Zespół przewlekłego zaparcia jelit (IBS-C) z zaparciem jest podtypem zespołu jelita drażliwego (IBS), w którym pacjent doświadcza przewlekłego zaparcia z towarzyszącym nawracającym bólem brzucha. IBS-C jest uważane za funkcjonalne zaburzenie żołądkowo-jelitowe (FGD), ponieważ nie wykryto żadnych widocznych objawów choroby podczas standardowych testów diagnostycznych, ale raczej objawy są odzwierciedleniem dysfunkcji w sposobie funkcjonowania układu trawiennego.
IBS-C przejawia się u około jednej trzeciej wszystkich pacjentów z IBS. Osoby starsze i osoby o niższym statusie społeczno-ekonomicznym są bardziej zagrożone IBS-C. W porównaniu do innych podtypów IBS, osoby z IBS-C częściej doświadczają lęków, depresji i obniżonej jakości życia.
IBS-C versus przewlekłe zaparcie idiopatyczne (CIC)
IBS-C i przewlekłe zaparcia idiopatyczne (znane również jako zaparcia czynnościowe) mają wiele takich samych objawów. Zgodnie z rzymskimi kryteriami FGD zaburzenia różnią się tym, że pacjenci z IBS-C doświadczają bólu brzucha i dyskomfortu wraz z zaparciami. Jednak większość gastroenterologów i niektórzy badacze uważają, że te dwa zaburzenia są jednym i tym samym.
Objawy IBS-C
Objawy IBS-C obejmują niektóre lub wszystkie z następujących czynności:
- Rzadkie ruchy jelitowe
- Nierówne lub twarde stolce
- Ból brzucha
- Gaz i wzdęcia
- Uczucie niepełnej ewakuacji
- Śluz w lub na kale
- Wrażenie blokady w odbycie i / lub odbytnicy
- Odcedzanie
- Użycie palców do usunięcia stolca (ewakuacja cyfrowa)
Zaparcie jest zwykle definiowane jako doświadczanie mniej niż trzech wypróżnień w ciągu tygodnia. W przypadku IBS-C luźne stolce są rzadko doświadczane bez użycia środków przeczyszczających.
Kryteria "Rzym III" wskazują, że objawy należy doświadczać 3 dni w miesiącu w ciągu ostatnich trzech miesięcy, przy czym zmiany stolca występują w co najmniej 25% stolca.
Rozpoznanie IBS-C
IBS-C diagnozuje się po wyklu- czeniu innych zaburzeń. Twój lekarz prawdopodobnie przeprowadzi badanie fizykalne, popracuje nad krwią i przeprowadzi analizę próbki kału. Inne testy będą zalecane w zależności od twoich symptomów i twojej historii medycznej. Jeśli twoje objawy są zgodne z kryteriami diagnostycznymi dla IBS-C i nie ma dowodów na wystąpienie objawów choroby lub innych chorób, IBS-C zostanie zdiagnozowany.
Leczenie IBS-C
Nie ma jednego protokołu leczenia dla IBS-C. Twój lekarz może zalecić powolne zwiększanie ilości błonnika w diecie. Mogą zalecać stosowanie osmotycznego środka przeczyszczającego, takiego jak Miralax lub laktuloza.
Dostępnych jest również kilka leków zaprojektowanych w celu przeciwdziałania przyczynom przewlekłych zaparć, w tym:
- Amitiza
- Prucalopride (tylko w Kanadzie i Europie)
- Linzess (Constella)
- Zelnorm (ścisłe kryteria stosowania)
Jeśli lekarz uzna, że deficyty dyssynergiczne jest czynnikiem przyczyniającym się do objawów IBS-C, może zalecić wypróbowanie biofeedbacku.
