Piszczel to duża kość piszczelowa umieszczona między kolanem a kostką. Ta część ciała nazywana jest – w kategoriach medycznych – nogą, a wraz z nim stopa i udo tworzą dolną kończynę (noga jest właściwie tylko segmentem między kolanem a kostką, mimo że wiele osób nazywa dolną kończynę jako 'noga’).
Są dwie kości nogi, piszczel i kość strzałkowa.
Piszczel to większa kość, którą ludzie często nazywają kością goleni. Większość masy ciała jest podtrzymywana przez piszczel. Kość strzałkowa jest mniejszą kością umiejscowioną na zewnętrznej stronie nogi i nie wspiera dużej masy ciała, chociaż pełni ważne funkcje w stawie kolanowym i kostkowym oraz jest połączeniem mięśni i więzadeł.
Złamania trzonu kości piszczelowej są urazami, które mogą wystąpić po upadkach, wypadkach samochodowych, urazach sportowych i innych czynnościach. Wałek kości piszczelowej jest centralną częścią kości, a nie rozchylonymi końcami kości położonymi tuż poniżej kolana lub powyżej kostki. Nazwa medyczna trzonu kości piszczelowej to trzon kości. Wałek piszczelowy jest pustą rurą, chociaż ma nieco trójkątny kształt, a grzbiet piszczeli stanowi wystający grzbiet z przodu goleni. Złamania mogą również wystąpić w górnej części kości piszczelowej (proksymalne złamania kości piszczelowej) lub w dolnej części kości piszczelowej (dystalne złamania piszczeli).
W środku wydrążonego środka kości goleniowej znajduje się kanał szpiku kostnego. Zewnętrzna część kości jest gruba i sztywna; nazywa się to korą kości i zapewnia siłę piszczeli. Kiedy dochodzi do złamania kości piszczelowej, kość zostaje przerwana, a stabilność nogi jest zagrożona. Złamania tibii są zwykle bolesnymi obrażeniami i na ogół wymagają pilnego leczenia.
Objawy złamania trzonu kości piszczelowej
Złamania kości piszczelowej są zwykle oczywistymi obrażeniami, ale czasami trudniejsze do zidentyfikowania mogą być złamania bardziej subtelne, niewyschnięte. Do typowych objawów złamania kości piszczelowej należą:
- Ciężki ból kończyn
- Uderzenie nogi
- Czułość bezpośrednio na kości
- Niemożność umieszczenia ciężaru na nodze
Gdy istnieje obawa o możliwe złamanie trzonu piszczeli, x Promień zostanie uzyskany w celu ustalenia, czy kość jest uszkodzona. Najczęściej badanie rentgenowskie jest wystarczające, aby postawić diagnozę, jednak w przypadkach takich jak złamania stentu piszczelowego, wciąż może być pytanie o ciężkość urazu, a badanie MR lub kości może być wykonane, jeśli podejrzewa się złamanie a zdjęcia rentgenowskie są normalne.
Większość złamań kości piszczelowej można leczyć zarówno w trybie pilnym, jak i po ustabilizowaniu, a następnie w przypadku opóźnionego ostatecznego leczenia. Istnieją jednak sytuacje, w których złamanie kości piszczelowej wymaga leczenia w trybie nagłym. Jednym z tych powodów jest otwarte złamanie, w którym kość piszczeli przenika przez skórę. Ze względu na możliwość infekcji, gdy kość przenika przez skórę, złamania te traktuje się ogólnie jako awarię chirurgiczną.
Leczenie złamań trzonu kości piszczelowej
Złamanie trzonu kości piszczelowej można leczyć kilkoma metodami, w zależności od rodzaju złamania i wyrównania kości.
Tradycyjnie większość złamań kości piszczelowej leczono za pomocą odlewu lub aparatów ortodontycznych. Jednak ostatnio trend ten przeszedł na bardziej inwazyjne zabiegi z chirurgiczną stabilizacją złamanej kości. Powodem, dla którego chirurgia staje się coraz bardziej powszechna, jest fakt, że implanty i techniki chirurgiczne uległy poprawie, co znacznie obniża ryzyko operacji i korzyści z bardziej przewidywalnego gojenia się obrażeń.
Najczęstsze zabiegi w przypadku pękniętego trzonu kości piszczelowej obejmują:
- Odlewanie
Odlew jest odpowiedni dla złamań trzonu piszczeli, które nie są źle przemieszczone i są dobrze wyrównane. Pacjenci muszą być w gipsie, który wychodzi powyżej kolana i poniżej kostki (długa noga). Zaletą odlewania jest to, że te złamania mają tendencję do gojenia się dobrze, a rzucanie pozwala uniknąć potencjalnego ryzyka operacji, takich jak infekcja. Pacjenci z odlewami muszą być starannie monitorowani, aby zapewnić odpowiednie gojenie kości piszczelowej i zapewnić, że kości zachowują swoje położenie. Często wykonywane są częste prześwietlenia, aby zapewnić, że proces leczenia postępuje zgodnie z oczekiwaniami.
- Wkłucie śródręczne (IM)
Szczęki śródręczne to zabieg polegający na umieszczeniu pręta medycznego pośrodku piszczeli w celu utrzymania wyrównania kości. Penisowanie piszczelowe to zabieg chirurgiczny, który trwa około półtorej godziny i zwykle wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjenci będą mieli nacięcie na staw kolanowy i małe nacięcia poniżej kolana i powyżej kostki. Ponadto, niektóre złamania mogą wymagać nacięcia w pobliżu złamania, aby wyrównać kości. Drążki IM są zamocowane wewnątrz kości za pomocą śrub znajdujących się powyżej i poniżej złamania. Metalowe śruby i pręt mogą zostać usunięte, jeśli spowodują problemy, ale mogą również pozostać na miejscu przez całe życie. Dłutowanie piszczeli zapewnia doskonałe mocowanie i wyrównanie kości. Najczęstszym ryzykiem operacji jest ból kolana, a najbardziej związaną komplikacją jest infekcja. Zakażenie pręta może wymagać usunięcia pręta w celu wyleczenia infekcji. - Talerze i wkręty
Płyty i śruby są rzadziej stosowane, ale są pomocne w niektórych typach złamań, szczególnie tych, które są bliższe stawom kolanowym lub kostkowym (patrz informacje na temat złamania kości piszczelowej i kości piszczelowej). Większość chirurgów wybiera pręt IM do złamania trzonu piszczeli, chyba że złamanie jest zbyt blisko stawu, aby umożliwić umieszczenie pręta IM. W tych szczelinach zbliżonych do powierzchni złącza płyta i śruby mogą być idealną metodą utrwalania. - Zewnętrzny stabilizator
Zewnętrzny stabilizator może być również pomocny w niektórych szczególnych typach złamań. Zewnętrzne stabilizatory są zwykle stosowane w cięższych złamaniach, zwłaszcza w otwartych złamaniach z towarzyszącymi uszkodzeniami i uszkodzeniami tkanek miękkich. W takich przypadkach umieszczenie prętów lub płytek IM może nie być możliwe z powodu urazu tkanek miękkich. Kiedy dochodzi do znacznego uszkodzenia tkanki miękkiej, zewnętrzny stabilizator może zapewniać doskonałe unieruchomienie, jednocześnie umożliwiając monitorowanie i leczenie otaczających tkanek miękkich.
Odzyskiwanie po urazach
Czas gojenia po pęknięciu piszczeli może w dużym stopniu zależeć od rodzaju złamania, ciężkości obrażeń i wybranej metody leczenia. Zasadniczo, złamania trzonu kości piszczelowej wymagają co najmniej 3 miesięcy leczenia, a złamania zajmują od 4 do 6 miesięcy w przypadku całkowitego wyleczenia. Słysząc to może być stresujące, ale pamiętaj, że w zależności od Twojej wyjątkowej sytuacji możesz być w stanie zrobić więcej wcześniej.
Wielkość ciężaru, który można umieścić na kończynie również jest bardzo zmienna. W niektórych sytuacjach, w których stabilne złamania utrzymują się na miejscu z metalowymi implantami, natychmiastowe obciążanie może być dozwolone. W innych sytuacjach, w których istnieje większe obawy dotyczące wyrównania złamania lub stabilności, waga może być ograniczona, dopóki leczenie się nie zakończy.
Jeden szczególny problem dotyczący złamań kości piszczelowej nazywany jest brakiem zrostu, czyli stanem, w którym kość nie daje się całkowicie wyleczyć. Brak zrostu nie jest powszechny u wszystkich – występują one częściej po cięższych urazach i złamaniach otwartych lub u osób z chorobami, które mogą upośledzać gojenie się kości. Jedną z najczęstszych przyczyn braku zrostu jest używanie tytoniu, gdzie stosowanie nikotyny prowadzi do opóźnionego gojenia kości złamania, dlatego ważne jest unikanie palenia tytoniu i innych form spożycia tytoniu. Rozmowa z lekarzem najlepiej jest ustalić, jaki jest najlepszy sposób postępowania w tej sytuacji.
