Pamiętasz, kiedy przysięgą dziewictwa była wściekłość? Wydaje się, że tylko wczoraj, kiedy Jonas Brothers, Jessica Simpson i Miley Cyrus zostali złapani przez paparazzi o sportowych pierścieniach czystości.
Minęło dość czasu, aby zastanowić się, czy przysięgi przeszłości dziewictwo działają. Co ważniejsze, z medycznego punktu widzenia możemy teraz zbadać roztropność finansowanej przez rząd federacji edukacji opartej wyłącznie na abstynencji.
Przyrzeczenia dziewictwa Zdefiniowane
Pisząc do wspomnianej publikacji, Pediatrics, autor Dr Janet Elise Rosenbaum stwierdza: "Zastaw seksualny lub" dziewictwo "jest obietnicą lub pisemną obietnicą powstrzymania się od aktywności seksualnej, zwykle do momentu zawarcia małżeństwa, po wielu – lub jednorazowy program nauczania w religijnych grupach młodzieżowych, szkołach parafialnych i publicznych lub dużych imprezach zbiorowych. "
Patrząc wstecz, przyrzeczenie dziewictwa było wymysłem grup ewangelicznych i po raz pierwszy zadebiutowało w 1993 roku. W krótkim czasie wiele grup protestanckich i katolickich przyjęło takie przyrzeczenia i uczyniło je swoimi. Chociaż niektórzy młodzi mężczyźni przyjęli te obietnice, obietnice abstynencji skierowane były głównie do nastolatków i często dotyczyły ojców (myśl Purity Balls). W 1995 r. Około 13 procent amerykańskich nastolatków zgłosiło złożenie przysięgi dziewictwa.
Większość zobowiązań dotyczących dziewictwa łączy się z edukacją opartą tylko na abstynencji.
Innymi słowy, organizatorzy w programach tylko abstynencji uczą, że jedynym sposobem uniknięcia ciąży lub infekcji przenoszonych drogą płciową przed małżeństwem jest uniknięcie seksu przed ślubem. Ponieważ ogromna większość z nas wie, niechcianą ciążę i infekcje przenoszone drogą płciową można uniknąć, odpowiednio wykorzystując prezerwatywy. Badania nad przyrzeczeniami dziewictwaBadania dotyczące przyrzeczeń dotyczących dziewictwa i edukacji tylko abstynenckiej różnią się nieco, ale ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że takie interwencje nie działają – przynajmniej nie w sposób, w jaki wiele nadziei.
Wyniki badania dużej mocy i badań podłużnych (setki uczestników ankietowanych pięć lat po deklaracji abstynencji przed ślubem) autorstwa Rosenbauma i opublikowanych w
Pediatriach
sugerują, co następuje: Obaj przysięgi i osoby nie będące przysięgą zaangażowane w równy sposób w seks przedmałżeński, analny seks i seks oralny Przysięgacze różniły się od osób nie będących przyrzeczonymi ani w stosunku do liczby partnerów seksualnych w okresie życia, ani w wieku pierwszego doświadczenia seksualnego
- Mniej przysięgłych niż nie przysięgających używało kontroli urodzeń i prezerwatyw
- Chociaż obaj zastawcy i osoby nie będące przysięgłymi rzadziej się rozwijały rzeżączka w porównaniu z ogólną populacją nastolatków w Stanach Zjednoczonych, zarówno obłudnicy, jak i osoby nie będące przysięgłymi miały równe szanse rozwinięcia chlamydii i rzęsistkowicy jako osoby w populacji ogólnej – 82 procent osób przysięgi odmówiło kiedykolwiek zastawiania w pierwszej kolejności
- Warto zauważyć, że w tym badaniu zastawcy i osoby nie będące przysięgłymi byli dopasowani tak ściśle, jak to było możliwe, przy użyciu szeregu kryteriów programu na rzecz abstynencji. Co więcej, Rosenbaum sugeruje, że powód, dla którego przysięgi używają mniej środków antykoncepcyjnych i prezerwatyw, prawdopodobnie ma związek ze stanowiskiem podejmowanym przez programy tylko abstynenckie, które odrzucają takie interwencje jako nieskuteczne.
- Wyniki innego badania długoterminowego lub długoterminowego opublikowanego w
- Journal of Adolescent Health
sugerują, że chociaż obdukci (w porównaniu z nie-przysięgłymi) przechodzą na stosunki seksualne później i mają mniej ekspozycji seksualnej w ujęciu łącznym, nie było różnic w wskaźniki narażenia na infekcje przenoszone drogą płciową między tymi dwiema grupami.
Wyniki te sugerują, że chociaż programy zastawów tylko abstynencyjnych mogą w niektórych przypadkach opóźniać wiek pierwszej płci, z perspektywy epidemiologicznej, to korzyść jest przeciwdziałać ograniczonemu stosowaniu lub docenieniu metod antykoncepcyjnych wśród przysięgłych. Innymi słowy, nawet jeśli dana osoba złoży przysięgę dziewictwa, do czasu, kiedy wreszcie będzie uprawiała seks, płeć ta będzie najprawdopodobniej niezabezpieczona. Na szczęście żyjemy w kraju, w którym każdy ma prawo do złożenia przysięgi na dziewictwo i do otrzymania pierścienia czystości. Jednak wiele z tych programów abstynencyjnych jest finansowanych przez rząd federalny. W rzeczywistości w ciągu ostatnich dwudziestu lat setki milionów dolarów zostały przelane na programy abstynenckie, dzięki czemu są programami, które my – jako podatnicy – finansujemy. Nawet podczas administracji Obamy pieniądze zostały przelane na te programy z powodów niejasnych. Ponadto, według niektórych źródeł, rząd nie monitoruje, czy programy te odnoszą sukces, skupiając się raczej na spisie programów lub numerach zaangażowania. Konkluzja
Ponieważ programy te są częściowo finansowane z naszych pieniędzy, programy te powinny odpowiadać standardom konsensusu, które przynoszą korzyści społeczeństwu i uwzględniają porady naukowców, lekarzy i urzędników ds. Zdrowia publicznego w Stanach Zjednoczonych. Dokładniej mówiąc, jako środek kontroli urodzeń i zapobiegania chorobom i gdy jest stosowany właściwie, działają prezerwatywy. Zobowiązania dotyczące czystości i programy dotyczące wyłącznie abstynencji powinny być stosowane w kontekście, który uznaje znaczenie bezpiecznego seksu. Obecnie programy abstynencji obejmują za wszelką cenę abstynencję i zaprzeczają skuteczności bezpiecznego seksu – medycznie nieodpowiedzialnej postawie.
