Kaskada leczenia HIV to model reprezentacyjny stosowany przez agencje federalne, stanowe i lokalne w celu lepszego rozpoznawania luk w świadczeniu opieki nad osobami żyjącymi z HIV. Znany również jako Kontinuum opieki nad HIV / AIDS , model oferuje przekonującą ilustrację odsetka Amerykanów, którzy są zaangażowani na każdym etapie opieki nad HIV w porządku malejącym z:Szacowanej liczby osób zakażonych wirusem HIV;
- Proporcje, które zostały zdiagnozowane;
- Proporcje powiązane z opieką;
- Odsetek zatrzymanych pod opieką;
- Proporcje, które wymagają leczenia przeciwretrowirusowego;
- Udział, który faktycznie otrzymuje terapię;
- Udział w utrzymaniu niewykrywalnych miana wirusa (uważany za miarę sukcesu leczenia).
- Model został po raz pierwszy opisany przez dr Edwarda Gardnera i jego współpracowników z Departamentu Zdrowia w Denver w marcu 2011 r. Analiza wykazała, że nastąpił znaczny spadek pomiędzy każdym krokiem kontinuum do momentu, w którym utworzył on odwróconą piramidę po umieszczeniu w kontekście schematycznym (
patrz ilustracja ).Najbardziej denerwujące jest to, że Kaskada Leczenia HIV pokazuje, że prawie 1,2 miliona Amerykanów ma HIV, tylko 25% z powodzeniem może nawigować w kontinuum opieki od diagnozy do leczenia aż do całkowitego zahamowania aktywności wirusa HIV. .
Co gorsza, spośród 66% osób, które początkowo są związane z opieką, prawie połowa z nich (około 219 000 osób) jest albo zagubionych, albo nie ma dostępu do opieki o szczególnym charakterze.
Podczas gdy w latach 2010-2012 odnotowano postępy w diagnozowaniu pacjentów i powiązaniach z opieką (odpowiednio wzrost o 2% i 4%), odnotowano straty między 3% a 4% we wszystkich pozostałych kategoriach.
To, co mówi nam Kask Leczenia HIV
Te liczby podkreślają wyzwania stojące przed politykami, ponieważ obecne amerykańskie wytyczne wymagają nie tylko powszechnego testowania na HIV wszystkich Amerykanów w wieku 15-65 lat, ale także wzywają do rozpoczęcia terapii HIV w momencie diagnozy, niezależnie od tego, Liczba CD4.
W ostatecznym rozrachunku celem tych polityk jest skuteczne traktowanie jak największej liczby osób, aby zmniejszyć tzw. "Społeczny ładunek wirusa" (CVL) wśród populacji o wysokiej rozpowszechnieniu. W ten sposób rozprzestrzenianie się wirusa HIV może zostać dramatycznie zmniejszone, ponieważ infekcyjność tej populacji stopniowo się obniży.
Jednakże domaga się odpowiedzi na pytanie, czy cele te można realistycznie osiągnąć, biorąc pod uwagę znaczne luki w kontinuum opieki, szczególnie wśród Afroamerykanów, którzy są mniej podatni na powiązania z opieką (62%) i rzadziej osiągają supresję wirusa (21 %).
Młodsi Amerykanie (w wieku 25-34) cieszą się jeszcze gorszym doświadczeniem, a jedynie 56% wiąże się z opieką, a tylko 15% osiąga niewykrywalne miano wirusa.
Dodatkowo, niektórzy twierdzili, że jako narzędzie, CVL jest wadliwym wskaźnikiem infekcyjności, ponieważ nie odzwierciedla wpływu osób z wysokimi wskaźnikami wiremii, a jednocześnie nie docenia obciążenia wirusem tych, którzy pozostają niezdiagnozowani.
Jedno z takich badań przeprowadzonych przez University of Chapel Hill w Północnej Karolinie sugeruje, że CVL może w rzeczywistości być dwukrotnie wyższy niż obecnie zgłaszany po wprowadzeniu korekt epidemiologicznych.
Likwidacja luk
W celu zmniejszenia niektórych luk w kontinuum opieki, wiele państwowych i gminnych organów ds. Zdrowia bada rozbudowane systemy opieki. Do najważniejszych celów należy:
Zapewnienie większego dostępu do opieki o szczególnym charakterze związanym z HIV, w szczególności w przypadku zmarginalizowanych społeczności. Zwiększony dostęp do Medicaid i prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego w ramach ustawy Affordable Care Act może pomóc złagodzić różnice zdrowotne w dotkniętych populacjach.
- Usprawnij spożycie poprzez testowanie, łączenie z opieką i leczenie pacjentów w zintegrowanym obiekcie (system znany pod nazwą TCL-Plus). San Francisco, Los Angeles, Birmingham i Washington D.C. znajdują się wśród miast USA regularnie wymienianych jako eksponujące najlepsze praktyki TLC-Plus.
- Wzmocnij wysiłki, aby zlokalizować "zaginionych" pacjentów i ponownie powiązać je z opieką. W 2013 r. Nowojorski Departament Zdrowia i Higieny Psychicznej zdołał znaleźć 689 z 797 pacjentów zakażonych wirusem HIV, których stracono w celu obserwacji, w końcu 77% z nich ponownie podłączyło do odpowiedniej opieki medycznej.
- Udostępnianie elektronicznej dokumentacji medycznej pomiędzy uprawnionymi agencjami zdrowotnymi w celu zapewnienia "elektronicznego dotarcia" do osób, które są zagubione w wyniku obserwacji lub wymagają leczenia. W latach 2009-2011 Departament Zdrowia stanu Luizjana był w stanie zidentyfikować i ostrzec 345 pacjentów zakażonych wirusem HIV za pośrednictwem publicznej wymiany informacji o zdrowiu w Luizjanie (LaPHIE), elektronicznej bazy danych zdrowia w czasie rzeczywistym, dwukierunkowej.
- Zbadaj zarówno nowatorskie, jak i tradycyjne metody poprawy przylegania u osób stosujących terapię przeciwretrowirusową. Obejmuje to zwiększenie interakcji lekarz-pacjent. Badania sugerują, że pacjenci, którzy mają jedną wizytę lekarską rocznie, są o 94% bardziej narażeni na zachorowanie lub śmierć niż osoby z czterema. Zwiększona interakcja lekarz-pacjent również koreluje z poprawą szybkości przyjmowania leku.
