Jedną z kwestii, która sprawia, że choroba Parkinsona jest tak skomplikowanym stanem jest dobra równowaga pomiędzy leczeniem objawów choroby, przy jednoczesnej minimalizacji skutków ubocznych samych leków.
I kiedy ta bardzo cienka linia jest skrzyżowana, może powodować skutki uboczne, które są bardziej niepokojące niż same objawy.
Wszyscy wiemy, że ta postępująca choroba neurologiczna wykazuje cztery podstawowe objawy: drżenie spoczynkowe, spowolnienie ruchowe (spowolnienie ruchu), niestabilność postawy (niestabilna i podatna na upadki) oraz sztywność (sztywność).
Aby jednak zoptymalizować zarządzanie, ważne jest, aby kształcić się poza podstawami – im więcej wiesz o swojej chorobie, tym lepiej będzie radził sobie twój stan.
Dzieje się tak dlatego, że na przykład w przeciwieństwie do cukrzycy, gdzie pacjenci rejestrują odczyty cukru we krwi lub wysoki poziom cholesterolu, po którym następuje badanie krwi, obecnie nie ma obiektywnego testu na chorobę Parkinsona. Lekarze polegają na narracji i badaniu klinicznym pacjenta przed wprowadzeniem sugestii dotyczących zarządzania lub korekty leków.
To, co raportujesz swojemu lekarzowi na temat tego, co robisz, jest bardzo ważne i wiedza, w jaki sposób komunikować się, ma kluczowe znaczenie.
Różnice między dystonią a dyskinezją
Jednym z wyróżnień, które mogą być bardzo ważne dla tej dyskusji, jest różnica między dystonią i dyskinezy oraz gdy występują one w ciągu dnia w stosunku do twoich dawek leków.
Po pierwsze, co oznaczają te terminy?
Dystonia jest przedłużonym skurczem określonego mięśnia lub zwiększonym napięciem mięśniowym, które powoduje nienormalną postawę lub skurcz mięśni. Zazwyczaj w sposób bolesny wykrzywia część ciała i w zależności od tego, która grupa mięśni jest zaangażowana, zwykle jest dość wyniszczająca. U niektórych osób jest to zwijanie palców u stóp, co utrudnia chodzenie na przykład.
Lub może objawiać się przede wszystkim w mięśniach szyi, powodując, że głowa obraca się boleśnie na jedną stronę. Z drugiej strony, dyskinezy przypominają rytmiczne skurcze dużych grup mięśni, często opisywane jako ruch kołyszący lub wijący się.
Nie każdy doświadcza obu tych objawów, ale umiejętność rozpoznania różnicy między nimi jest ważna, szczególnie jeśli chodzi o dawkowanie leków.
Przyczyny dystonii i dyskinezy
Dyskinezje są często uważane za efekt uboczny dopaminowego leku zastępczego, występującego w czasie, kiedy lewodopa znajduje się w najwyższym stężeniu we krwi. Poziom leczenia może być skuteczny w kontrolowaniu objawów choroby Parkinsona, ale jest wystarczająco wysoki, aby wywołać ten nieprzyjemny efekt uboczny.
Ale istnieje również zjawisko zwane dyskinezą dwufazową – to właśnie ten nieprawidłowy ruch występuje na początku i na końcu cyklu dawkowania, gdy stężenie leku w twoim układzie jest najniższe zamiast w jego szczycie.
Podobnie, dystonie mogą być objawem niewystarczająco kontrolowanej choroby Parkinsona lub (nieco rzadziej) mogą być efektem ubocznym lewodopy – jest to dość skomplikowane.
Dlatego nie tylko rozpoznawanie różnicy w rodzaju ruchów, ale także ich występowanie w związku z lekiem jest nieocenione – zgłaszanie jednego scenariusza może spowodować wzrost lekarstwa, podczas gdy drugie spowoduje obniżenie dawka lub zmiana w harmonogramie dawkowania.
Zarządzanie
