Czym są geny supresorowe? Czym różnią się od onkogenów i jaką rolę odgrywają w rozwoju raka i dziedzicznego raka?
Definicja: geny supresorowe guza
Geny supresorowe guza to geny regulujące wzrost komórek. Kiedy te geny działają prawidłowo, mogą zapobiegać i hamować wzrost guzów.
Gdy geny supresorowe nowotworów są zmienione lub unieczynnione (z powodu mutacji), tracą zdolność do wytwarzania białka kontrolującego wzrost komórek.
Komórki mogą następnie niekontrolowane i przekształcić się w raka.
Rodzaje genów supresorowych guza
Istnieją 3 główne typy genów supresorowych dla guza.
- Jeden typ mówi komórkom, aby zwolniły i przestały dzielić.
- Inny typ jest odpowiedzialny za naprawianie uszkodzeń DNA, które mogą się zdarzyć, gdy komórki dzielą się (geny naprawy DNA.) Trzeci typ odpowiada za mówienie komórkom, kiedy umrzeć, proces zwany apoptozą lub zaprogramowaną śmiercią komórki.
- Analogia do jazdy – geny supresorowe nowotworów są hamulcami
Przy wszystkich wiadomościach na temat immunoterapii oraz fragmentów słuchu dotyczących "włączania i wyłączania" nowotworu pomocne może być, bardzo uproszczone, myślenie o komórkach jako samochodzie. W każdej komórce znajduje się przyspieszacz i hamulce. W zwykłych samochodach oba działają dobrze. Wiele procesów zapewnia zachowanie równowagi, więc samochód porusza się regularnie, ale nie ulega awarii.
Rak zaczyna się serią mutacji. Niektóre mutacje to nic wielkiego – nazywamy je mutacjami pasażerskimi.
Błędy w problemie dotyczą kierowców. Kierowca może zdecydować się na jazdę zbyt szybką lub wolną. Możesz usłyszeć o nich jako o "mutacjach kierowcy" nie dlatego, że jeżdżą samochodem, ale dlatego, że napędzają wzrost komórek rakowych.
Rak może być związany z problemami z przyspieszeniem lub hamulcami, ale zazwyczaj uszkodzenie genów kontrolujących oba te czynniki jest konieczne, aby spowodować raka.
Fakt, że rak często wymaga wielu różnych mutacji jest jednym z powodów, dla których rak jest bardziej powszechny u osób starszych.
Onkogeny
są analogicznie genami kontrolującymi akcelerator. Termin onkogeny oznacza dosłownie "geny rakowe". Geny supresorowe
, w przeciwieństwie do onkogenów, są hamulcami. Geny supresorowe guza działają jak plan. Kodują białka, które są odpowiedzialne za wychodzenie i uderzanie hamulców.Większość czasu, w którym komórka staje się nowotworem, wymaga mutacji zarówno w onkogenach, jak i genach supresorowych nowotworów. Innymi słowy, akcelerator musi przykleić się do podłogi, a hamulce muszą działać nieprawidłowo.
Onkogeny a geny supresorowe guza
Istnieje kilka istotnych różnic między onkogenami a genami supresorowymi nowotworów w raku. Ogólnie rzecz biorąc, onkogeny są
dominujące . W naszych ciałach mamy dwa zestawy każdego z naszych chromosomów i dwa zestawy genów – po jednym od każdego z naszych rodziców. Często jeśli jeden gen nie działa dobrze, drugi może zrekompensować. Być może słyszałeś o dziedziczeniu. Jeśli słyszałeś o dziedziczeniu koloru oczu, różnica między większością onkogenów a genami supresorowymi guza jest łatwiejsza do zrozumienia. Onkogeny mają tendencję do dominacji – na przykład brązowe oczy.Jeśli któryś z genów może zbyt mocno naciskać na akcelerator, może przyczynić się do raka. Z kolei guzy supresorowe mają tendencję do
recesywnego . To znaczy, tak jak potrzebujesz dwóch genów, aby niebieskie oczy miały niebieskie oczy, dwa geny supresyjne muszą zostać uszkodzone, aby przyczynić się do raka.Geny supresorowe guza i dziedziczenie recesywne – "Hipoteza 2 Hit"
Zrozumienie recesywnego charakteru genów supresorowych guza może być pomocne w zrozumieniu genetycznych predyspozycji do choroby.
Przykładem są geny supresorowe nowotworów BRCA1 / BRCA2 – inaczej znane jako "geny raka piersi". Ludzie, którzy mają mutację w jednym z tych genów, mają zwiększone ryzyko zachorowania na raka piersi (między innymi). Ale nie wszyscy z tym genem rozwijają raka piersi.
Kiedy drugi niezmutowany gen ulega mutacji, może dojść do nabytej mutacji, czyli mutacji somatycznej występującej po urodzeniu.
Ta recesywna natura jest tym, o czym mowa, jeśli słyszysz o "hipotezie o 2 trafieniach" raka. Niektóre nowotwory zaczynają się (przynajmniej na końcu supresorowym guza, ale należy pamiętać, że istnieje również zazwyczaj mutacja onkogenu) po 2 mutacjach w genie supresorowym guza. Pierwsza mutacja może być obecna od urodzenia, zwana "mutacją zarodkową". Druga, "mutacja somatyczna", jest nabywana i związana z czymś w środowisku po urodzeniu.
Historia
Geny supresorów guzów zostały po raz pierwszy zidentyfikowane wśród dzieci z siatkówczakiem. Natomiast w przypadku glejaka siatkówki dominujący jest gen odziedziczający guzy nowotworowe – i dlatego umożliwiają rozwój nowotworów u małych dzieci.
Geny supresorowe guza
Wykryto już kilka genów supresorów nowotworów. Niektóre z nich obejmują:
RB – gen supresorowy odpowiedzialny za glejaka siatkówki
- p53 – gen p53 koduje białko p53, które reguluje naprawę genów w komórkach. Mutacje w tym genie wiążą się z około 50 procentami nowotworów.
- B RCA1 / BRCA2 – Geny te odpowiadają za około 5 procent do 10 procent przypadków raka piersi. (BRCA2 wiąże się również ze zwiększonym ryzykiem raka płuc u kobiet.)
- Gen APC – geny te wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka okrężnicy u osób z rodzinną polipowatością gruczolakowatą.
- Dlaczego leczenie raka nie zawsze działa
Zrozumienie genów supresorów nowotworów może również pomóc w wyjaśnieniu, dlaczego terapie, takie jak chemioterapia, nie całkowicie wyleczyły raka. Niektóre terapie przeciwrakowe działają pobudzając komórki do popełnienia samobójstwa. Ponieważ niektóre geny supresorowe nowotworów są zaangażowane w proces apoptozy (śmierci komórki), komórki rakowe mogą nie przejść procesu apoptozy, jak mogłyby to być inne komórki.
Więcej o raku
Poznanie genów supresorowych nowotworów jest tylko jednym z elementów zrozumienia rozwoju i przeżycia raka. Dowiedz się dokładnie, czym jest komórka rakowa i jak komórki rakowe różnią się od normalnych komórek.
Znany również jako:
Antjonogogen, utrata funkcji genów Przykłady:
Wiele nowotworów płuc ma nieprawidłowe geny p53 w obrębie guza. p53 jest genem supresorowym guza, który jest odpowiedzialny za upewnienie się, że komórki umierają, jeśli ich DNA jest uszkodzone i nie można go naprawić (apoptoza).
