Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego (MEO) jest rzadkim powikłaniem uszu pływaka (otitis externa). Występuje, gdy infekcja ucha zewnętrznego rozprzestrzenia się na pobliską tkankę i kość. Pomimo nazwy, termin "złośliwy" nie oznacza, że masz raka. Termin "złośliwy" był pierwotnie używany przez lekarza, który odkrył MEO ze względu na poważną naturę choroby i jej szybki postęp.
Wraz z pojawieniem się antybiotyków, wyniki są znacznie lepsze, a nazwa jest nieco myląca co do ciężkości choroby. Ten stan jest również określany jako martwicze (złośliwe) zewnętrzne zapalenie ucha.
Najczęstszym szczepem bakterii odpowiedzialnym za złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego jest pseudomonas aeruginosa.
Czynniki ryzyka dla MEO
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego występuje, gdy ucho pływaka rozprzestrzenia się poza przewód słuchowy i powoduje zakażenie tkanki lub kości czaszki, w tym kości skroniowej. Może to spowodować wiele czynników, w tym:
- nieleczone ucha
- oporne bakterie
- upośledzony układ immunologiczny z chemioterapii, cukrzycy lub innych chorób
Inne znaczące czynniki ryzyka dla nabycia złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego obejmują:
- życie w ciepłym, wilgotnym klimacie
- osoby starsze
- mężczyzna
- diabetyk
- często rozpoczyna się jako rodzaj urazu (urazu) w zewnętrznym kanale słuchowym
Gdy infekcja rozprzestrzeni się poza zewnętrzny przewód słuchowy, zwykle powoduje infekcję kości u podstawy czaszki, w szczególności kości skroniowej.
Dalsza progresja może prowadzić do uszkodzenia nerwów czaszkowych i porażenia nerwu twarzowego.
Objawy MEO
Objawy złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego mogą się różnić u poszczególnych osób w zależności od okoliczności i stopnia zaawansowania zakażenia. Objawy mogą obejmować:
- silny ból ucha, który pogarsza się w nocy
- ból po dotknięciu obszaru za uchem
- drenaż ucha, który może zawierać ropę, mieć kolor żółty lub zielony, lub pachnieć faul
- utrata słuchu
- uczucie pełności w uszy – swędzące uszy – gorączka (rzadko) – trudności w połykaniu – osłabienie twarzy – utrata głosu – bóle głowy – rozpoznanie MEO – złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego najlepiej diagnozuje lekarz specjalizujący się w zaburzeniach ucha, nosa i gardła zwanych otolaryngologiem, chociaż może to być diagnozowane przez lekarzy w innych specjalnościach. Twój lekarz rozważy Twoją historię zdrowia, w tym wszelkie czynniki ryzyka, które możesz mieć, a także objawy. Lekarz będzie próbował zbadać twoje ucho za pomocą otoskopu, jednak może to być bolesne w zależności od zakresu i postępu infekcji. Zbadają też twoją głowę pod kątem czułości. Do potwierdzenia diagnozy złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego można zastosować wiele testów, lekarz może zlecić wykonanie niektórych z poniższych testów w zależności od ich preferencji i indywidualnych okoliczności.
- badania krwi obejmujące szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR), liczbę krwinek białych i czerwonych, poziomy glukozy i kreatyny
- kulturę drenażu ucha
- obrazowanie radiograficzne w celu wykrycia zakażenia kości ze szpiczakiem kości) za pomocą tomografii komputerowej – biopsję tkanki w zewnętrznym kanale słuchowym
- Leczenie MEO
- Zazwyczaj konieczne są długie (miesiące) antybiotyki, ponieważ infekcje kości są szczególnie trudne do wyleczenia.
- Lekarz powinien zaczekać, aż kultura odwadniania ucha potwierdzi rodzaj bakterii wywołujących zakażenie. Kultury dostarczą również lekarzowi informacji o tym, które antybiotyki najlepiej zapobiegną infekcji.
W tym czasie należy monitorować i kontynuować przyjmowanie antybiotyków do czasu, gdy procedury obrazowania nie będą już wykazywać stanu zapalnego. W ciężkich przypadkach może być konieczna operacja usunięcia uszkodzonej kości.
Inne rzeczy, o których należy pamiętać:
- Hiperbaryczna terapia tlenowa jest czasami stosowana w połączeniu z terapią antybiotykową w celu ułatwienia gojenia uszkodzonych tkanek.
- Jeśli chorujesz na cukrzycę, będziesz musiał ściśle kontrolować poziom cukru we krwi, ponieważ podwyższony poziom cukru we krwi wspomaga wzrost bakterii.
- Czy MEO można zapobiegać?
- Poniższe wskazówki mogą pomóc w zapobieganiu MEO:
Jeśli masz symptomy u pływaka, traktuj je tak szybko, jak to możliwe.
Unikaj czyszczenia uszu bawełnianymi wacikami lub wbijaniem jakichkolwiek przedmiotów do ucha, które mogą spowodować obrażenia.
