Osoby z chorobą niedokrwienną serca (CAD) we wczesnym wieku mogą mieć wrodzony problem z cholesterolem, zwłaszcza jeśli wydaje się, że w rodzinie występuje przedwczesna choroba serca. Najczęstszym rodzajem choroby genetycznej wpływającej na poziom cholesterolu jest rodzinna hipercholesterolemia.
Rodzinna hipercholesterolemia jest zespołem genetycznym, w którym poziomy cholesterolu LDL są podwyższone od czasu urodzenia.
Osoby z rodzinną hipercholesterolemią mają wysokie ryzyko przedwczesnego CAD, udaru mózgu i choroby tętnic obwodowych. W rzeczywistości wiele osób z zawałem mięśnia sercowego we wczesnym wieku okazuje się mieć taki stan.
Na szczęście dzięki agresywnemu leczeniu obniżającemu poziom cholesterolu można znacznie zmniejszyć ryzyko chorób serca. Z tego powodu ważne jest wczesne zdiagnozowanie rodzinnej hipercholesterolemii – i upewnienie się, że członkowie rodziny osób cierpiących na tę chorobę również mają przetestowane lipidy we krwi.
Przyczyny
Rodzinna hipercholesterolemia może być spowodowana kilkoma różnymi defektami genetycznymi, z których większość wpływa na receptor cholesterolu LDL. Kiedy receptor LDL nie działa normalnie, cholesterol LDL nie jest skutecznie oczyszczany z krwioobiegu. W związku z tym cholesterol LDL gromadzi się we krwi. Te nadmierne poziomy cholesterolu LDL znacznie przyspieszają miażdżycę i choroby sercowo-naczyniowe.
Nieprawidłowości genetyczne powodujące rodzinną hipercholesterolemię mogą być dziedziczone po ojcu, matce lub obojgu rodzicach. Ludzie, którzy odziedziczyli nieprawidłowość od obojga rodziców, są określani jako homozygotyczni w przypadku rodzinnej hipercholesterolemii. Homozygotyczna postać rodzinnej hipercholesterolemii jest bardzo ciężką postacią choroby.Dotyczy jednego na 250 000 ludzi.Osoby, które odziedziczyły nienormalny gen od tylko jednego rodzica, są uważane za
heterozygotyczne
w przypadku rodzinnej hipercholesterolemii. Jest to mniej dotkliwa forma choroby, ale nadal znacznie zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe. Około jedna na 500 osób ma heterozygotyczną rodzinną hipercholesterolemię.To dużo ludzi.Zidentyfikowano ponad 1000 różnych mutacji wpływających na gen receptora LDL, a każdy z nich nieco inaczej wpływa na receptor LDL. Z tego powodu nie wszystkie rodzinne hipercholesterolemia jest taka sama. Nasilenie może się znacznie różnić, w zależności od konkretnego rodzaju mutacji genetycznej danej osoby.
Rozpoznanie
Lekarze dokonują diagnozy rodzinnej hipercholesterolemii, mierząc poziomy lipidów we krwi oraz biorąc pod uwagę historię rodzinną i badanie fizykalne.
Badania krwi u osób z rodzinną hipercholesterolemią wykazują wysoki poziom cholesterolu całkowitego i wysoki poziom cholesterolu LDL. Całkowity poziom cholesterolu w tym stanie jest zwykle większy niż 300 mg / dl u dorosłych i większy niż 250 mg / dl u dzieci. Stężenie cholesterolu LDL jest zwykle większe niż 200 mg / dl u dorosłych i większe niż 170 mg / dl u dzieci.
Poziomy trójglicerydów zwykle nie są szczególnie podwyższone u osób z tym schorzeniem.
Ktoś z rodzinną hipercholesterolemią najprawdopodobniej będzie miał krewnych, którzy również chorują na tę chorobę. Historia rodzinna wczesnych chorób sercowo-naczyniowych może więc być dla lekarza wskazówką do rozważenia tej diagnozy.
Rodzinna hipercholesterolemia może również powodować powstawanie charakterystycznych depozytów tłuszczowych wokół łokci, kolan, wzdłuż ścięgien i wokół rogówki oczu. Te złogi tłuszczowe nazywane są
Xanthomas
. Często występują także złogi cholesterolu na powiekach, zwanexanthelasmas. Ilekroć u pacjenta występują żółtaczki lub ksantellozy, diagnoza rodzinnej hipercholesterolemii powinna natychmiast pojawić się w umyśle lekarza.Można podejrzewać rozpoznanie rodzinnej hipercholesterolemii, jeśli stężenie cholesterolu LDL jest bardzo wysokie, poziomy triglicerydów są prawidłowe, a wywiad rodzinny jest zgodny. Jeśli obecne są również Xanthomy lub ksantelle, diagnoza może być uznana za dość ostateczną. Testy genetyczne mogą być pomocne (ale zazwyczaj nie jest konieczne) w postawieniu diagnozy i mogą być bardzo przydatne do celów poradnictwa genetycznego.Choroba naczyniowa spowodowana rodzinną hipercholesterolemią rozpoczyna się w dzieciństwie. Dlatego dzieci w rodzinach z tym zaburzeniem powinny być rutynowo badane pod kątem wysokiego stężenia cholesterolu LDL w wieku ośmiu lat. Jeśli poziom cholesterolu jest podwyższony, należy zdecydowanie rozważyć leczenie statynami.
Związek z chorobą układu sercowo-naczyniowego
Przed pojawieniem się statyn, występowanie przedwczesnej choroby sercowo-naczyniowej było bardzo wysokie u osób z rodzinną hipercholesterolemią iu ich krewnych. W dużym badaniu przeprowadzonym w latach siedemdziesiątych (przed statynami) 52% krewnych mężczyzn z rodzinną hipercholesterolemią miało choroby serca przed 60 rokiem życia (w porównaniu do spodziewanego ryzyka 13%), a 32% krewnych płci żeńskiej miało chorobę serca do 60. roku życia (w porównaniu do spodziewanego ryzyka 9%) Badanie to doprowadziło do rodzinnej natury tego stanu
Leczenie
Rozwój silnie działających statyn "drugiej generacji" zmienił sposób postępowania w przypadku rodzinnej hipercholesterolemii. dostępność tych silnych leków, leczenie tego zaburzenia wymagało użycia wielu leków, w tym mniej skutecznych statyn "pierwszej generacji". Chociaż to podejście z wieloma lekami zmniejszyło ryzyko sercowo-naczyniowe u pacjentów, terapia może być trudna do tolerowania i było to z pewnością trudne do opanowania.
Wraz z rozwojem mocniejszych statyn drugiej generacji – aminastatyny (Lipitor), rozuwastatyny (Crestor) lub symwastatyny (Zo cor) – zmieniło się podejście do leczenia rodzinnej hipercholesterolemii. Leczenie rozpoczyna się teraz od wysokiej dawki jednego leku statynowego drugiej generacji. Leki te na ogół powodują znaczne obniżenie poziomu cholesterolu LDL i mogą również powodować rzeczywisty skurcz płytek miażdżycowych.
Badania, które dotyczyły dodawania dodatkowych leków (w szczególności Ezitimibe / Vytorin) do statyn drugiej generacji, nie wykazały żadnej dodatkowej poprawy w zakresie wyników klinicznych. Tak więc, u pacjentów z heterozygotyczną postacią rodzinnej hipercholesterolemii ("łagodniejsza" postać) zalecaną terapią pozostało podawanie dużych dawek pojedynczej terapii za pomocą statyn drugiej generacji.
W 2015 r. FDA zatwierdziła nową klasę leków – inhibitory PCSK9 – u pacjentów z rodzinną hipercholesterolemią. Gdy jeden z tych leków zostanie dodany do statyny, można osiągnąć znaczące obniżenie poziomów cholesterolu LDL. Rola inhibitorów PCSK9 w leczeniu heterozygotycznej rodzinnej hipercholesterolemii jest obecnie niejasna, ponieważ badania kliniczne mające na celu wykazanie, że to połączenie poprawia wyniki kliniczne, są nadal w toku. Mimo to, te potężne nowe leki mogą być dodawane do statyn o wysokiej dawce, jeśli cholesterol LDL pozostaje znacząco podwyższony podczas terapii statyną.
Podczas gdy podwyższony poziom cholesterolu znacznie zwiększa ryzyko chorób serca u osób z rodzinną hipercholesterolemią, inne czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego również pozostają ważne. Tak więc krytycznym aspektem ich leczenia jest agresywna kontrola wszystkich innych czynników ryzyka chorób serca, w szczególności palenia tytoniu, otyłości, braku ruchu i podwyższonego ciśnienia krwi.
Postać homozygotyczna
U pacjentów z homozygotyczną (ciężką) postacią rodzinnej hipercholesterolemii ryzyko sercowo-naczyniowe jest tak duże, że bardzo agresywne leczenie zaleca się natychmiast po rozpoznaniu choroby. Ze względu na skrajne podwyższenie cholesterolu obserwowane u tych pacjentów, obecne zalecenia obejmują rozpoczęcie leczenia zarówno wysokimi dawkami statyn, jak i inhibitorem PCSK9.
Nawet w przypadku tego typu agresywnej farmakoterapii czasami poziom cholesterolu pozostaje wysoki. W takich przypadkach może być wymagane leczenie z aferezą, aby obniżyć poziom cholesterolu.
Podsumowanie
Rodzinna hipercholesterolemia jest poważnym dziedzicznym zaburzeniem metabolizmu cholesterolu. Osoby z rodzinną hipercholesterolemią wymagają agresywnego leczenia, aby obniżyć poziom cholesterolu i kontrolować inne czynniki ryzyka sercowego, aby zmniejszyć ryzyko przedwczesnej choroby serca. Jest również bardzo ważne, aby członkowie ich rodziny byli sprawdzani pod kątem tego stanu.
