Ryzyko zarażenia wirusem HIV jest znacznie większe u mężczyzn niż u kobiet niż u mężczyzn, w dużej mierze ze względu na wrażliwość pochwy, szyjki macicy i (ewentualnie) macicy. W porównaniu z prąciem nie tylko jest większa powierzchnia tkanki w żeńskim układzie rozrodczym (FRT), zmiany w biologii często powodują, że tkanki błony śluzowej, które wyścielają FRT, są jeszcze bardziej podatne na infekcje.
Podczas gdy błony śluzowe pochwy są znacznie grubsze niż odbytnicy, z kilkoma zachodzącymi na siebie warstwami tkanek nabłonkowych stanowiącymi gotową barierę przed zakażeniem, HIV może nadal uzyskać dostęp do ciała poprzez zdrowe komórki. Ponadto, szyjka macicy, która ma cieńsze błony śluzowe niż pochwa, jest wyłożona komórkami T CD4 +, bardzo odpornymi komórkami, do których HIV jest kierowany.
Wiele czynników może zwiększyć podatność kobiety na HIV, w tym na bakteryjne zakażenie pochwy (które może zmienić florę pochwy) i ektopię szyjkową (znaną również jako "niedojrzała" szyjka macicy).
Jednak coraz więcej dowodów pokazało, że zmiany hormonalne, naturalnie występujące lub indukowane, odgrywają kluczową rolę w zwiększaniu potencjału kobiet w zakresie nabywania HIV.
Menstruacja i ryzyko HIV
Badanie przeprowadzone przez naukowców z Geisel School of Medicine w Dartmouth University sugerowało, że zmiany hormonalne podczas normalnego cyklu miesiączkowego zapewniają zakażenie HIV i inne infekcje przenoszone drogą płciową (STI) jako "okno możliwości" do zarażenia.
Wiadomo, że funkcja immunologiczna, zarówno wrodzona (naturalna), jak i adaptacyjna (nabyta po wcześniejszym zakażeniu), jest regulowana przez hormony. Podczas menstruacji dwa hormony mające na celu optymalizację warunków do zapłodnienia i ciążę – estradiol i progesteron – wpływają bezpośrednio na komórki nabłonkowe, fibroblasty (komórki znajdujące się w tkankach łącznych) i komórki odpornościowe, które wyściełają FRT.
W ten sposób odpowiedź immunologiczna zostaje osłabiona, a ryzyko nabycia HIV znacznie wzrasta.
Jeśli badanie zostanie potwierdzone, może pomóc utorować drogę do terapii, które mogą lepiej wzmacniać aktywność przeciwwirusową i / lub wpływać na praktyki seksualne (tj. Określać bezpieczniejsze czasy uprawiania seksu) podczas tego tak zwanego "okna możliwości".
Menopauza i ryzyko HIV
Odwrotnie, kolejne badanie przeprowadzone w 2015 roku przez University Pittsburgh Medical Center zasugerowało, że zmiany w FRT mogą przyczyniać się do zwiększonego ryzyka zakażenia wirusem HIV u kobiet po menopauzie.
Powszechnie wiadomo, że funkcja immunologiczna dolnego odcinka dróg rodnych szybko ustępuje w trakcie i po menopauzie, ze zmniejszeniem grubości tkanek nabłonkowych i znacznym zmniejszeniem bariery śluzówkowej. (Błona śluzowa, o której wiadomo, że zawiera spektrum środków przeciwdrobnoustrojowych, jest wspomagana przez wydzieliny z górnego FTR, które zapewniają ochronę dolnego odcinka przewodu pokarmowego.)
Naukowcy zatrudnili 165 bezobjawowych kobiet – w tym kobiety po menopauzie; kobiety przed menopauzą nie stosujące środków antykoncepcyjnych; i kobiety stosujące środki antykoncepcyjne – i mierzyły podatność na zakażenie HIV przez porównanie płynów szyjkowo-pochwowych uzyskanych przez irygację. Korzystając z testów testowych specyficznych dla HIV, odkryli, że kobiety po menopauzie miały trzy razy mniej "naturalnej" aktywności przeciw HIV (11% w porównaniu do 34%) niż w każdej z dwóch pozostałych grup.
Wnioski są ograniczone przez projekt badania i wielkość, ale sugerują, że zmiany hormonalne podczas i po menopauzie mogą powodować, że starsze kobiety są narażone na zwiększone ryzyko zakażenia HIV. W związku z tym należy położyć większy nacisk na bezpieczniejszą edukację seksualną starszych kobiet, a także zagwarantować, że nie będzie można uniknąć ani opóźnić zakażenia HIV i innych badań przesiewowych związanych z chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Hormonalne środki antykoncepcyjne i ryzyko zakażenia wirusem HIV
Dowody na to, że hormonalne środki antykoncepcyjne mogą zwiększać ryzyko zakażenia HIV przez kobiety, były niespójne, albo za pomocą doustnych, albo wstrzykiwanych leków antykoncepcyjnych. Solidna metaanaliza 12 badań – osiem wykonanych w populacji ogólnej i czterech kobiet z grupy wysokiego ryzyka – wykazała umiarkowany, ogólny wzrost ryzyka zakażenia wirusem HIV u kobiet stosujących długo działający, wstrzykiwany, depot octanu medroksyprogesteronu (DPMA, alias Depo -Provera).
W przypadku kobiet w populacji ogólnej ryzyko było mniejsze.
Analiza, w której uczestniczyło ponad 25 000 kobiet, nie wykazała namacalnego związku między doustnymi środkami antykoncepcyjnymi a ryzykiem HIV.
Chociaż dane są uważane za niewystarczające do zasygnalizowania zakończenia stosowania DPMA, naukowcy zalecają, aby kobiety stosujące zastrzyki zawierające tylko progestagen były informowane o niepewności dotyczącej ryzyka DPMA i HIV oraz aby były zachęcane do używania prezerwatyw i badania innych strategii zapobiegawczych, takich jak jako profilaktyka przedekspozycyjna HIV (PrEP).
