Czy łagodne stwardnienie rozsiane jest prawdziwe?

stwardnienie rozsiane, łagodne stwardnienie rozsiane, stwardnienia rozsianego, łagodne stwardnienie

Łagodne stwardnienie rozsiane brzmi jak oksymoron, nieprawdaż? Cóż, uwierz w to. Niektórzy ludzie ze stwardnieniem rozsianym żywią się nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, w której występuje kilka nawrotów w trakcie ich choroby. Te nawroty mają tendencję do wywoływania symptomów sensorycznych, które znikają i pozostawiają bardzo niewiele lub nie powodują szkód resztkowych lub niepełnosprawności.

Co to jest łagodne stwardnienie rozsiane?

Aby zdiagnozować łagodne stwardnienie rozsiane, neurolodzy używają Rozszerzonej Skali Niepełnosprawności (EDSS), która mierzy stopień niepełnosprawności osoby.

Niski wynik EDSS (zwykle 3 lub niższy, co jest równoznaczne z pewną niesprawnością, podczas gdy wciąż jest w stanie chodzić) dziesięć lat lub więcej po rozpoznaniu MS jest standardowym kryterium dla łagodnego MS.

Według niektórych szacunków, łagodne stwardnienie rozsiane występuje u 10% do 20% osób ze stwardnieniem rozsianym, ale nie jest możliwe przewidzieć w momencie diagnozy, kto będzie podążał tym kursem.

Istnieje również wiele dyskusji na temat tego, jak dokładnie zdiagnozować łagodne stwardnienie rozsiane, biorąc pod uwagę, że aktywność choroby pacjenta może nagle zmienić się w trakcie choroby. W rzeczywistości, jedno badanie z 2007 roku w Neurologii wykazało, że około 20 procent pacjentów, u których początkowo zdiagnozowano łagodne stwardnienie rozsiane, faktycznie przechodziło do wymagającej trzciny w 20-letnim okresie obserwacji.

Kolejne badanie z roku 2012 na temat stwardnienia rozsianego wykazało, że po 10 latach 81 procent osób, u których początkowo zdiagnozowano łagodny stwardnienie rozsiane, doświadczyło istotnego pogorszenia ich funkcji poznawczych, zmęczenia, bólu lub depresji – objawów MS, które nie są oceniane w EDSS . W tym samym badaniu 74 procent osób z łagodnym SM miało znaczny wzrost liczby nowych lub powiększających się zmian MS na swoich MRI, bez zmiany ich EDSS. Oznacza to, że obrazowanie ich ośrodkowego układu nerwowego wykazało progresję MS, mimo że nie wpłynęło to na ich zdolności fizyczne (takie jak chodzenie).

Więc postęp ich stwardnienia rozsianego nigdy nie byłby znany gdyby oni nie przeszli MRIs.

Więcej o łagodnym kontrowersyjnym MS

Ogólnie rzecz biorąc, wielu neurologów i naukowców nie używa określenia "łagodne stwardnienie rozsiane", ponieważ jest tak wiele kontrowersji co do dokładnej definicji. Jak badali Maria Pia Amato i Emilio Portaccio w artykule na temat stwardnienia rozsianego w 2012 r., Istnieje wiele wyniszczających objawów SM, a wiele z nich nie jest uwzględnionych w definicji łagodnego stwardnienia rozsianego, która koncentruje się głównie na ruchu (motorycznym) umiejętności ludzi. Do tych mniej widocznych objawów MS należą:

zmęczenie depresjatrudności poznawcze

  • ból
  • Objawy te mogą być równie niepełnosprawne (jeśli nie większe) pod względem wpływania na jakość życia danej osoby i zdolność wykonywania czynności życiowych.
  • Wszystko to jest powiedziane, niektórzy eksperci utrzymują, że danych nie można zignorować – niektórzy pacjenci kończą z minimalną neurologiczną i neuropsychiatryczną niepełnosprawnością ze stwardnieniem rozsianym, nawet jeśli oni mają anormalne wyniki MRI.
  • Słowo od Verywella

Bez względu na dokładną terminologię, SM jest złożoną chorobą, a przebieg i przebieg wszystkich osobników są unikalne. Podkreśla to jedynie znaczenie ścisłego monitorowania neurologa i utrzymania proaktywności w stanie zdrowia MS.

Like this post? Please share to your friends: