Omówienie
Uczeń Adiego (zwany także zespołem Holmesa-Adie, uczniem tonicznym Adie lub zespołem Adie) jest zaburzeniem neurologicznym, które dotyka źrenicę oka i autonomiczny układ nerwowy. Pacjenci ze źrenicą Adie to przede wszystkim kobiety w wieku od 20 do 40 lat.
Objawy
Osoby ucznia Adie zwykle mają kilka wyraźnych objawów.
Źrenica chorego oka najpierw wydaje się większa lub bardziej rozszerzona niż normalne oko i reaguje nienormalnie na światło. Początkowo uczeń reaguje wolno lub nieregularnie podczas wykonywania bliskich zadań, takich jak czytanie, ponieważ oko zaczyna tracić zdolność ustawiania ostrości w bliskim zasięgu. Po rozszerzeniu w pobliżu ogniskowania lub zakwaterowania, zaangażowany uczeń może faktycznie stać się tonikiem, pozostając zwężonym długo po odstawieniu wysiłku akomodacyjnego. Od czasu do czasu tęczówka ulega depigmentacji, tracąc większość lub cały jej kolor. Odruchy głębokiego ścięgna, takie jak klasyczny odruch młotka do kolana, mogą również być osłabione u tych pacjentów, którzy mają układową dysautonomię. Niewyraźne widzenie, szczególnie z bliskiej odległości, jest kolejnym częstym objawem tego zaburzenia, a także nadmiernym poceniem się.
Przyczyny
Dokładna przyczyna ucznia Adie jest nieznana. Istnieje wiele potencjalnych przyczyn, w tym rodzaj bakteryjnego lub wirusowego zakażenia, które uszkadza nerwy, ale często uczeń Adie jest idiopatyczny, co oznacza, że nie ma żadnej znanej przyczyny.
Rozpoznanie
Twój lekarz okulista zada Ci kilka pytań, aby ustalić, kiedy zauważysz różnicę wielkości źrenicy lub niewyraźną wizję. Twój lekarz najprawdopodobniej przeprowadzi kompleksowe badanie oczu. Obejmuje to świecenie bardzo jasnym światłem w twoich oczach, aby sprawdzić reakcje źrenic. Twój lekarz może również zaszczepić specjalne krople do diagnostyki, aby ocenić lokalizację w ścieżce nerwowej, w której mogą wystąpić problemy.
Możesz zostać skierowany do okulisty, aby uzyskać więcej badań.
Leczenie
Standardowe leczenie dla ucznia Adie zwykle polega na przepisywaniu okularów dwuogniskowych lub okularów do czytania, aby pomóc w rozwiązaniu problemów z bliskim skupieniem. Lek o nazwie pilokarpina jest czasem przepisywany w celu zmniejszenia wielkości źrenic u osób, które mają do czynienia z oślepiającym światłem nocnym lub wrażliwością na światło. Brimonidyna, lek na jaskrę, została również wykorzystana do zmniejszenia wielkości źrenicy. Nadmierne pocenie można leczyć za pomocą chirurgicznej procedury zwanej sympatektomią piersiową. Niestety, utrata głębokich odruchów ścięgnistych wydaje się być trwała.
Powrót do zdrowia
Około 50% osób z uczniem Adie wraca do zdrowia w pełni w ciągu 2 lat. U niektórych osób zaatakowany uczeń staje się mniejszy niż normalny uczeń, a w innych reakcja źrenic nie jest w pełni wyleczona.
Komplikacje
Chociaż uczeń Adie nie jest chorobą zagrażającą życiu, może być wyniszczający. Uczeń Adie powoduje przedwczesną utratę mocy zbliżonej do ogniskowej podobnej do starczowzroczności, która występuje w wieku około 40 lat. W rezultacie może to być trudne dla młodszego pacjenta, ponieważ jedno oko skupia się dobrze, a drugie nie. Niektórzy ludzie mogą narzekać na ekstremalną wrażliwość na światło. Inni mogą mieć trudny czas z widzeniem w nocy lub jazdą w nocy.
Niektóre osoby z zaburzeniami stwierdzają, że nadmierna potliwość powoduje problemy z jakością życia.
