SIBO, akronim określający stan zwany nadmiernym rozwojem bakterii jelitowych, jest badany jako możliwa przyczyna zespołu jelita drażliwego (IBS). Podobnie jak wiele rzeczy związanych z IBS, kwestia SIBO jako podstawowego problemu jest skomplikowana i naznaczona pewnymi kontrowersjami w świecie badań IBS. Ten przegląd SIBO w odniesieniu do IBS może pomóc w podjęciu decyzji, czy jest to coś, o czym powinieneś porozmawiać z lekarzem.
Czym jest SIBO?
SIBO to nagromadzenie nadmiernej ilości bakterii jelitowych w jelicie cienkim. Każdy stan, który upośledza normalny ruch lub ruch jelita cienkiego, może predysponować go do SIBO. Choroba Leśniowskiego-Crohna i wcześniejsza operacja jamy brzusznej należą do czynników ryzyka rozwoju SIBO.
W jaki sposób diagnozuje się SIBO?
Ze względu na trudność wykonywania bezpośrednich biopsji jelita cienkiego w celu oceny obecności bakterii, stosuje się test powszechnie znany jako test oddechowy z wodoru (HBT). Pacjentom podaje się roztwór, taki jak laktuloza, do picia, a następnie przeprowadza się test oddechowy w celu oceny obecności gazu, takiego jak wodór lub metan. U zdrowego osobnika nie można spodziewać się obecności wodoru ani metanu w oddechu, dopóki nie miną dwie godziny, przybliżony czas, jaki upłynie, zanim laktuloza przejdzie do jelita grubego, gdzie będą one oddziaływać na bakterie, uwalniając w ten sposób gaz.
Pozytywny wynik gazu obserwowany w ciągu 90 minut po wypiciu roztworu dostarcza dowodów na obecność bakterii wyżej w przewodzie pokarmowym, tj. Na poziomie jelita cienkiego.
Teoria SIBO dla IBS
Fakt, że wzdęcia są powszechnym objawem dla osób cierpiących na IBS, niezależnie od tego, czy zaparcie lub biegunka są głównymi objawami, skłonił badaczy do poszukiwania wspólnego problemu.
Ponadto, chociaż pacjenci z IBS często wskazują na specyficzne pokarmy jako powodujące objawy, nie ma jednoznacznych badań na poparcie tego.
Dowody na to, że SIBO może być przyczyną IBS, wynikają z dwóch głównych ustaleń. Po pierwsze, niektórzy badacze stwierdzili, że istotnie więcej pacjentów z IBS ma dodatni HBT niż osoby zdrowe, co może wskazywać na SIBO jako problem. Drugim jest odkrycie, że wielu pacjentów obserwuje znaczny spadek objawów IBS po badaniu konkretnych antybiotyków. Te antybiotyki nie są wchłaniane w żołądku i dlatego są dostępne do działania na bakterie, które mogą czaić się w jelicie cienkim.
Teoria SIBO stara się wyjaśnić, dlaczego bakterie trafiają w niewłaściwe miejsce. Jelito cienkie ma naturalną "falę oczyszczającą"? – ruch mięśni w podszewce, który służy do opróżniania jelita cienkiego w regularnych odstępach czasu. Uważa się, że osłabienie tego ruchu mięśni może spowodować zatrzymanie bakterii. Jedna z teorii mówi, że zapalenie żołądka i jelit może uszkodzić mięśnie odpowiedzialne za to działanie oczyszczające, co może wyjaśnić zjawisko IBS po zakaźnej. Uważa się również, że stres może spowolnić działanie tych mięśni, co wyjaśnia związek między stresem a IBS.
Teoria SIBO próbuje wyjaśnić fakt, że IBS może objawiać się biegunką lub zaparciem. Uważa się, że różne rodzaje bakterii i wytwarzane przez nie gazy mają różny wpływ na motorykę jelit. Niektóre badania wykazały, że pacjenci, którzy wykazują większą ilość metanu, częściej doświadczają zaparć, podczas gdy pacjenci z przewagą biegunki wykazują wyższy poziom wodoru.
Istnieje również hipoteza, że SIBO może być prawdziwą przyczyną fruktozy i innych nietolerancji cukrów.
Kontrowersje
Chociaż wydaje się, że teoria SIBO wiąże IBS w ładnym pakiecie, wielu badaczy nie jest przekonanych.
Istnieje kilka głównych zarzutów dotyczących teorii. Główną krytyką jest to, że HBT nie jest postrzegany jako wiarygodny środek ze względu na wysoki poziom błędu. Większe znaczenie ma fakt, że wysokie wskaźniki SIBO i skuteczność antybiotyków jako leczenia obserwowanego w badaniach prowadzonych przez teoretyków SIBO nie zawsze były powtarzane przez innych badaczy. Istnieje również obawa przed długotrwałym stosowaniem antybiotyków, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że IBS jest stanem przewlekłym.
Podsumowanie
Jak widać, związek między SIBO i IBS pozostaje mętny. Ogólny konsensus wydaje się, że SIBO może być podstawowym problemem dla podzbioru pacjentów z IBS i że jeden szczególny rodzaj antybiotyku, Rifaksymina, ma najbardziej badawcze poparcie dla jego skuteczności w kategoriach zmniejszania wzdęć i biegunki. Mamy nadzieję, że dalsze badania wyjaśnią tę kwestię, a także wymyślą bezpieczne i skuteczne metody leczenia.
Czy należy porozmawiać z lekarzem o przyjęciu HBT dla SIBO? Biorąc pod uwagę fakt, że SIBO wydaje się być problemem dla niektórych pacjentów z IBS oraz fakt, że antybiotyk może przynieść ulgę w skutkach, SIBO z pewnością może być warte dalszych badań, szczególnie jeśli wzdęcie jest dominującą częścią twojego objawowego obrazu.
