Komórki T CD4 są uważane za komórki "pomocnicze", ponieważ nie neutralizują infekcji, ale raczej wyzwalają reakcję organizmu na infekcje.
W odpowiedzi komórki T CD8 – sklasyfikowane jako takie ze względu na rodzaj białka na powierzchni – odgrywają rolę "zabójczych" komórek poprzez produkcję substancji (przeciwciał), które pomagają zwalczyć wirusy i inne obce najeźdźcy.
Rola komórek T CD4 w infekcji HIV
Jedną z zagadek zakażenia HIV jest to, że same komórki, które miały zainicjować obronę immunologiczną, są tymi samymi, które są ukierunkowane na zakażenie wirusem HIV. Jako retrowirus HIV musi infekować pewne komórki "gospodarza", aby zrobić kopie samego siebie. Komórki CD4 są głównymi celami dla tego w trakcie infekcji.
Podczas infekcji HIV przyłącza się do komórek pomocniczych, opróżniając swój materiał genetyczny, aby kod genetyczny gospodarza mógł zostać zmieniony w celu wytworzenia innych wirionów HIV. W ten sposób komórka CD4 gospodarza jest zabijana, a jej zdolność do wywoływania obrony immunologicznej jest stopniowo zmniejszana do takiego stopnia, że pozostawia ciało otwarte na infekcje oportunistyczne.
Dynamika wirusa HIV jest taka, że "zabójcze" limfocyty T CD8 stają się coraz bardziej ślepe na postępującą infekcję i ostatecznie stają się niezdolne do radzenia sobie z rosnącą populacją HIV (mierzoną ładunkiem wirusa). W przypadku pozostawienia bez leczenia układ odpornościowy we wszystkich, w rzadkich przypadkach, całkowicie się zapadnie (lub zostanie upośledzony).
Rodzaje komórek T CD4
Częściej niż my myślimy o komórkach T CD4 jako o jednym typie komórki. W rzeczywistości dopiero w połowie lat 80. naukowiec zaczął identyfikować różne podzbiory o różnych funkcjach. Niektóre z nich są ważne w aktywacji tak zwanych makrofagów i komórek dendrytycznych podczas początkowej infekcji, podczas gdy inne kierują się obroną immunologiczną, gdy spotykają się osobno z pasożytniczymi organizmami, bakteriami lub wirusami.
Obejmują one podtypy zwane T-helper 1, T-helper 2, T-helper 9, T-helper 17, regulatorową limfocyt T i pęcherzykowe limfocyty T pomocnicze, z których każda wydziela różne typy substancji pomocnych w neutralizacji wirusów.
Jak mierzyć limfocyty T CD4 (i dlaczego)?
Określając liczbę krążących we krwi komórek CD4, lekarz może określić status układu immunologicznego danej osoby. Prosty test krwi zwany liczbą CD4 szacuje liczbę funkcjonujących komórek CD4 w milimetrach sześciennych krwi. Im wyższa liczba CD4, tym silniejsza jest funkcja immunologiczna.
U zdrowego dorosłego normalna liczba CD4 może się znacznie różnić (w zależności od populacji, grupy wiekowej itp.), Ale zwykle wynosi około 500 do 1500 komórek na milimetr sześcienny krwi (mL). Kiedy jednak spada poniżej 200, choroba jest klasyfikowana jako AIDS (syndrom nabytego niedoboru odporności).
W tym czasie zdarza się, że najpoważniejsze infekcje oportunistyczne występują, ponieważ układ odpornościowy jest skutecznie zagrożony przez infekcję.
Przed 2016 r. Liczba CD4 była wykorzystywana do określenia, kiedy rozpocząć terapię przeciwretrowirusową (ART). Jednak w ostatnich latach ta rola została zmieniona, ponieważ globalne władze zatwierdzają natychmiastowe rozpoczęcie leczenia HIV w momencie rozpoznania (zamiast czekać, aż liczba komórek CD4 spadnie poniżej 500 komórek / ml, tak jak poprzednia wytyczna).
Liczbę CD4 stosuje się również do monitorowania reakcji pacjenta na terapię, przy czym wcześniejsza inicjacja ART jest ogólnie w stanie przywrócić funkcję immunologiczną osoby.
Przeciwnie, osoby rozpoczynające ART z bardzo niską liczbą CD4 (poniżej 100 komórek / ml) często mają trudniejszy czas na odtworzenie liczby CD4 do normalnego poziomu, szczególnie po ciężkim okresie choroby.
Dlatego ważne jest, aby zostać przetestowanym zgodnie z aktualnymi wytycznymi USA i uzyskać natychmiastową opiekę w przypadku rozpoznania zakażenia HIV. Jeśli leczenie rozpocznie się natychmiast, osoby żyjące z HIV mają teraz znacznie większą szansę na przeżycie normalnej i zdrowej długości życia.
