Testy na obecność wirusa HIV u niemowląt i małych dzieci (w wieku 18 miesięcy lub mniej) różnią się znacznie w zależności od sposobu testowania dorosłych. Zamiast testować przeciwciała przeciwko HIV (białko wytwarzane przez układ odpornościowy w obecności HIV), lekarze zamiast tego będą testować rzeczywistą obecność wirusa HIV przy użyciu tzw. Jakościowego testu wirusowego .Różni się to od
ilościowego testu wirusowego (zwanego również "wiremią") używanego do pomiaru HIV we krwi osobyZamiast tego, test jakościowy potwierdza, czy wirus rzeczywiście istnieje, czy nie
Testy przeciwciał, w tym testy nowej generacji nie może dojść do zakażenia wirusem HIV u niemowląt, ponieważ przeciwciała mogą w rzeczywistości być przeciwciałami przeniesionymi z matki na dziecko przez łożysko w czasie ciąży, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że obecność tych "odziedziczonych" przeciwciał nie jest wystarczająca. Dość często, przeciwciała matczyne będą powoli zanikać, średnio, gdy dziecko ma około 14 miesięcy (chociaż może wynosić nawet 24 miesiące)
Aby zminimalizować ryzyko infekcji, noworodki są na ogół przepisał profilaktyczny (profilaktyczny) kurs leków przeciwretrowirusowych przez okres od czterech do sześciu tygodni.W Stanach Zjednoczonych iw większości krajów rozwiniętych wytyczne dotyczące ciąży zalecają unikanie karmienia piersią, aby zapobiec możliwemu przeniesieniu wirusa HIV przez mleko matki.
Testy na HIV u niemowląt i małych dzieci
Testy wirusologiczne stosowane u niemowląt mogą być albo tzw. Testem reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR), który wykrywa obecność HIV DNA, albo testem RNA HIV, który wyraźnie wykrywa HIV RNA.
Podczas gdy specyficzność każdego z tych testów jest wysoka w chwili urodzenia, ich czułość (zdolność do dokładnego wykrywania HIV) może być tak niska, gdy wynosi 55% dla PCR i 25% dla RNA HIV.
Jednak do czasu, gdy noworodek osiągnie trzy miesiące, dokładność testów zbliża się do 100%.
W szczególnych okolicznościach testy przeciwciał przeciw HIV można stosować u dzieci w wieku od 6 do 18 miesięcy, aby ostatecznie
wykluczyć zakażenie HIV. Nie powinny one jednak służyć do potwierdzenia zakażenia HIV z powodu obaw dotyczących pozostałych przeciwciał matczynych. Potwierdzenie zakażenia HIV powinno opierać się na dwóch pozytywnych wynikach testu pobranych z oddzielnych próbek krwi.
W przeciwieństwie do tego, negatywne testy są uważane za ostateczne w oparciu o
dwa lub więcej negatywnych testów wirusologicznych podjętych w wieku jednego miesiąca i czterech miesięcy, lub;
- dwa negatywne testy przeciwciał pobrane z oddzielnych próbek krwi u dzieci w wieku powyżej sześciu miesięcy.
- U dzieci w wieku powyżej 18 miesięcy obowiązują standardowe wytyczne dotyczące badań na HIV dla dorosłych.
Testowanie niemowląt do szóstego miesiąca
Z powodu ograniczenia badań w momencie porodu niemowlęta narażone na zakażenie HIV są na ogół badane od 14 do 21 dni, następnie od jednego do dwóch miesięcy, a na koniec od czterech do sześciu miesięcy.
Do drugiego tygodnia czułość testów szybko się poprawia. Jeśli wynik dodatni wyniesie od 14 do 21 dni, lekarze natychmiast wykonają drugi test potwierdzający. Jeśli wynik byłby pozytywny, lekarze rozpoczęliby pełną terapię przeciwretrowirusową dla dzieci w wieku 12 miesięcy lub mniej.
W przypadku dzieci w wieku powyżej 12 lat inicjacja zostanie ustalona na podstawie stanu klinicznego dziecka i wartości CD4 / wiremii.
Jednakże, jeżeli wynik testu jest ujemny po 14-21 dniach, drugi test będzie wykonywany dwa do sześciu tygodni po zakończeniu leczenia profilaktycznego. Drugi negatywny test na tym etapie wskazywałby, że dziecko jest
przypuszczalnie niezainfekowane. Drugi negatywny wynik na cztery do sześciu miesięcy byłby uważany za definitywnie negatywną diagnozę. Testowanie dzieci w wieku od 6 do 18 miesięcy
Testowanie przeciwciał może być stosowane u dzieci w wieku powyżej sześciu miesięcy do 18 miesiąca życia.
Ogólnie rzecz biorąc, dwa negatywne testy przeciwciał po sześciu do 12 miesięcy wystarczą, aby uznać je za ostateczne. Jednak niektórzy lekarze wolą testować od 12 do 18 miesięcy, aby upewnić się, że zniknęły wszystkie przeciwciała matczyne.
Dalsze badania mogą być wskazane w szczególnych okolicznościach, tak jak w przypadku dzieci karmionych piersią lub podejrzanych o przeciwciała matczyne. (Jedno z badań wykazało, że do 14% dzieci ma resztkowe przeciwciała HIV 24 miesiące po urodzeniu.)
Testowanie niemowląt wysokiego ryzyka po urodzeniu
