół, który zawsze towarzyszy (lub zwiastuje) inny problem, taki jak atak serca lub wstrząs krwotoczny. W obliczu innych stanów, oto charakterystyczne objawy niestabilnego hemodynamicznie pacjenta (wymaga to tylko kilku z nich): Blada i zimna skóra
Przepalenie (pocenie się)
Zmęczenie
Bardzo szybki lub bardzo powolny puls (szybko może być albo reakcją albo przyczyną niestabilności, powolne jest prawie zawsze przyczyną)
- Niskie ciśnienie krwi (bardzo późny znak)
- Skrócenie oddechu (niewystarczająca ilość krwi docierającej do płuc)
- Ból w klatce piersiowej (może być powiązany do niewystarczającego przepływu krwi w sercu)
- Zamieszanie (prawdopodobnie pojawia się po spadku ciśnienia krwi)
- Utrata przytomności (omdlenie, które jest złe)
- Lekarze zazwyczaj mają szerszą definicję niestabilności hemodynamicznej niż wielu innych dostawców opieki zdrowotnej. Zrozumienie niuansów reakcji organizmu na wadliwy układ krążenia jest bardzo ważne, gdy próbuje się zidentyfikować niestabilnego hemodynamicznie pacjenta. Lekarze, jako grupa, mają dość silne wyczucie tych niuansów.
- Niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi) jest oznaką niestabilności hemodynamicznej, ale w żadnym wypadku nie jest pierwszą rzeczą, jaką można zaobserwować u niestabilnego pacjenta. Zbyt często niskie ciśnienie krwi było używane jako substytut niestabilności hemodynamicznej przez niektóre podmioty świadczące opiekę zdrowotną, ale organizm będzie reagował na wahania ciśnienia krwi na długo przed tym, zanim ten konkretny znak życiowy będzie wyraźnie zidentyfikowany.
- Walka lub ucieczka w locie
- W przypadku niepowodzenia układu krążenia istnieje kilka oznak, że organizm próbuje naprawić problem wskazujący na problem. Prawie wszystkie z nich pochodzą ze współczulnego układu nerwowego, przyrządu przyspieszenia organizmu i naszej odpowiedzi na stres. Współczulny układ nerwowy napędzany jest między innymi epinefryną (znaną również jako adrenalina) i często określany jest jako "syndrom walki lub ucieczki". Jest to fizjologiczny mechanizm, który przywołuje ludzkie ciało, gdy czuje się, jakby był zagrożony. Chodzi o to, że ciało przygotowuje się do walki lub ucieczki przed drapieżnikiem.
Zespół walki lub ucieczki dotyczy głównie cyrkulacji. Gdy pobudza sympatyczny układ nerwowy, powoduje on koncentrację przepływu krwi w dużych grupach mięśni rąk i nóg, aby rozpocząć walkę lub bieganie. Przepływ krwi i aktywność w układzie żołądkowo-jelitowym jest tymczasowo zmniejszona (możesz strawić tego cheeseburgera, jeśli przeżyjesz to spotkanie z lwem górskim). Przepływ krwi do oczu, nosa i mózgu wzrasta, tym lepiej, gdy słyszę i widzę ciebie, moja droga. Drogi oddechowe w płucach rozszerzają się, aby umożliwić więcej przepływu powietrza, a szybka czynność serca zapewnia, że krew przepływa szybciej do płuc, aby pozostać świeżym i natlenionym. Na koniec, na wypadek, gdyby tygrys szablozębny dostał kilka strzałów, przepływ krwi jest usuwany z powierzchni skóry w celu zmniejszenia krwawienia, a gruczoły potowe wsuwają się, aby pomóc schłodzić rzeczy, gdy sytuacja się nagrzewa.
Znaczna część tej sympatycznej reakcji na stres, która jest dokładnie taka sama, niezależnie od tego, czy stres wynika z obniżonej perfuzji (napełniania krwią) w mózgu, czy też dlatego, że mózg myśli, że ma być zjedzony przez zombie, jest równie przydatny podczas Stan taki jak w apokalipsie zombie.
Objawy na skórze – blada i chłodna, ponieważ krew nie płynie na powierzchni i mokra z powodu pocenia się (oparzeniu) – pozbawiają nas reakcji stresowej. Zauważ, że nic tutaj nie wymaga niskiego ciśnienia krwi. Rzeczywiście, w typowej reakcji walki lub ucieczki ciśnienie krwi wzrasta, co sprawia, że syndrom walki lub ucieczki jest świetną odpowiedzią na schorzenia, które powodują utratę ciśnienia krwi.
Kiedy stosować niestabilność hemodynamiczną
W leczeniu schorzeń związanych z sercem stabilność hemodynamiczna jest podstawowym wskaźnikiem, kiedy należy interweniować. Pacjent z bradykardią lub tachykardią powinien być leczony znacznie agresywniej w obecności niestabilności hemodynamicznej, niż gdy wydaje się być stabilna.
Wiele wytycznych używa tego jako testu lakmusowego, co sprawia, że o wiele ważniejsze jest wyraźne rozpoznanie. Istnieją sposoby oceny stabilności hemodynamicznej z inwazyjnym monitorowaniem, ale nie jest to trudny zespół, który można zidentyfikować przy właściwej ocenie klinicznej.
Szok a niestabilność hemodynamiczna
Niestabilność hemodynamiczna łatwo jest pomylić z wstrząsem, ale szok jest terminem, który ma kilka znaczeń i tylko jeden z nich ma cokolwiek wspólnego z tym, czy pacjent jest w stanie odpowiednio poruszać krwią dookoła swojego ciała. Pozostałe dwie rzeczy mają związek z emocjonalnym przytłoczeniem lub elektrycznością.
Szok jest schorzeniem o określonych typach i poziomach, w przeciwieństwie do niestabilności hemodynamicznej. Istnieją cztery rodzaje wstrząsów: kardiogenny, dystrybucyjny (w tym neurogenny, anafilaktyczny i septyczny), hipowolemiczny (w tym krwotoczny) i oddechowy (które niektórzy świadczeniodawcy nie zgadzają się z syndromem wstrząsu). W skali od złej do gorszej, wstrząs może być skompensowany (ciśnienie krwi nadal mieści się w normalnym zakresie) lub zdekompensowany (ciśnienie krwi jest niskie). Można powiedzieć, że zdekompensowany wstrząs jest niestabilnym hemodynamicznie wstrząsem.
Jeśli chodzi o identyfikację podstawowej przyczyny stanu zdrowia pacjenta, zrozumienie rodzajów szoku i możliwość ich identyfikacji pójdzie o wiele dalej niż po prostu zrozumienie niestabilności hemodynamicznej.
Słowo o niedokrwistości
Perfuzja jest jednym z tych starych terminów, które utrzymują się w zawodzie medycznym po utracie przyczepności do reszty współczesnego leksykonu. Oznacza to wypełnienie krwią i często stosuje się go w odniesieniu do krwi wypełniającej naczynia włosowate. Kapilary są w zasadzie pasywnymi kanałami, w których czerwone krwinki mogą wejść tylko w jednym pliku. Naczynia włośniczkowe są jak gąbki i wypełniają się krwią tylko wtedy, gdy jest wystarczająca presja, by wepchnąć krew do małych naczyń.
Hipo (zbyt mała) perfuzja (wypełnienie) odnosi się do niewystarczającej ilości krwi wypełniającej naczynia kapilarne w ciele. Jest to wynikiem niestabilności hemodynamicznej, ale jest synonimem wstrząsu. W rzeczywistości terminy szok i hipoperfuzja są całkowicie zamienne.
