Guillain-Barré jest rzadkim zaburzeniem, w którym układ odpornościowy własnego ciała pomija części nerwów obwodowych w celu zakażenia i wysyła przeciwciała, które atakują te nerwy. Najczęstszym rezultatem jest osłabienie i odrętwienie, które rozpoczyna się na końcach palców u rąk i nóg i rozprzestrzenia się do wewnątrz w kierunku ciała.
Około 30 procent czasu to osłabienie staje się tak poważne, że pacjent nie może samodzielnie oddychać.
Nie mogą również połykać pokarmu ani śliny, nie przechodząc przez "złą rurkę" do płuc. Z tych powodów, Guillain-Barré może zagrażać życiu i wymaga szczególnej uwagi ze strony lekarzy, zwykle w warunkach szpitalnych. Tutaj dowiesz się, jak lekarze określają, czy pacjent ma zespół Guillain-Barré.
Badanie lekarskie
Poza staranną historią, aby zdecydować, czy możliwe jest zastosowanie Guillain-Barré, lekarz będzie szukał pewnych wyników na egzaminie. Ponieważ nerwy obwodowe są uszkodzone w Guillain-Barré, odruchy, takie jak wspólny odruch kolanowy, są zwykle nieobecne. Lekarz przetestuje także ramiona i nogi, aby sprawdzić, czy są słabe i przeprowadza testy sensoryczne, aby sprawdzić, czy istnieje również jakiekolwiek drętwienie. Lekarze zaniepokojeni Guillain-Barré zwrócą szczególną uwagę na nerwy czaszkowe, ponieważ po ich uszkodzeniu może to prowadzić do konieczności intubacji lub wentylacji mechanicznej, aby zapewnić pacjentowi ciągły oddech.
Badania elektromiografii i przewodnictwa nerwowego (EMG / NCS)
Gdy obwodowy układ nerwowy jest dotknięty chorobą, zmienia charakter sygnałów elektrycznych wysyłanych i odbieranych w tym systemie. Mierząc te zmiany za pomocą specjalnego sprzętu, lekarze mogą powiedzieć nie tylko, czy coś jest nie tak, ale także jakie części nerwów są najbardziej dotknięte.
Informacje te mogą pomóc w podejmowaniu decyzji dotyczących opcji leczenia, a także dać lekarzowi pojęcie o tym, jak ciężka jest choroba i ile czasu zajmie jej odzyskanie.
Na przykład, jeśli ktoś ma słabość, która rozprzestrzenia się w górę jak puszka Guillain-Barré, te badania elektrodiagnostyczne mogą pomóc w ustaleniu, czy akson lub osłonka mielinowa nerwu jest atakowana. Mielina otacza akson i pomaga sygnałom elektrycznym poruszać się szybciej, niż w przeciwnym razie. Jeśli elektryczność przepływa niezwykle powoli przez nerw, lekarze mogą podejrzewać, że mielina jest atakowana, w którym to przypadku najpowszechniejsza forma Guillain-Barré jest prawdopodobnie przyczyną.
Z drugiej strony, jeśli akson zostanie zaatakowany, mniejszy będzie sygnał elektryczny. Jeśli zostanie to zmierzone na podstawie badań przewodnictwa nerwowego, może to być jeden z mniej popularnych typów aksonów Guillain-Barré. Jeśli ma to wpływ na neurony czuciowe i ruchowe, pacjent może mieć ostrą neuropatię ruchową i czuciową (AMSAN), bardziej agresywny wariant wymagający silnych terapii i dużej ilości fizykoterapii w celu wyzdrowienia.
Nakłucie lędźwiowe
W chorobach autoimmunologicznych wpływających na układ nerwowy ilość białka w płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF) może być wysoka.
Z tego powodu można wykonać nakłucie lędźwiowe. Wykonanie nakłucia lędźwiowego może również pomóc w wykluczeniu innych potencjalnych mimikrów z Guillain-Barré, takich jak infekcje.
Badania krwi
Często zdarza się, że lekarze zlecają badania krwi, aby pomóc zdiagnozować zespół Guillain-Barré. W niektórych przypadkach może to pomóc w znalezieniu odpowiedzialnego przeciwciała. Na przykład wariant Miller-Fisher Guillain-Barré jest zwykle związany z przeciwciałem o nazwie GQ1b. Znalezienie tego przeciwciała potwierdza diagnozę wariantu Miller-Fisher i może skłonić lekarza szczególnie ostrożnego do przyszłej potrzeby intubacji.
Badania krwi są również pomocne w wykluczeniu innych schorzeń, które mogą wyglądać podobnie do zespołu Guillain-Barré.
W zależności od historii i badania fizykalnego lekarz może badać pod kątem występowania nowotworów, infekcji lub toksyn, takich jak rtęć.
Ważne jest, aby dokładnie wiedzieć, co powoduje problem, aby uniknąć podawania niewłaściwych terapii. Zablokowanie diagnozy Guillain-Barré pozwala specjalistom medycznym skupić się na odpowiednim leczeniu i może dostarczyć więcej informacji na temat tego, czego się spodziewać, gdy choroba postępuje, jak szybko się wyleczycie i jakiego rodzaju pomoc będzie potrzebna, aby odzyskać równowagę znowu stopy.
