Obecnie opryszczka narządów płciowych i opryszczka jamy ustnej są uleczalne, a nie uleczalne. Jednak nie zawsze tak jest. Istnieje kilka dróg badań, które są obiecujące. Obejmują one leczenie mikro-RNA i immunoterapię opryszczki.
Dlaczego leczenie opryszczki jest tak trudne
Opryszczka zachowuje się w sposób, który bardzo utrudnia podjęcie próby wyleczenia. Możliwe jest zapobieganie epidemiom za pomocą terapii tłumiącej.
Ludzie mogą zmniejszyć ból ogniska za pomocą konwencjonalnych lub alternatywnych metod leczenia. Jednak opracowywanie metod leczenia różni się znacznie od wybijania wirusa całkowicie z ciała osoby.
Gdy infekcje opryszczką nie są aktywne, wirus ukrywa się w komórkach układu nerwowego. Pomiędzy epidemiami zakażenie uważa się za ukryte. Utajone infekcje opryszczką są skutecznie niewidoczne dla leków i układu odpornościowego. Właśnie wtedy pojawia się problem. Podczas aktywnych infekcji, niektóre ukryte wirusy "budzą się", aby wykonać brudną robotę. Wirus ten można zaadresować poprzez leczenie. Jednak dopóki wirus opryszczki pozostaje ukryty, leczenie nie może doprowadzić do całkowitego wyleczenia. There Czy kiedykolwiek będzie lekarstwo na opryszczkę?
Badania wciąż trwają. To nie znaczy, że ludzie nie powinni mieć nadziei. Po prostu, nawet w najlepszych okolicznościach, upływa wiele lat, zanim rozwiązanie
in vitro, które działa w laboratorium, jest bezpiecznym i skutecznym lekiem, który działa w ludzkim ciele.Ponadto nie wszystkie zabiegi, które działają w laboratorium, działają równie dobrze lub wcale u ludzi. Oznacza to, że nawet wyjątkowo obiecujący wczesny artykuł nie jest gwarancją przyszłego wyleczenia.
Czy naprawdę nie ma lekarstwa na opryszczkę?
Jednym z najbardziej namiętnych pytań jest pytanie, czy kiedykolwiek będzie lekarstwo na opryszczkę.
Wiele osób jest sfrustrowanych, ponieważ wierzy, że istnieje lekarstwo. Są przekonani, że ich lekarze nie wiedzą o tym lub ukrywają przed nimi lekarstwo.
Częściowo, te przekonania wynikają z dużej liczby nieuczciwych terapii STD. Istnieje wiele fałszywych leków na opryszczkę, które są reklamowane w Internecie, co może dać ludziom fałszywą nadzieję. Może to być częściowo spowodowane tym, że żyjemy w społeczeństwie, w którym opryszczka jest tak napiętnowana, że nawet lekarze nie chcą o tym rozmawiać. Ponadto czasami lekarze rzeczywiście mają nieprawidłowe lub niekompletne informacje.
To powiedziawszy, ludzie nie powinni się obawiać, że tracą ukryte lekarstwo na opryszczkę. Opryszczka to ogromny problem. Jeśli ktoś rozwinie kurację opryszczki, prawdopodobnie wygra nagrodę Nobla.
Przeciwdziałanie zakażeniom wywołanym przez latentną opryszczkę
W 2008 r. Naukowcy z Uniwersytetu Duke’a uważali, że znaleźli część wirusowego genomu, który koduje białka, które pozwalają ukryć wirus opryszczki jamy ustnej podczas utajonych okresów. Te instrukcje kodowania są znane jako mikro-RNA. Naukowcy sądzili, że mogą być w stanie wykorzystać badania mikro-RNA do opracowania leku, który wyłącza te wirusowe hamulce. To pozwoliłoby wirusowi wyjść z trybu uśpienia raz na zawsze.
Pełna aktywacja wirusa z kolei pozwoli na całkowite wyeliminowanie wirusa poprzez leczenie przeciwwirusowe lekiem takim jak acyklowir.
W 2015 roku badacze Duke’a byli w stanie zidentyfikować inne czynniki związane z opóźnieniem. Niestety, daleko im jeszcze do przeniesienia badań nad mikro-RNA do ludzi. To powiedziawszy, inni badacze również badają metody poprawy wyników opryszczki poprzez zmianę procesu opóźnienia. Nie wszystkie z nich dążą do wyleczenia. Niektórzy z nich szukają sposobu, aby utrzymać wirus na stałe. To jest coś, co może zarówno wyeliminować epidemie, jak i znacznie zmniejszyć ryzyko transmisji.
Immunoterapia opryszczki
Inną ważną metodą leczenia opryszczki i leczenia wyleczeniowego jest immunoterapia. Kilka firm opracowuje szczepionki terapeutyczne na opryszczkę. Są to szczepionki, które nie zapobiegają opryszczce. Zamiast tego ich celem jest wspomaganie systemu odpornościowego organizmu w kontrolowaniu infekcji.
Zrozumienie nauki jako procesu
Rozwój leków i szczepionek to długie, trudne procesy. Obejmują one wiele lat pracy i wiele złych zwrotów, bez gwarancji sukcesu. W żaden sposób brak lekarstwa na opryszczkę nie oznacza, że lekarze jej nie szukają. Niestety, każda choroba przedstawia różne wyzwania.
Jednym z wyraźnych przykładów jest to, dlaczego naukowcy byli w stanie opracować szczepionkę przeciwko wirusowi HPV, ale nie szczepionkę przeciwko HIV. Opracowanie skutecznej szczepionki jest o wiele trudniejsze niż identyfikacja patogenu wywołującego chorobę i wiedza o tym, jak się rozprzestrzenia. Wymaga to ustalenia sposobu, aby system immunologiczny zareagował wystarczająco silnie przeciwko temu patogenowi, aby zwalczyć go, gdy ktoś jest narażony.
HPV był dobrym celem dla szczepień. Czemu? Pokazano już, że układy odpornościowe wielu ludzi są w stanie samodzielnie zwalczać infekcje HPV. Większość osób zakażonych HPV usunie infekcję w ciągu kilku lat, bez pomocy lekarza lub narkotyków. Dało to mocne dowody na to, że teoretycznie można by zastosować szczepionkę przeciw HPV. Tak było. Po kilku latach badań lekarze zorientowali się, które białka HPV skutecznie stymulują układ odpornościowy. Następnie wykorzystali tę wiedzę do opracowania nie jednej, ale trzech szczepionek.
W przeciwieństwie do tego, poszukiwanie szczepionki przeciwko HIV było znacznie dłuższe i znacznie mniej skuteczne. Naukowcy spędzili wiele lat i wiele milionów dolarów, próbując znaleźć szczepionkę, która skutecznie zapobiegnie zakażeniu wirusem HIV. Niestety, nie ma gwarancji, że kiedykolwiek będą w stanie to zrobić. W przeciwieństwie do osób z HPV, osoby z HIV nie zwalczają infekcji na własną rękę. Oznacza to, że nie ma dowodów na to, że organizm będzie w stanie pozbyć się zakażenia wirusem HIV. To prawda, nawet jeśli z powodzeniem można pobudzić układ odpornościowy do reagowania na wirusa za pomocą szczepionki.
Słowo od Verywella
