„Duże D” i „Małe d” w społeczności osób niesłyszących

języka migowego, osób niesłyszących, całkowicie głucha, całkowicie głucha potrafi

W kulturze głuchych istnieją dwie odrębne pisownię słowa "głuchy". Są to głuchy "big D" i głuchy "small d", a osoby głuche mają tendencję do kojarzenia się z jednym lub drugim. Może wydawać się dowolna, ale jest różnica.

Zdefiniowanie "Big D" i "Small d" Identyfikacja

Ogólnie rzecz biorąc, głuchy "mały d" nie kojarzy się z innymi członkami społeczności głuchych.

Mogą starać się identyfikować z ludźmi słyszącymi, traktować utratę słuchu wyłącznie w kategoriach medycznych. Niektórzy mogą również stopniowo tracić słuch i jeszcze nie zintegrowani z kulturą głuchych.

W przeciwieństwie do osób "wielkogabarytowych" osoby niesłyszące identyfikują się jako głuchonieme i mają silną tożsamość niesłyszącą. Często są dumni z tego, że są głusi. Powszechne jest, że głuchy "big D" uczęszczał do szkół i programów dla osób niesłyszących. Osoby głuchoniemne "małe d" zwykle były włączane do głównego nurtu i mogły nie uczęszczać do szkoły dla osób niesłyszących.

Pisząc o głuchocie, wielu pisarzy używa kapitału D, odnosząc się do aspektów kultury głuchych. Będą używać małej litery d, mówiąc wyłącznie o ubytku słuchu. Niektórzy po prostu używają "d / Deaf".

Przykłady

Wydaje się, że są to stereotypowe skojarzenia, ale jest to podobne do tego, jak niektórzy wolą czarne i inne Afroamerykanie. Społeczność głuchych ma własną kulturę i jest to uzasadniony temat debaty.

Istnieją sytuacje, w których zazwyczaj osoba używa "dużego D" lub "małego d".

  • Osoba jest całkowicie głucha, nie potrafi czytać z ust i używa języka migowego. Jest żonaty z osobą przesłuchującą i nie kojarzy się z innymi osobami niesłyszącymi. Ta osoba prawdopodobnie byłaby "mała d", mimo że ma całkowitą utratę słuchu i musi polegać na języku migowym w celu komunikacji.
  • Druga osoba jest całkowicie głucha, potrafi czytać z ust i komunikuje się ustnie. Jest mężatką innego głuchego ustnego i towarzyszy przede wszystkim innym głuchoniemym. Pomimo odmowy użycia języka migowego, prawdopodobnie pochyliłaby się ku "wielkiemu D." Dzieje się tak ze względu na podstawowy związek z innymi osobami niesłyszącymi, mimo że metoda komunikacji nie jest językiem migowym.
  • Trzecia osoba jest medycznie niedosłysząca i może rozmawiać przez telefon, ale decyduje się na używanie języka migowego – ASL – jako kluczowego środka komunikacji. Jest również aktywny w organizacjach i wydarzeniach społeczności niesłyszących i jest dumny z tego, że ma ubytek słuchu. Ta osoba byłaby prawdopodobnie "wielka D" ze względu na jego stosunek do utraty słuchu i silną identyfikację ze społecznością niesłyszących.

To osobisty punkt widzenia

Zapytaj dowolną osobę niesłysząca, której preferuje, a oni prawdopodobnie będą mieli odpowiedź. Niektóre z nich są bardziej pasjonujące niż inne i wiele z nich zmieniło swoje poglądy na przestrzeni lat.

Na przykład są głusi, którzy dorastali ustnie i chodzili do szkół słuchowych, więc ich młodsze lata spędzili jako "małe d". Później mogli studiować w szkole głuchych, stali się bardziej społeczni w społeczności głuchych i zaczęli skłaniać się ku "wielkiej D."

Wiele osób używa większej społeczności niesłyszących jako miernika własnej tożsamości. Inni nie sądzą, że to taka wielka sprawa. Chodzi o to, że jest to osobisty wybór i sposób patrzenia na siebie. Nie ma dobra ani zła.

Like this post? Please share to your friends: