Indeks glikemiczny może być pomocny dla diabetyków, a może nie. Badania naukowe dotyczące wykorzystania wskaźnika glikemicznego jako podstawy diety cukrzycowej dały mieszane wyniki. Prawdopodobnie dlatego, że istnieją dwie różne wersje indeksu i żadna z nich nie bierze pod uwagę wielkości porcji lub porcji. Inna wartość, zwana ładunkiem glikemicznym, może być bardziej pomocna, ale zliczanie węglowodanów lub konsekwentne stosowanie diety węglowodanowej jest nadal najlepszym sposobem na opracowanie diety cukrzycowej.
Indeks glikemiczny
Indeks glikemiczny to metoda pomiaru, w jaki sposób żywność bogata w węglowodany podwyższa poziom cukru we krwi (glukozy) po jedzeniu, używając skali od 1 do 100. Żywność w górnej części indeksu zwiększa stężenie glukozy we krwi wyższa niż żywność bliżej dna. Jeden indeks glikemiczny używa białego chleba jako standardowego odniesienia 100, ale inny indeks używa glukozy. Musisz więc wiedzieć, którego indeksu używasz. Łatwo się pogubić.
Planowanie diety na podstawie indeksu glikemicznego polega na wybieraniu produktów spożywczych o niskiej lub średniej liczbie wskaźników. Niski indeks glikemiczny to rośliny strączkowe, warzywa nieskrobiowe, całe ziarna i niektóre owoce. Mięso, drób, ryby i jaja nie zawierają węglowodanów, więc w celu obliczenia indeksów są one w zasadzie podane zeru. Metody gotowania, czas gotowania i stopień dojrzałości mogą wpływać na indeks glikemiczny żywności, a różne marki tej samej żywności mogą mieć różne wartości.
Na przykład, tłuczone ziemniaki mają wyższą liczbę indeksu niż pieczony ziemniak, a obie mogą się zmieniać w zależności od tego, co umieścisz na wierzchu. Różne marki pieczywa pełnoziarnistego mogą różnić się o 20 punktów od indeksu.
Indeks glikemiczny wydaje się być dobrym pomysłem i może pomóc ci dostroić się do tego, która żywność jest wyższa w węglowodanach niż w innych.
Ale nie bierze pod uwagę wielkości porcji, liczby kalorii ani wartości odżywczych, więc nie wystarcza do zaplanowania diety. Na przykład arbuz ma wyższą wartość indeksu niż lody, a chipsy ziemniaczane mają niższą wartość niż pieczony ziemniak. To dlatego, że zawierają również tłuszcz, który obniża liczbę indeksu glikemicznego, ale nie czyni ich bardziej pożywnymi.
Obciążenie glikemiczne
Ponieważ indeks glikemiczny może być nieco niewygodny w użyciu, można obliczyć coś, co nazywa się ładunkiem glikemicznym. Opiera się na indeksie glikemicznym, ale używa również standardowych rozmiarów porcji, dzięki czemu jest bardziej użyteczny. Formuła stosowana do obliczenia obciążenia to indeks glikemiczny pomnożony przez ilość węglowodanów, podzielony przez 100. Żywność o niskim ładunku glikemicznym ma mniej niż 10, średnia mieści się w przedziale 11-19, a żywność o wyniku dwudziestu lub więcej uważana jest za wysoką glikemię. ładować żywność. Jeśli masz cukrzycę, porozmawiaj ze swoim lekarzem, nauczycielem cukrzycy, dietetykiem lub dietetykiem przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w diecie.
