Pozytywna informacja dla pacjentów z tarczycą: opublikowane badanie w wysoko cenionym i renomowanym dzienniku endokrynologicznym mówi, że połączenie T4 / T3 jest lepsze niż leczenie T4 / lewotyroksyną w przypadku niedoczynności tarczycy! Oto szczegóły.
Przełomowe badanie opisane w European Journal of Endocrinology spojrzało na kontrowersyjną kwestię leczenia syntetyczną T3 jako uzupełnienie leczenia T4-tylko (lewotyroksyną) z powodu niedoczynności tarczycy.
Niektóre badania sprzed ponad dekady wykazały wyższość terapii skojarzonej. Inne badania jednak nie wykazały żadnej różnicy. Niespójność tych wyników badań nad T3 doprowadziła niektórych ekspertów – w szczególności tych, którzy są stronniczy na korzyść terapii wyłącznie lewotyroksyną – do stwierdzenia, że nie ma korzyści z dodania T3. (Niektórzy z tych samych "ekspertów" dokonali nawet wielkiego logicznego skoku i błędnie stwierdzili, że terapia lewotyroksyną / T4 jest lepsza niż terapia skojarzona T4 / T3).
W każdym przypadku, w badaniach duńscy naukowcy przeprowadzili podwójną ślepe, randomizowane badanie przekrojowe – które uznano za złoty standard dla badań – 59 pacjentów. W grupie pacjentów 50 mikrogramów zwykłej dawki T4 zastąpiono 20 μg T3 lub 50 μg T4 przez 12 tygodni. Pacjenci następnie wykonali "cross-over", robiąc odwrotnie przez kolejne 12 tygodni.
W razie potrzeby dawkę T4 regulowano w celu utrzymania stabilności TSH.
Testy jakości życia (QOL) i depresji przeprowadzono na początku i po obu 12-tygodniowych okresach leczenia. Jakość życia i oceniane czynniki psychologiczne obejmowały między innymi: zdrowie ogólne, funkcjonowanie społeczne, zdrowie psychiczne, witalność, wrażliwość, depresję i lęk.
Naukowcy odkryli, że wśród pacjentów – z których 55 to kobiety – wystąpiły istotne różnice w 7 z 11 wyników QOL i depresji, co wskazuje na pozytywny efekt związany z terapią skojarzoną T4 / T3.
W sumie 49% pacjentów preferowało leczenie skojarzone, a tylko 15% preferowało leczenie wyłącznie lewotyroksyną.
Naukowcy doszli do wniosku, że w badaniu, w którym poziomy TSH były utrzymywane w równowadze, terapia skojarzona T4 / T3, która obejmowała 20 μg T3 na dobę, była lepsza niż leczenie wyłącznie lewotyroksyną, gdy oceniano liczbę pomiarów jakości życia, depresję i skale niepokoju i preferencje pacjenta.
Lekarze często wskazują na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z terapią T3, jako powód niestosowania T3, ale to badanie wykazało, że nie było różnicy w odniesieniu do działań niepożądanych. Według autorów podczas terapii skojarzonej T4 / T3 u pięciu osób wystąpiły działania niepożądane, takie jak kołatanie serca, nadmierna potliwość i niestabilność psychiczna. Podczas terapii T4 tylko dziewięć osób zgłaszało takie same działania niepożądane.
Co ciekawe, duńscy naukowcy wskazali na problemy z niektórymi z poprzednich badań nad terapiami T4 / T3, które nie przyniosły korzyści terapii T3, mówiąc: "badania włączone do metaanalizy były mieszaniną różnych grup pacjentów, w tym: pacjenci z wcześniejszym rakiem tarczycy, autoimmunologiczną niedoczynnością tarczycy oraz subkliniczną i jawną niedoczynnością tarczycy. "
I według duńskich naukowców, w jednym z kluczowych badań "… [autorzy] nie byli w stanie utrzymać poziomów TSH w surowicy na podobnym poziomie w dwóch grupach leczenia, średnia TSH w surowicy wynosiła 3 w grupie złożonej i 1,5 mU / l w monoterapii
Naukowcy stwierdzili, że ich badanie sugeruje, że podgrupa pacjentów wydaje się czerpać korzyści z połączonej terapii T4 / T3. W szczególności sugerują, że mogą być fizjologiczne powody, dla których podgrupa reaguje na – – lub potrzeby – T3, w szczególności, że:
… zaproponowano niedawno zidentyfikowany polimorfizm w genie kodującym dejodazę typu 2, enzym odpowiedzialny za regulację dostępności T3 w tkankach, w celu ułatwienia identyfikacji podgrup, które mogą odnieść większe korzyści z terapii skojarzonej T4 / T3. Inny polimorfizm, zlokalizowany w OATP1C1, transporterze hormonu tarczycy eksprymowanym na barierę krew-mózg, wiązał się ze zmęczeniem i depresją.
Sławny holenderski endokrynolog Wilmar Wiersinga mówi o przedłużonym uwalnianiu T3 może być najlepszy, niektórzy ludzie mogą mieć lepszą genetyczną skłonność do czynienia lepiej na T3
Holenderski endokrynolog Wilmar Wiersinga napisał artykuł wstępny pod tytułem "Czy potrzebujemy jeszcze więcej badań nad terapią skojarzoną T4 i T3? niedoczynność tarczycy? "
Według dr Wiersinga, niektóre wcześniejsze badania wykazały, że nie ma korzyści z dodania T3. Jednak fakt, że według Wiersinga aż 10% pacjentów z niedoczynnością tarczycy jest niezadowolonych z tego, jak się czują na temat tego, co lekarze nazwaliby "odpowiednią dawką" zastąpienia lewotyroksyną, doprowadziło do opublikowania duńskiego badania.
Redakcja, która jest publikowana w całości w Internecie, wskazuje na braki w poprzednich badaniach i analizach terapii skojarzonej T4 / T3. Dr Wiersinga stwierdza, że istnieją dwa silne powody do przeprowadzenia dodatkowych randomizowanych kontrolowanych badań porównujących monoterapię tylko lewotyroksyną / T4 z terapią skojarzoną T4 / T3:
Po pierwsze, dotychczasowe próby w znacznym stopniu nie udawały fizjologicznych stężeń FT4-FT3 w surowicy w ciągu 24 godziny. Opracowanie preparatów T3 o przedłużonym uwalnianiu może być niezbędne dla osiągnięcia celu "fizjologicznego" zastąpienia hormonu tarczycy. Po drugie, rosnąca liczba polimorfizmów w dejodazach i transporterach hormonów tarczycy wiąże się z dobrostanem psychicznym, depresją, zmęczeniem i preferencją dla terapii skojarzonej. Czy to możliwe, że podmioty niezadowolone z monoterapii są częstymi nosicielami tych polimorfizmów i będą miały lepszą odpowiedź na leczenie skojarzone?
Według dr Wiersinga, opracowanie preparatu T3 o przedłużonym uwalnianiu, podawanego jako pojedyncza nocna dawka (razem z lewotyroksyną raz na dobę) może najlepiej utrzymać fizjologiczne proporcje wolnego T4 i wolnego T3 u niektórych pacjentów z tarczycą w ciągu 24 godzin .
Uwaga: Więc, powtórzmy to jeszcze raz. Połowa pacjentów preferowała kombinację T4 / T3 – tylko 15% korzystało tylko z lewotyroksyną, ORAZ jakość życia i inne czynniki uległy poprawie. ORAZ, terapia T4 / T3 nie miała więcej skutków ubocznych niż sam T4. (W rzeczywistości, w tym badaniu terapia wyłącznie T4 spowodowała WIĘCEJ efektów ubocznych.) Przewiduję, że niektórzy z tych samych tak zwanych ekspertów tarczycy – którzy często są również na liście płac dla producentów lewotyroksy – prawdopodobnie upadną na siebie, próbując wytłumaczyć odkrycia, i będzie fajnie oglądać ich próbować!
Cały artykuł w czasopismach jest fascynujący, ale niestety nie jest opublikowany w Internecie w całości. Możesz jednak kupić kopię online za 25 USD na stronie European Journal of Endocrinology . Jest to z pewnością taki, do którego lekarz również powinien się odczytywać, dlatego należy go również poinformować, aby również otrzymał kopię. Szczerze mówiąc, może nawet warto kupić kopię GIVE swojemu lekarzowi, jeśli nie chce się uczyć o rozwoju tarczycy.
Więcej informacji na temat Vs T4. T4 / T3 Leczenie skojarzone niedoczynności tarczycy
- Spojrzenie tylko na T4 / kontra T4 / T3 Kontrowersje leków
- T3 Leki trijodotyroninowe poprawiają jakość życia w przypadku niedoczynności tarczycy: Badania wykazały, że większość pacjentów czuje się lepiej po dodaniu badania T3 / New England Journal of Medicine 1999
- Badania wskazują, że pacjenci preferują leczenie skojarzone T4 / T3: badania pokazują terapię skojarzoną związaną ze zmniejszeniem masy ciała / 2005
