Test tolerancji na mieszany posiłek (MMTT) wymaga od osoby wypicia "mieszanego posiłku", takiego jak zwiększenie lub porcję, zawierającego białko, węglowodany i tłuszcz. Celem testu jest sprawdzenie, ile insuliny może wytworzyć trzustka w odpowiedzi na pokarm. Kiedy ciało osoby pracuje prawidłowo, napój powoduje wzrost poziomu cukru we krwi, w wyniku czego trzustka uwalnia tyle insuliny, aby normalizować poziom cukru we krwi.
Jednak niektóre okoliczności mogą powodować niewydolność trzustki – może ona wytwarzać za dużo lub za mało insuliny. Aby lepiej zrozumieć ten proces podczas MMTT, krew jest pobierana z IV do pomiaru rezerwy komórek beta. Komórki beta to komórki produkujące insulinę, dlatego pomiar ich rezerwy jest ważny dla zrozumienia działania insuliny. Chociaż MMTT jest najczęściej stosowany u osób z cukrzycą typu 1, może być stosowany z dodatkowych powodów. I chociaż MMTT jest określany jako złoty standard reserve testów rezerwowych komórek beta, to jest rzadko używany w warunkach klinicznych głównie ze względu na niedogodności – może być czasochłonny i inwazyjny. Zamiast tego MMTT jest najczęściej wykorzystywany jako narzędzie pomiarowe w badaniach naukowych, takich jak badania kliniczne. Kiedy ktoś zostanie poproszony o wykonanie testu tolerancji posiłku?
Głównym powodem, dla którego lekarz chciałby, aby pacjent przyjmował MMTT, jest ustalenie, jak skuteczna jest insulina w trzustce.
Na przykład wyniki testu wskazują, że trzustka nie wytwarza insuliny, insuliny nadmiernie produkuje lub w ogóle nie produkuje insuliny. Poniżej znajdują się przypadki, w których można zastosować MMTT:
Jeśli masz bardzo małe dziecko, u którego zdiagnozowano cukrzycę typu 1, a jej lekarze próbują określić, ile insuliny nadal produkuje.
- Jeśli jesteś osobą, która ma niski poziom cukru we krwi, dwie do trzech godzin po zjedzeniu, stan medyczny określany jako reaktywna hipoglikemia i nie masz cukrzycy, lekarz może zmierzyć twoją odpowiedź na glukozę do posiłku i potwierdzić, czy organizm wysyła nadmiar insuliny w odpowiedzi na pokarm.
- Jeśli jesteś osobą, która przeszła operację pomostowania żołądka i miała epizody hipoglikemii po posiłku.
- Jeśli jesteś osobą z podejrzeniem insulinoma, który ma nawracające epizody hipoglikemii.
- Jeśli jesteś osobą uczestniczącą w badaniu klinicznym, MMTT może dostarczyć bardziej wszechstronny fizjologiczny bodziec do insuliny, ponieważ komórki beta trzustki reagują na pewne aminokwasy i kwasy tłuszczowe oprócz glukozy. Na przykład: badania naukowe mogą wykorzystywać testy MMTT w opracowywaniu leków, oceniając skuteczność niektórych rodzajów terapii, takich jak pompy insulinowe, agonisty peptydów glukagonopodobnych (GLP-1) i ciągłe glukometry.
- Czego można się spodziewać przed testem?
Ważne jest, abyś pościł przez co najmniej osiem godzin przed testem. Nie powinieneś pić ani nic jeść, z wyjątkiem wody, na osiem godzin przed rozpoczęciem testu. Jeśli połknąłeś coś przypadkowo, nawet coś nieistotnego, takiego jak cukierek albo słodka guma, musisz przełożyć test.
Zespół medyczny może zalecić ograniczenie wysiłku fizycznego, spożycie alkoholu, kofeiny i tytoniu w dniu poprzedzającym badanie, ponieważ czynniki te mogą wpływać na wrażliwość na insulinę.
Planuj nosić wygodne ubranie. Jeśli Twoje dziecko jest tym, które ma test, możesz poprosić ją o przyniesienie specjalnego koca lub wypchanego zwierzęcia jako środka pocieszenia.
Czego należy się spodziewać podczas testu?
Powinieneś przewidywać bycie obecnym na próbę przez kilka godzin, ponieważ faktyczny test trwa co najmniej dwie godziny, a także wymaga pewnych przygotowań. Przeprowadzono jednak pewne badania dotyczące skuteczności zmniejszenia testu do 90 minut i wykonania tylko jednej próbki krwi.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące długości pobytu, zapytaj zespół medyczny przed datą testu. Oto, czego możesz oczekiwać podczas testu:
Po przybyciu będziesz się rejestrował i mierzysz swój wzrost i wagę.
- Następnie zostaniesz umieszczony w pokoju dla pacjentów, gdzie otrzymasz cewnik dożylny (IV). IV służy do pobierania próbek krwi. Umieszczenie IV może być nieco niewygodne, zwłaszcza dla małego dziecka, dlatego ważne jest, aby je przygotować.
- Po umieszczeniu kropli dożylnej napijesz się napoju z płynnym posiłkiem, takim jak Boost. Ten napój smakuje podobnie do koktajlu mlecznego i ma wiele smaków.
- Krew pobierana jest z kroplówki co 30 minut w ciągu dwóch godzin.
- Podczas oczekiwania możesz oglądać telewizję, zamykać oczy, czytać lub robić, co Ci odpowiada.
- Czego można się spodziewać po teście?
Po zakończeniu testu wyniki zostaną przesłane do laboratorium. Zazwyczaj generowanie wyników zajmuje kilka tygodni – po ich przyjeździe usłyszysz od lekarza. Nie powinieneś odczuwać żadnych skutków ubocznych, z wyjątkiem niewielkiego dyskomfortu na stronie IV.
Test tolerancji na zmieszany posiłek różni się od testu tolerancji glukozy w jamie ustnej
Zastanawiasz się – czy MMTT jest taki sam jak test tolerancji glukozy doustnej (OGTT)? Jeśli masz OGTT w przeszłości, będziesz wiedzieć, że te testy są podobne, ale nie są dokładnie takie same.
OGTT jest dobrym wskaźnikiem tolerancji glukozy i jest stosowany w połączeniu z innymi testami, takimi jak glikemia na czczo (FBG) i hemoglobina A1c do diagnozowania stanu przedcukrzycowego, cukrzycy i badania przesiewowego cukrzycy ciążowej.
Podobnie jak w przypadku MMTT, należy wykonać ten test podczas postu przez co najmniej osiem godzin. Jednakże, w przeciwieństwie do picia mieszanego posiłku, podczas OGTT osoba jest proszona o spożycie tylko glukozy odpowiadającej 75 gramom glukozy (cukru) rozpuszczonej w wodzie.
Wyniki OGTT mogą pomóc lekarzom w określeniu, upośledzonej glukozy na czczo (IFG) i upośledzonej nietolerancji glukozy (IGT). IFG i IGT nie mogą być zdiagnozowane przy użyciu MMTT, ponieważ ten ostatni zapewnia niestandardową doustną prowokację glukozą.
Test mieszanych posiłków nie służy do diagnozowania cukrzycy typu 1
MMTT może pomóc
w wykryciu najwcześniejszych stadiów nietolerancji glukozy, ale nie służy do diagnozy cukrzycy typu 1. Zamiast tego, u pacjentów z objawami, American Diabetes Association zaleca stosowanie glukozy we krwi do zdiagnozowania ostrego początku cukrzycy typu 1. W połączeniu, test c-peptydu lub test autoprzeciwciał (oba są badaniami krwi) mogą potwierdzić diagnozę cukrzycy typu 1. Badanie przesiewowe cukrzycy typu 1 może wykryć ryzyko cukrzycy Cukrzyca typu 1 jest zwykle diagnozowana po przejściu choroby do późniejszych stadiów. Dzięki postępom w medycynie mamy teraz możliwość badania przesiewowego na cukrzycę typu 1 w warunkach badania, u członków rodzin pierwszego stopnia lub proband z cukrzycą typu 1. Badanie polega na przetestowaniu panelu autoprzeciwciał. W przypadku cukrzycy to właśnie te autoprzeciwciała wskazują na aktywację ataków ciał na komórki beta wytwarzające insulinę w trzustce, co ostatecznie powoduje śmierć komórek beta. American Diabetes Association stwierdza: It [To] jest obecnie jasne z badań krewnych pierwszego stopnia pacjentów z cukrzycą typu 1, że ciągła obecność dwóch lub więcej autoprzeciwciał jest prawie pewnym predyktorem klinicznej hiperglikemii i cukrzycy. Szybkość progresji zależy od wieku pierwszego wykrycia przeciwciała, liczby przeciwciał, specyficzności przeciwciała i miana przeciwciał.
Stosowanie autoprzeciwciał w celu określenia ryzyka cukrzycy może zmniejszyć częstość cukrzycowej kwasicy ketonowej, pomóc naukowcom w projektowaniu badań profilaktycznych, potencjalnie opóźnić postęp choroby i pomóc ludziom zrozumieć i lepiej przygotować się na tę chorobę.
Ważne jest, aby pamiętać, że samo posiadanie autoprzeciwciał niekoniecznie oznacza, że masz pełną cukrzycę typu 1 zależną od insuliny; może to oznaczać, że zwiększa się szansa na jej rozwój. Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji na temat procesu przemieszczania, możesz uzyskać dostęp do American Diabetes Standards of Care.
Słowo od Verywella
Test tolerancji na mieszany posiłek wymaga od osoby wypicia napoju, takiego jak zwiększenie, podczas pobierania krwi co 30 minut przez dwie godziny. Jest to świetny test, który pomaga określić zdolność osoby do wytwarzania insuliny, co czyni ją bardzo cennym narzędziem pomiarowym. Jednak test może być niewygodny i trudny do wykonania ze względu na jego zaangażowanie i czas. Dlatego bardzo rzadko stosowano go w warunkach klinicznych – na przykład w gabinecie lekarskim.
Jednak w niektórych przypadkach klinicyści mogą używać go, np. Do testowania reaktywnej hipoglikemii. Dokładniej, jeśli bierzesz udział w badaniu klinicznym, możesz zostać poproszony o jego wzięcie. Jeśli planujesz przystąpić do tego testu, nie martw się. Chociaż test może być czasochłonny, nie jest bolesny i nie powoduje żadnych skutków ubocznych.
