Gdy Astma i POChP występują razem

dróg oddechowych, astmy POChP, choroba płuc, Leczenie ACOS

Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to przewlekłe choroby dróg oddechowych, w których zarówno niedrożność, zapalenie, jak i nadreaktywność dróg oddechowych stanowią część procesu chorobowego.

W astmie niedrożność jest przerywana, odwracalna, a czynność płuc wraca do normy. Z drugiej strony, niedrożność w POChP jest nieodwracalna i często postępująca.

Astma jest zwykle uważana za alergiczną chorobę wieku dziecięcego i uważa się, że POChP rozwija się w późniejszym życiu w wyniku palenia. Chociaż zwykle uważa się je za osobne choroby, istnieją pewne osoby, które mają zespół zachodzenia na siebie znany jako ACOS lub przewlekła obturacyjna choroba płuc astmy. Syndrom nakładania się. Nakładanie się jest częstsze, gdy pacjenci się starzeją.

"Holenderska hipoteza" stwierdza, że ​​astma i nadreaktywność dróg oddechowych predysponują pacjentów do POChP w późniejszym życiu. Hipoteza dalej zakłada, że ​​astma, POChP, przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc są po prostu różnymi punktami w jednym spektrum choroby. Kryteria syndromu nakładania się

Diagnozowanie zespołu nakładania się może być trudne, ponieważ większość badań astmy wyklucza pacjentów z POChP, a badania POChP wykluczają pacjentów z astmą. Eksperci nie zgadzają się również z kryteriami diagnostycznymi, ale biorą pod uwagę następujące kwestie podczas diagnozy:

Lekarz diagnozujący astmę i POChP u tego samego pacjenta

  • Historia lub dowody atopii, takie jak:
  • Katar sienny
  • Zwiększone całkowite IgE
  • Wiek 40 lat lub więcej
  • Historia palenia trwająca dłużej niż 10 lat paczkowania
  • Wskaźnik FEV1 po podaniu rozszerzania oskrzeli stosunek FEV1 / FVC poniżej 70%
  • Poprawa FEV1 i maksymalne przepływy po rozszerzeniu oskrzeli
  • Eozynofilia w plwocinie
  • Leczenie ACOS
  • Jeśli lekarz uważa, że masz ACOS, nie mają one wiele wskazówek, ponieważ nie ma danych z randomizowanych badań klinicznych, które mogłyby pomóc w prowadzeniu interwencji terapeutycznych w ACOS.
  • Jednak lekarz prawdopodobnie przestrzega ogólnych wytycznych dotyczących leczenia mających na celu odwrócenie niedrożności dróg oddechowych.

    Jeśli nadal palisz, rzucenie palenia jest ważnym celem zmniejszenia świszczącego oddechu, ucisku w klatce piersiowej, kaszlu i duszności.

    Leczenie ACOS, jak w przypadku astmy i POChP, obejmuje:

    Krótkodziałające leki rozszerzające oskrzela lub SABA: Pacjenci zarówno z astmą, jak i POChP są leczeni lekami rozszerzającymi oskrzela, a leczenie jest kontynuowane z objawową poprawą. Preparaty SABA stosuje się w leczeniu ostrych objawów.

    Długodziałające leki rozszerzające oskrzela lub LABA: LABA są skutecznie stosowane jako monoterapia w POChP, ale nie w leczeniu astmy z powodu korzystnego wpływu steroidów wziewnych.

    • Leki przeciwcholinergiczne: W POChP leki antycholinergiczne zapewniają równoważne rozszerzenie oskrzeli w porównaniu do agonistów beta. Przepis na rozszerzenie oskrzeli w POChP zależeć będzie od tego, jak zareagujesz na każdy lek indywidualnie lub w połączeniu.
    • Wziewne sterydy: Stan zapalny to astma pochodząca od eozynofili, natomiast zapalenie POChP pochodzi z neutrofili. W astmie wziewne steroidy są stosowane wcześniej niż w POChP.
    • Steroidy układowe
    • Antybiotyki: w umiarkowanych i ciężkich zaostrzeniach POChP. Antybiotyki nie są rutynowo zalecane, ponieważ większość infekcji dróg oddechowych jest wirusowa.
    • Kiedy twój lekarz podejrzewa, że ​​zachodzą na siebie pewne objawy astmy i POChP, twoja ocena i leczenie będą prawdopodobnie mieszanką obu.

    Like this post? Please share to your friends: