ścięgno mięśnia dwugłowego to przywiązanie mięśnia dwugłowego do kości. Mięsień bicepsa został nazwany, ponieważ w ramieniu są dwa przywiązania ścięgien (w związku z tym "bi"), a także jest przyczepione ścięgno mięśnia poniżej łokcia. Mięsień dwugłowy jest ważny zarówno przy zgięciu łokcia (zgięciu), jak i obróceniu przedramienia do góry (supinacja).
Łzy ścięgien bicepsa mogą osłabić siłę tych ruchów, a także mogą spowodować deformację mięśnia dwugłowego.
Łzy ścięgna bicepsa
Najczęstszym rodzajem ścięgna mięśnia dwugłowego jest oderwanie (częściowe lub całkowite) jednego z ścięgien bicepsa w obrębie stawu barkowego. Istnieją dwa mocowania ścięgna bicepsa na ramieniu, jeden w obrębie stawu barkowego (długa głowa bicepsów), a drugi znajduje się przed stawem barkowym (krótka głowa bicepsa). Urazy proksymalnego ścięgna bicepsa prawie zawsze obejmują długą głowę bicepsa. Kiedy długa głowa ścięgna bicepsa jest uszkodzona, leczenie, które można rozważyć, nazywa się tenodisą bicepsa.
Łzy ścięgien bicepsa na ramieniu są częstym źródłem bólu ramion. Biceps jest często uważany za główny "generator bólu" w ramieniu, a łzy w bicepsie są zwykle związane z warunkami manekinów rotatorów.
Aby całkowicie złagodzić ból barku, należy zająć się problemem ścięgien bicepsa. Istnieją różne sposoby radzenia sobie z problemami ścięgien bicepsa, zarówno zabiegi chirurgiczne, jak i nieoperacyjne. Tenodesis bicepsa jest jedną z metod chirurgicznych służących leczeniu łez ścięgien bicepsa.
Tenodesis biceps
Tenodesis biceps to zabieg chirurgiczny wykonywany w celu leczenia uszkodzonej proksymalnej, długiej głowy ścięgna mięśnia dwugłowego. Ten Tenodesis bicepsa może być wykonywany jako odosobniona procedura, ale częściej jest częścią większego zabiegu barkowego, takiego jak naprawa mankietu rotatorów.
Podczas operacji tenodis bicepsu, normalne przywiązanie ścięgna mięśnia dwugłowego w stawie barkowym jest odłączane (jeśli nie całkowicie już rozdarte), a ścięgno jest ponownie wstawiane do kości ramienia (kości ramiennej). Kiedy ścięgno bicepsa pęknie całkowicie, nie jest oczywiście konieczne odłączanie ścięgna od ramienia.
Kluczem do wykonania tenodyzy bicepsa jest przesunięcie ścięgna z jego normalnego zajęcia w obrębie stawu ramiennego do nowego miejsca w dalszej części kości ramienia. Przesuwając przywiązanie ścięgna mięśnia dwugłowego, nie jest już przywiązany do stawu barkowego. Prowadzi to do mniejszej liczby problemów na drodze, ponieważ uszkodzone ścięgno mięśnia dwugłowego może powodować problemy w obrębie stawu.
Kto potrzebuje teodyzy bicepsów?
Do leczenia wielu stanów, w których występuje ścięgno bicepsa, można wykonać tenodis bicepsa, w tym:
pęknięcie długiej głowy bicepsów
- Łzy SLAP
- ścięgna mięśnia dwugłowego
- ścięgna mięśnia dwugłowego
- Czy istnieją alternatywy?
Istnieje wiele kontrowersji dotyczących najlepszego sposobu leczenia problemów ścięgien bicepsa na ramieniu. Często najlepsze leczenie stanu ścięgna bicepsa zależy od wieku pacjenta, czynności wykonywanych przez pacjenta, rodzaju urazu ścięgien, a także innych czynników.
Inne typy operacji ścięgien bicepsa, które mogą być zalecane, obejmują:
Naprawa SLAP
- Tenotomia bicepsa
- Tenotomia czy Tenodeza?
Trwająca debata koncentruje się na tym, która z tych procedur chirurgicznych jest lepsza, na tymotomii bicepsa lub na dziesięciorozji. Obie procedury mają zalety i wady. Obie są rozsądnymi opcjami, a jedna może być lepsza dla niektórych pacjentów, a druga dla innych pacjentów. Nie ma lepszej lub gorszej procedury.
Ludzie na ogół wybierają tenodis bicepsa, gdy są bardziej aktywni, np. Sportowcy lub robotnicy fizyczni, lub jeśli obawiają się pojawienia mięśnia dwugłowego.
Ludzie mogą zdecydować się na tenotomię bicepsa, jeśli chcą szybszego wyleczenia i chcą uniknąć komplikacji związanych z naprawą ścięgna i dłuższym zabiegiem chirurgicznym.
Odzyskiwanie po operacji
Chirurgiczne wyleczenie po dziesięcioletniej pracy bicepsa trwa zwykle od czterech do sześciu tygodni. Jednak, jak wspomniano wcześniej, często wykonuje się tenodis wraz z innymi procedurami chirurgicznymi, które mogą wymagać dłuższego powrotu do zdrowia. Jeśli ma się izolowaną procedurę tenodezy, pacjent może oczekiwać noszenia temblaka przez kilka tygodni. Mobilność ramienia rozpoczyna się wcześniej, ale pełna aktywność jest ograniczona przez minimum trzy miesiące.
Powikłania kodeka Tenodesis
