Gorączka plamista górska (RMSF) to potencjalnie śmiertelna choroba, która występuje najczęściej w stanach Oklahoma i południowym Atlantyku, chociaż stwierdzono ją w większości stanów. Jest to spowodowane zakażeniem bakteriami Rickettsia rickettsii. Bakterie są przenoszone na ludzi przez trzy różne typy kleszczy:
- Wschodnie Stany Zjednoczone – Dermacentor variabilis (amerykański tyk pies)
- Zachodnie Stany Południowo-Centralne – Amblyomma americanum (tykot Lone Star)
- Państwa zachodnie – Dermacentor andersoni (kleszcz drewna)
Podstawowe Fakty
Po zainfekowaniu przez kleszcza człowieka, bakterie zostają uwolnione do krwioobiegu. Tam atakują komórki, które wyścielają naczynia krwionośne i gładkie mięśnie kontrolujące zwężenie naczynia krwionośnego. Wywołały reakcję immunologiczną w naczyniu krwionośnym, powodując puchnięcie naczynia i jego wyciekanie. Ten proces może wystąpić w dowolnym systemie narządów w organizmie, powodując wiele różnych objawów.
Objawy
Okres inkubacji wynosi od 2 do 14 dni po ukąszeniu kleszcza. Średni okres inkubacji wynosi 7 dni. Najczęstsze objawy gorączki plamistej w Górach Skalistych to gwałtowny początek gorączki, silny ból głowy, bóle mięśni i wymioty. Inne objawy, które są mniej powszechne to: bóle brzucha, obrzęk węzłów chłonnych, kaszel, sztywność karku, splątanie i śpiączka.
Jak wygląda wysypka
Wysypka związana z gorączką plamistą Gór Skalistych zwykle zaczyna się około 4 dni po chorobie.
Wygląda jak małe, czerwone, płaskie plamy zaczynające się najczęściej na kostkach i nadgarstkach, a następnie przesuwające się na dłonie, podeszwy i tułów. Wraz z postępem wysypki staje się ona bardziej wyboista. Około 10% zarażonych nigdy nie otrzymuje wysypki.
Zdjęcia
- Na ręce
- Na twarzy
- Na ramieniu
- Na stopie
Jaka jest poważna?
Ogólnie rzecz biorąc, gorączka plamista Gór Skalistych jest śmiertelna w 3% do 7% przypadków.
Jest jednak śmiertelne u ponad 30% osób, które nie są leczone. Śmiertelność jest wyższa u osób powyżej 40 roku życia. Śmierć zwykle wynika z szoku i niewydolności nerek.
Jak się zdiagnozowano
Gorączka dostrzeżona przez Rocky Mountain jest diagnozowana głównie na podstawie objawów. Nie ma wiarygodnych badań laboratoryjnych, aby zdiagnozować gorączkę płaską Gór Skalistych, gdy pacjent cierpi na tę chorobę. Większość testów laboratoryjnych, które są specyficzne dla bakterii, polega na uzyskaniu jednego testu krwi, gdy pacjent jest chory, a innego w ciągu 4 tygodni, aby sprawdzić, czy układ odpornościowy zbudował przeciwciała przeciwko bakteriom. Oczywiście, czekanie na powrót drugiego testu przed postawieniem diagnozy jest bezowocne i przydatne tylko z perspektywy czasu. Inne testy laboratoryjne, które mogą wskazywać na gorączkę plamistą w skali Rocky Mountain to niski poziom białych krwinek, mała liczba płytek krwi lub podwyższone wyniki testów czynnościowych wątroby. Wysypka jest zwykle kluczem do rozpoznania, ponieważ nie ma wielu wysypek na dłonie i podeszwy.
Leczenie
Gorączka plamista Gór Skalistych jest leczona antybiotykami, takimi jak doksycyklina, tetracyklina lub chloramfenikol. Większość lekarzy przepisuje jeden z tych antybiotyków przy założeniu, że choroba jest gorączką plamistą Gór Skalistych i potwierdzić diagnozę kolejnym testem krwi w ciągu 4 tygodni.
Kobiety w ciąży nie powinny przyjmować doksycykliny ani tetracykliny. Ponieważ chloramfenikol jest dostępny w USA tylko w postaci dożylnej, kobiety w ciąży powinny zostać przyjęte do szpitala.
Zapobieganie
Zapobieganie wykrwawieniu gorączki Rocky Mountain polega na zapobieganiu ukąszeniom kleszczy. Dzieci i dorośli przebywający na terenach dotkniętych kleszczami powinni nosić długie ubranie i wkładać koniec spodni do skarpet. Środek odstraszający owady powinien być stosowany do obuwia i skarpet. Produkty permetryny są bardziej skuteczne przeciwko kleszczom niż produkty DEET. Sprawdź kleszcze przyczepione do skóry co 2-3 godziny na zewnątrz, a następnie dokładnie sprawdzaj raz dziennie.
Ulubionym miejscem ukrycia dla kleszczy są włosy, dlatego sprawdź skórę głowy, szyję, pachy i pachwinę.
