Czy mógłbyś mieć syndrom postkonsekcyjny?

Jeśli zastanawiasz się, czy masz syndrom postkonsekcyjny (PCS), jesteś w dobrym towarzystwie. Wiele osób ma pytania dotyczące zespołu pourazowego, w tym ekspertów od urazowego uszkodzenia mózgu (TBI). I wielu lekarzy ma trudności z ustaleniem nawet dokładnej definicji zespołu pojęciowego. Z tego powodu badania na ten temat były mętne, a czasami sprzeczne.

Ogólnie przyjętą definicją jest to, że syndrom postkonsykalny składa się z osoby cierpiącej na łagodne TBI, a następnie cierpią z powodu:

  • Ból głowy, zawroty głowy, złe samopoczucie, zmęczenie lub zmniejszoną tolerancję na hałas.
  • Drażliwość, depresja, lęk lub chwiejność emocjonalna
  • Subiektywna koncentracja, pamięć lub problemy intelektualne
  • Bezsenność
  • Zredukowana tolerancja alkoholu

Większość ekspertów zgadza się, że objawy powinny rozpocząć się nie później niż 4 tygodnie po urazie głowy. Ogólnie rzecz biorąc, znaczna większość osób z zespołem pojęciowym ma pełne objawy. Zazwyczaj dzieje się to w ciągu kilku tygodni od pierwotnego urazu, a około dwie trzecie osób nie ma objawów w ciągu trzech miesięcy od wypadku. Ocenia się, że tylko niewielka część pacjentów nadal ma problemy po roku. Starszy wiek i wcześniejsze urazy głowy są czynnikami ryzyka dla dłuższego powrotu do zdrowia.

Powikłaniem rozpoznania PCS jest również fakt, że PCS ma wiele objawów z innymi schorzeniami, z których wiele, podobnie jak depresja i zespół stresu pourazowego, są powszechne u osób z PCS. Ponadto wiele objawów PCS jest dzielonych przez ludzi bez żadnej innej choroby lub z uszkodzeniem innej części ciała.

Doprowadziło to do tego, że niektórzy eksperci zastanawiają się, czy syndrom wstrząsu mózgu rzeczywiście istnieje jako odrębna jednostka. Z drugiej strony osoby z podobnymi objawami, ale bez towarzyszącego urazu głowy rzadko opisują ten sam stopień spowolnienia poznawczego, problemy z pamięcią lub wrażliwość na światło, jak ci, którzy cierpieli na łagodne TBI.

Nikt dokładnie nie wie, dlaczego ludzie z urazem głowy rozwinąć te objawy. Historycznie lekarze debatowali o tym, czy przyczyna PCS była głównie fizyczna czy psychologiczna, ale prawdą jest, że PCS wiąże się z połączeniem czynników fizycznych i psychologicznych. W końcu mózg odpowiada za doświadczenia psychologiczne, a urazy fizyczne mogą powodować zmiany psychologiczne. Na przykład, wielu pacjentom z zespołem stresu pourazowego brakuje motywacji, która może być bezpośrednio związana z uszkodzeniem mózgu lub z towarzyszącą depresją. Podobnie niektórzy klinicyści zauważyli, że pacjenci z zespołem po wystąpieniu wstrząsu mózgu są zwykle zaabsorbowani objawami podobnymi do hipochondrii. Może to spowodować, że ludzie z PCS będą nadmiernie uwydatniać swoje objawy, ale czy ich niepokój może w jakiś sposób wynikać z urazów fizycznych wyrządzonych przez ich mózg?

Wielu zdaje się sugerować, że im dłużej objawy syndromu poemisji trwają dłużej, tym bardziej prawdopodobne jest, że czynniki psychologiczne odgrywają zwiększoną rolę. Rozwój objawów trwających ponad rok można przewidzieć na podstawie historii nadużywania alkoholu, słabych zdolności poznawczych, zaburzenia osobowości lub problemu psychiatrycznego, takiego jak depresja kliniczna lub lęk. Z drugiej strony ryzyko przedłużających się objawów było również zwiększone, jeśli początkowe uszkodzenie było związane z cięższym wynikiem w skali Glasgow lub historią wcześniejszego urazu głowy.

Zespół pourazowy jest diagnozą kliniczną, co oznacza, że ​​zwykle nie są wymagane dodatkowe badania, poza badaniem lekarza.

To powiedziawszy, tomografia pozytronowej tomografii emisyjnej (PET) wykazała zmniejszone wykorzystanie glukozy przez mózg u pacjentów cierpiących na objawy zespołu pokielastycznego, chociaż problemy takie jak depresja mogą powodować podobne skany. Wywołane potencjały wykazały również nieprawidłowości u osób z PCS. Stwierdzono również, że osoby z PCS mają obniżone wyniki w niektórych testach poznawczych. Z drugiej strony, nawet przed jakimkolwiek urazem głowy, dzieci z zespołem pojęciowym miały gorsze dostosowanie behawioralne niż te, których objawy nie utrzymywały się po wstrząśnieniu mózgu.

Ostatecznie rozpoznanie zespołu po wystąpieniu wstrząsu mózgu może mieć mniejsze znaczenie niż rozpoznanie występujących objawów. Nie ma innego leczenia PCS niż indywidualne objawy. Bóle głowy mogą być leczone lekami przeciwbólowymi, a leki przeciwwymiotne mogą być przydatne w zawrotach głowy. Połączenie leków i terapii może być korzystne dla objawów depresji. Wszelkie fizyczne upośledzenia można rozwiązać za pomocą terapeutów zajęciowych, aby poprawić zdolność pacjenta do dobrego funkcjonowania w pracy.

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z tego, że dla większości ludzi symptomy pojęciowe zmniejszają się z upływem czasu, a następnie ustępują, a jedynie niewielka liczba osób ma problemy, które trwają rok lub dłużej. Najlepszym sposobem na powrót do zdrowia jest prawdopodobnie skupienie się na leczeniu poszczególnych objawów, zarówno fizycznych, jak i psychicznych, związanych z tym kłopotliwym stanem.

Like this post? Please share to your friends: