To jedno z największych nieporozumień na temat zapalenia stawów. Większość ludzi uważa, że artretyzm jest chorobą starców i że jest to całkowicie konsekwencją starzenia się. Gdyby tak było, artretyzm byłby nieunikniony – i nie jest.
Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC), "Zapalenie stawów występuje częściej u osób dorosłych w wieku 65 lat lub starszych, ale może mieć wpływ na osoby w każdym wieku (w tym dzieci)
Prawie dwie trzecie osób z zapaleniem stawów młodsi niż 65. Zapalenie stawów występuje częściej u kobiet (26%) niż u mężczyzn (19%) w każdej grupie wiekowej i dotyczy członków wszystkich grup rasowych i etnicznych. Zapalenie stawów występuje częściej u dorosłych otyłych niż u mają normalną wagę lub niedowagę. "
Większość osób z zapaleniem stawów ma mniej niż 65 lat
Jednym z powodów, dla których ludzie przyjmują zapalenie stawów, jest nieuchronna konsekwencja starzenia się, ponieważ ryzyko rozwoju najczęstszego typu zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, zwiększa się wraz z wiekiem. Ryzyko rozwoju osteoporozy, stanu często mylonego z chorobą zwyrodnieniową stawów, zwiększa się wraz z wiekiem. Jednak, jak wskazuje CDC, większość osób z zapaleniem stawów ma mniej niż 65 lat.
Wśród osób w wieku od 18 do 44 lat, 7,3% zgłasza diagnozę rozpoznaną przez lekarza z powodu artretyzmu, zgodnie z CDC. Wśród osób w wieku 45-64 lata 30,3% zgłasza diagnozę zapalenia stawów u lekarza.
W grupie wiekowej 65 lat lub starszych 49,7% zgłosiło rozpoznanie artretyzmu u lekarza. Podczas gdy ryzyko rozwoju większości typów zapalenia stawów wzrasta wraz z wiekiem, należy pamiętać, że nie jest to jedyny czynnik przyczyniający się.
- Początek choroby zwyrodnieniowej stawów występuje zwykle po 40. roku życia.
- Reumatoidalne zapalenie stawów, autoimmunologiczne zapalne zapalenie stawów, może rozwinąć się w każdym wieku.
- Toczeń rumieniowaty układowy rozwija się zwykle od niemowlęctwa do starości, a szczyt występuje między 15 a 40 rokiem życia.
- Fibromialgia jest zwykle diagnozowana w wieku średnim, a częstość jej występowania zwiększa się wraz z wiekiem.
- Zapalenie stawów u dzieci pojawia się u osób w wieku poniżej 16 lat.
Starzenie wpływa na układ mięśniowo-szkieletowy
Starzenie się wpływa na układ mięśniowo-szkieletowy. Nasze kości nieustannie przechodzą proces wchłaniania kości i tworzenia kości, zwany przebudową. Wraz z wiekiem równowaga między zmianami wchłaniania i formacji prowadzi do utraty kości. Nasze kości stają się mniej gęste i bardziej kruche. Zmienia się także skład i właściwości chrząstki. W miarę jak się starzejemy, zmniejsza się zawartość wody w chrząstce, zmniejszając jej zdolność do amortyzacji i wchłaniania wstrząsów. Chrząstka przechodzi również proces zwyrodnieniowy, w którym może rozwijać się artretyzm. Więzadełka i inne tkanki łączące stają się mniej elastyczne i elastyczne wraz z wiekiem. Ze względu na zmiany, które zachodzą w układzie mięśniowo-szkieletowym wraz z wiekiem, nasze stawy zwykle rozwijają się w zmniejszonym zakresie ruchu. Gdy chrząstka się psuje, stawy mogą stać się zaognione i bolesne.
Jednak według OrthoInfo, publikacji American Academy of Orthopedic Surgeons, zmiany, które zachodzą w naszym układzie mięśniowo-szkieletowym, są bardziej nieużyteczne niż starzenie.
Mniej niż 10% Amerykanów ćwiczy regularnie. Osoby w wieku powyżej 50 lat są najczęściej siedzącą grupą.
Podczas gdy ludzie mają dostatek powodów, dla których nie uczestniczą w regularnych ćwiczeniach, eksperci stwierdzili, że nawet umiarkowana aktywność fizyczna może być korzystna. Rozciąganie i zakres ćwiczeń ruchowych pomaga zachować elastyczność. Trening siłowy lub trening siłowy, jak to się nazywa, może zwiększać masę mięśniową i budować siłę. Regularne ćwiczenia w dłuższym okresie czasu mogą spowolnić utratę masy mięśniowej i powstrzymać związany z wiekiem wzrost tkanki tłuszczowej. Wiemy, że nadwaga i otyłość zwiększają ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów.
Zaangażowanie w ćwiczenia może przeciwdziałać niektórym skutkom starzenia się. Powinniśmy postrzegać ćwiczenia jako niezbędne, a nie opcjonalne.
