Fakty, objawy i stadia chorób przenoszonych drogą płciową

drogą płciową, tego powodu, żadnych objawów, chorobą przenoszoną, chorobą przenoszoną drogą

Choroby przenoszone drogą płciową (STD) należą do najczęstszych przyczyn chorób na świecie. W niektórych populacjach jedna choroba przenoszona drogą płciową kiła at ma rozmiary epidemii. W rzeczywistości choroby przenoszone drogą płciową, w tym kiła, zwiększają ryzyko zakażenia wirusem HIV. W przypadku kiły otwarte rany spowodowane tą chorobą przenoszoną drogą płciową stanowią idealny portal dla wirusa HIV, który może dostać się do organizmu. Syfilis

Kiła została po raz pierwszy opisana w XVI wieku. W krajach uprzemysłowionych kiła padła w drugiej połowie XIX wieku. Jednak w tych samych krajach nastąpił gwałtowny wzrost częstości występowania tej choroby przenoszonej drogą płciową po I wojnie światowej. Jednak po drugiej wojnie światowej częstość występowania spadła gwałtownie, co zbiegło się z dostępnością ulepszonych testów diagnostycznych i antybiotyków. W niektórych krajach uprzemysłowionych kiła zaczęła ponownie wzrastać w latach sześćdziesiątych i stale wzrasta od tego czasu.

Kontrolowanie kiły

Kiła jest klasycznym przykładem choroby przenoszonej drogą płciową, którą można skutecznie kontrolować za pomocą środków zdrowia publicznego:

Dostępny jest prosty, bardzo czuły test diagnostyczny, który umożliwia wczesną diagnozę.

  • Wysoce skuteczne antybiotyki są dostępne w leczeniu ostrej i przewlekłej infekcji.
  • Jeśli leczenie kiły nie jest leczone, może spowodować uszkodzenie nerwów, uszkodzenie ściany tętnic, dezorientację umysłową, a nawet śmierć.
  • Oporność na antybiotyki nie rozwinęła się, co oznacza, że ​​będą skuteczne u większości osób.
  • Jak ludzie kontaktują się z kiłą?

Syfilis jest wywoływany przez bakterie; konkretnie, ruchliwy (zdolny do poruszania się) krętek (korkociąg w kształcie bakterii) znany jako

Treponema pallidum . Krętek przechodzi od osoby do osoby seksualnie; podczas seksu oralnego, analnego i waginalnego.Kiła powoduje otwarte rany głównie na penisie, odbycie i pochwie. Kontakt z tymi ranami podczas seksu oralnego, dopochwowego lub analnego pozwala na przeniesienie krętka drogą płciową z jednej osoby na drugą.

Poza przenoszeniem drogą płciową, kiła może zostać przeniesiona z kobiety ciężarnej na nienarodzone dziecko. Krętek, który powoduje kiłę, może przeniknąć związek między płodem a matką (łożyskiem), infekując płód. Zakażenie kiły nienarodzonego płodu może spowodować spontaniczne poronienie, poród martwego płodu lub śmierć płodu w łonie matki. Dla tych dzieci, które dostarczają je i przeżywają, wady wrodzone są powszechne.

Jakie są objawy kiły?

Syfilis został nazwany "imitatorem", a jego objawy często mylone są z objawami innych stanów i chorób. Ludzie z kiłą mogą latami bez żadnych objawów. W rzeczywistości we wczesnych stadiach choroby, jeśli są kiły, mogą pozostać niezauważone. Te dwie cechy kiły oznaczają, że większość infekcji występuje u ludzi nieświadomych ich zakażenia kiłą.

Zakażenie trzema stanami kiły

Pierwotny etap:

Zazwyczaj podczas tego etapu pojedynczy ból pojawia się na genitaliach, pochwie lub odbycie.Zwykle występuje to około 10 do 90 dni po zakażeniu. Okrągła, bezbolesna rana pojawia się zazwyczaj w miejscu, w którym kiła dostała się do organizmu. Ten ból będzie trwać przez 3-6 tygodni i leczy bez leczenia. Jednak sugeruje się leczenie, ponieważ bez tego kiła może wejść w fazę wtórną.

Drugi etap:

Z lub bez leczenia, objawy kiły wtórnej zostaną wyleczone. Ale tak jak w początkowej fazie, jeśli leczenie nie zostanie podjęte, zakażenie może przejść do stadium późnego. Drugi etap kiły charakteryzuje się:zmianami w błonie śluzowej

  • czerwoną wysypką na dłoniach i podeszwami stóp, które nie swędzi
  • gorączką
  • obrzękiem węzłów chłonnych
  • bólem gardła
  • utratą włosów
  • utratą wagi
  • bólami mięśni
  • Zmęczenie
  • Późny etap:

Ten etap jest również znany jako "ukryty etap", rozpoczynający się, gdy objawy drugiego etapu ustąpiły. Na tym etapie nieleczona kiła może powodować uszkodzenia narządów wewnętrznych, ośrodkowego układu nerwowego oraz kości i stawów. W niektórych przypadkach może dojść do śmierci. Z tego powodu leczenie kiły jest ważne bez względu na to, na jakim etapie infekcji znajduje się dana osoba.Jak leczy się kiłę?

W początkowych stadiach kiła jest łatwo leczona pojedynczym wstrzyknięciem penicyliny lub podobnego antybiotyku, jeśli istnieje alergia na penicylinę. Wraz z postępem penicyliny, leczenie trwa dłużej i jest bardziej inwazyjne (na przykład wstrzyknięcie dożylne w porównaniu do wstrzyknięcia domięśniowego).

Posiadanie kiły raz i pomyślne leczenie nie chroni jej przed przyszłymi infekcjami. Z tego powodu należy kontynuować bezpieczniejsze środki bezpieczeństwa seksualnego, a regularne testowanie jest koniecznością.

Kolejną z czterech najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową jest rzeżączka. Ale podobnie jak inne, odrobina ochrony może całkowicie zapobiec rzeżączce. I podobnie jak inne choroby przenoszone drogą płciową, obecność jakiegokolwiek STD, w tym rzeżączki, może zwiększać ryzyko zakażenia HIV.

Rzeżączka

Rzeżączka jest powszechną chorobą dorosłych, chociaż znaczna część osób z zakażeniem (do 80 procent wśród kobiet i 10 procent wśród mężczyzn) nie ma objawów, co oznacza, że ​​nie występują u nich objawy.

Dlatego też nie są świadomi potrzeby leczenia ani ryzyka przeniesienia choroby na inne osoby. Ten brak świadomości każdego roku przyczynia się do liczby przypadków rzeżączki.

Jak pojawia się zakażenie rzeżączką

Rzeżączka jest chorobą przenoszoną drogą płciową wywoływaną przez bakterie o nazwie is Neisseria gonorrhoeae

. Ta bakteria uwielbia rosnąć w ciepłych wilgotnych obszarach, w tym pochwie, odbycie, drogach moczowych, jamie ustnej, gardle i oczach. Dlatego każdy niezabezpieczony kontakt seksualny z tymi obszarami może wywołać infekcję. Zakażenie może pojawić się podczas niezabezpieczonego seksu analnego, pochwowego lub oralnego. Wytrysk nasienia nie jest wymagany do wystąpienia infekcji. Również rzeżączka może przenosić się z zakażonej matki na dziecko podczas porodu. Jakie są objawy rzeżączki?Wielu mężczyzn nie ma żadnych objawów. Jeśli mają objawy, zwykle pojawiają się w ciągu tygodnia od zarażenia i obejmują:

Palenie z oddawaniem moczu

Rozładowanie białą, zieloną lub żółtą prącia

  • Bolesne lub opuchnięte jądra
  • Kobiety często mają tylko niewielkie objawy lub nie mają żadnych objawów . Z tego powodu wykrycie zakażenia zależy głównie od kultury pochwy. Jeśli kobiety mają objawy to:
  • Ból lub pieczenie przy oddawaniu moczu

Upławy pochwowe

  • Krwawienie z pochwy między miesiączkami
  • Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą dostać infekcję rzeżączki. Objawy obejmują:
  • Wypływ rektalny

Swędzenie lub ból w odbycie

  • Krwawienie z odbytu
  • Bolesne ruchy jelit
  • Infekcja rzeżączki w gardle rzadko powoduje objawy, ale jeśli tak, to zwykle ból gardła.
  • Jak leczy się Rzeżączkę?

Istnieje kilka antybiotyków skutecznych w leczeniu rzeżączki. Jednak szczepy rzeżączki, które są oporne na antybiotyki, stają się coraz powszechniejsze i znacznie utrudniają leczenie STD. Często osoba z rzeżączką może być zarażona inną chorobą przenoszoną drogą płciową, znaną jako chlamydia. Jeśli dana osoba ma obie infekcje, oba muszą być leczone, aby osoba przyjmowała antybiotyki w celu leczenia obu.

Jeśli rzeżączka nie jest całkowicie leczona, może powodować inne ciężkie i trwałe choroby. Do innych chorób należą:

Zakażenie macicy, jajników lub jajowodów (zapalenie narządów miednicy mniejszej) u kobiet

Zwiększenie ryzyka ciąży pozamacicznej

  • Zakażenia jąder (zapalenie najądrza)
  • Zakażenia krwi i stawów
  • Zapobieganie rzeżączce
  • Jak każdy inny STD, za pomocą prezerwatywy z lateksu mogą zmniejszyć ryzyko zarażenia się rzeżączką. Podczas gdy osoba jest leczona z powodu rzeżączki, musi unikać kontaktu seksualnego.

Gdy dana osoba ma rozpoznaną rzeżączkę, musi poinformować swoich partnerów seksualnych, którzy również powinni zostać poddani testom i leczyć rzeżączkę.

Chlamydia jest najczęściej zgłaszanym chorobą przenoszoną drogą płciową na świecie. To pomimo faktu, że infekcja jest znacznie zaniżona. Ponieważ objawy chlamydii są łagodne lub nieobecne, osoby cierpiące na chlamydię często nie są świadome infekcji.

Chlamydia

Zakażenie chlamydiami, podobnie jak rzeżączka, jest powszechną chorobą dorosłych, u której objawy bezobjawowe (bez objawów) występują u kobiet podobnych do tych z rzeżączką, ale częściej występują bezobjawowe zakażenia niż rzeżączka u mężczyzn.

Jest to spowodowane przez bakterie o nazwie

Chlamydia trachomatis

. Podobnie jak rzeżączka, chlamydia może powodować takie choroby, jak zapalna choroba miednicy mniejszej i niepłodność. Rozpoznanie zakażenia chlamydiami jest szeroko dostępne w świecie zachodnim. Jednakże test na obecność chlamydii jest kosztowny i nie jest ogólnie dostępny w krajach rozwijających się. Oznacza to, że na całym świecie wiele zakażeń chlamydiami pozostaje niewykrytych i nieleczonych. Jak zachodzi zakażenie ChlamydiąJak sugeruje termin choroba przenoszona drogą płciową, chlamydie rozprzestrzeniają się z osoby na osobę podczas niezabezpieczonego seksu analnego, pochwowego lub oralnego. Ponadto, chlamydię można przekazać od matki noworodkowi podczas porodu. Podczas gdy każda osoba aktywna seksualnie jest narażona na ryzyko infekcji, niektóre osoby mają wyższe ryzyko niż inne.

Nastoletnie dziewczęta mają większe ryzyko, ponieważ ich szyjka macicy nie jest w pełni dojrzała. Z tego powodu nie ma właściwości ochronnych dojrzałej szyjki macicy, co oznacza, że ​​nastolatka ma wyższe ryzyko infekcji.

Ponieważ chlamydie mogą rozprzestrzeniać się podczas seksu oralnego i analnego, a także seksu waginalnego, mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami mają zwiększone ryzyko zakażenia.

  • Jakie są objawy Chlamydii?
  • Około 75 procent kobiet i 50 procent mężczyzn cierpiących na chlamydię nie ma żadnych objawów. Ale w pozostałych przypadkach objawy pojawiają się około jednego do trzech tygodni po zakażeniu.

U kobiet objawy te obejmują:

upławy

pieczenie lub ból podczas oddawania moczu

  • ból brzucha i / lub ból krzyża
  • nudności
  • gorączka
  • ból podczas stosunku
  • krwawienie z pochwy między miesiączkami
  • Objawy u mężczyzn obejmują:
  • pieczenie lub ból podczas oddawania moczu

Wypływ prącia

  • Pieczenie i swędzenie wokół otworu na końcu prącia
  • Pozostawienie nieleczonego chlamydii może spowodować trwałe uszkodzenie układu rozrodczego. Jednak uszkodzenie, które powoduje nieleczona chlamydia, może pozostać niezauważone, ponieważ często nie ma żadnych objawów. Z tego powodu zaleca się leczenie chlamydii z objawami lub bez objawów.
  • Jak leczy się chlamydię?
  • Na szczęście leczenie chlamydii jest łatwe i skuteczne. Leczenie może obejmować pojedynczą dawkę antybiotyku lub antybiotyk tygodniowy dwa razy dziennie. Podczas leczenia aktywność seksualna nie powinna wystąpić. Partnerzy osoby chorej na chlamydię powinni zostać przebadani na obecność chlamydii i poddani leczeniu w przypadku zakażenia.

Kobiety i nastolatki powinny zostać ponownie zbadane kilka miesięcy po leczeniu. Ze względu na ryzyko ponownego zakażenia od nieleczonego partnera i potencjalną ciężką chlamydię, jaką może wyrządzić układowi rozrodczemu, ważne jest, aby upewnić się, że chlamydia jest całkowicie leczona i że nie doszło do ponownego zakażenia.

Rzęsistkowica

Powszechna choroba rzęsistkowa przenoszona drogą płciową dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety, ale objawy występują częściej u kobiet. Choroba wywoływana jest przez jednokomórkowego pasożyta zwanego

Trichomonas vaginalis.

Rzęsistkowica wywołuje objawy u około 50% zakażonych kobiet. U mężczyzn infekcja jest zwykle cewką moczową (moczową) i trwa tylko przez krótki czas. Jednak mężczyźni z łatwością przenoszą pasożyta na kobiety w krótkim okresie, kiedy są zarażone. Jak zachodzi infekcja rzęsistkowicy?

Rzęsistkowica rozprzestrzenia się z człowieka na osobę poprzez niezabezpieczony kontakt seksualny. Pochwa jest najczęstszym miejscem zakażenia u kobiet, a cewka moczowa (układ moczowy) jest najbardziej rozpowszechniona u mężczyzn. Kobiety mogą zarazić się mężczyznami lub kobietami poprzez bezpośredni kontakt seksualny. Mężczyzn lub najczęściej zakażonych przez kobiety.

Jakie są objawy rzęsistkowicy?

W przypadku wystąpienia objawów pojawiają się zwykle w ciągu 4 tygodni od ekspozycji. Objawy u kobiet obejmują:

zapalenie narządów płciowych

duszność, żółto-zielone upławy

  • ból podczas stosunku i / lub oddawanie moczu
  • podrażnienie pochwy i swędzenie
  • ból brzucha (niezbyt często, ale występuje czasami)
  • kobiety w ciąży z rzęsistkowicą mają zwiększone ryzyko urodzeniu dziecka, które waży mniej niż 5 funtów ("niską wagę urodzeniową") i / lub rodzi się przedwcześnie.
  • Większość mężczyzn ma niewiele objawów lub wcale ich nie ma. Jeśli mają objawy, są zwykle łagodne i nie trwają zbyt długo. Obejmują one:
  • uczucie podrażnienia "wewnątrz" penisa

wypadanie prącia

  • pieczenie po oddaniu moczu i / lub wytrysku ("cumming")
  • zapalenie narządów płciowych może zwiększać ryzyko zakażenia HIV u kobiet. Ponadto zakażenie rzęsistkowicą u kobiet zakażonych wirusem HIV zwiększa ryzyko przeniesienia wirusa HIV do męskich partnerów seksualnych.
  • Jak leczy się rzęsistkowicę?
  • Kobiety można łatwo leczyć za pomocą pojedynczej dawki antybiotyku o nazwie Flagyl (metronidazol). U mężczyzn ich infekcja zwykle ustępuje bez leczenia. Jednakże, ponieważ mężczyźni często nie są świadomi swojej infekcji, mogą ponownie infekować swoje partnerki. Dlatego zaleca się leczenie obojga partnerów w przypadku zdiagnozowania jednego partnera. W ten sposób pasożyt można wyleczyć u obu partnerów i można przerwać cykl ponownej infekcji.

Jak można zapobiegać rzęsistkowicy?

Używanie prezerwatyw lateksowych przy każdym kontakcie seksualnym.

Aktywność seksualna powinna zostać przerwana, należy postawić diagnozę i zastosować leczenie osoby i wszystkich partnerów seksualnych, jeśli występują jakiekolwiek objawy infekcji.

  • Aktywność seksualna powinna zostać zatrzymana do czasu zakończenia leczenia i ustąpienia wszystkich objawów.

Like this post? Please share to your friends: