Bez względu na to, co słyszałeś, nie kochasz niczego całym sercem. Kochasz z głębi brzusznej okolicy nakrywki, podwzgórza, jądra półleżącego i innych ważnych obszarów mózgu.
W ciągu ostatnich dwóch dekad naukowcy dołączyli do tłumu poetów, filozofów, artystów i innych, którzy starają się zrozumieć drogi miłości.
Naukowe techniki badania tego, jak mózg doświadcza miłości, obejmują badania na zwierzętach, tradycyjne badania i zaawansowane techniki radiologiczne, takie jak funkcjonalne rezonans magnetyczny (fMRI) i pozytonowa tomografia emisyjna (PET).
Według dr Helen Fisher, jednej z wybitnych badaczy zajmujących się ludzkimi uczuciami, miłość można podzielić na trzy główne systemy mózgu: seks, romans i przywiązanie. Każdy system obejmuje inną sieć w mózgu, obejmującą różne składniki, hormony i neuroprzekaźniki na różnych etapach związku.
Popęd seksualny
Żądza wynika głównie z podwzgórza, regionu mózgu, który kontroluje również podstawowe pragnienia, takie jak głód i pragnienie. Podwzgórze jest ściśle związane z autonomicznym układem nerwowym, który kontroluje nasze tętno i jak szybko oddychamy. Specyficzne receptory na podwzgórzu dla hormonów, takich jak testosteron – który istnieje również w tobie, panie – odpalaj połączenia z wszelkimi rodzajami reakcji fizycznych.
Rezultatem jest silna, rodzinna motywacja do reprodukcji.
Romans
To jest sprawca wielu nocnych pasaży poezji. To jest powód, dla którego kochankowie walczą z armiami, pływają po oceanach lub chodzą setki mil, aby być razem. Jednym słowem, są wysokie. Badania obrazowe potwierdzają, że nowi kochankowie mają dużą aktywność w brzusznym obszarze nakrywkowym i jądrze półleżącym, w tych samych systemach nagród, które wystrzeliwują w odpowiedzi na wdychanie linii kokainy.
Te regiony są zalewane przez dopaminę neuroprzekaźnikową, substancję chemiczną, która doprowadza nas do postrzeganej nagrody. Inne substancje chemiczne związane ze stresem i podnieceniem są również podwyższone, takie jak kortyzol, fenylefryna (występująca w czekoladzie) i norepinefryna. Neuroprzekaźnik zwany serotoniną ma niską we wczesnej romantycznej miłości. Serotonina może również charakteryzować się niskim poziomem zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, depresji i lęku. Rezultatem jest obsesyjne dążenie do pożądanego, nieubłaganego optymizmu, a nawet pewnego rodzaju uzależnienia.
System uczucia
Dlatego niektórzy ludzie trzymają się razem, gdy dreszcz dopaminergiczny zniknął. U zwierząt odpowiedzialnymi chemikaliami są oksytocyna i wazopresyna. Co ciekawe, te uspokajające substancje chemiczne są wydzielane przez to samo podwzgórze, które napędza nasze pożądanie.
Niektórzy mogą postrzegać powyższe systemy jako rodzaj postępu w związku. Najpierw pożądanie ("hej, on lub ona jest słodki"), potem romans ("napiszę piosenkę miłosną"), potem małżeństwo (spokojniejsze i przytulniejsze). Chociaż prawdą jest, że te aspekty naszych mózgów i naszych relacji zmieniają się w czasie, ważne jest, aby pamiętać, że nigdy nie zmniejszają się one do minimum i często wchodzą w interakcje na ważne sposoby. Na przykład, oksytocyna i wazopresyna są również połączone z układem nagrody dopaminy.
Być może dlatego warto odświeżać romans od czasu do czasu, aby uczucie mogło kwitnąć.
Ból głowy czy ból głowy?
Relacje się zmieniają. Czasami przekształcają się w coś, co trwa wiecznie i zazwyczaj nie. Większość z nas datuje się przed zawarciem związku małżeńskiego, przechodząc szereg relacji przed spotkaniem "z jednym". I niestety, nie jest niczym niezwykłym, że "ten" staje się byłym małżonkiem.
Badacze, którzy zrobili zdjęcia mózgu ludziom, którzy właśnie przeszli przez rozpad, wykazują zmiany w brzusznym obszarze nakrywkowym, brzusznym bladym i skorupie, z których wszystkie są zaangażowane, gdy nagroda jest niepewna.
Choć może to oznaczać zbyt wiele w badaniu, niepewność jest z pewnością powszechna po rozpadzie. Obszary kory oczodołowo-czołowej związane z zachowaniami obsesyjno-kompulsywnymi i kontrolą gniewu również początkowo się zapalają, chociaż ta dodatkowa aktywność może z czasem zanikać. W 2011 roku naukowcy opublikowali funkcjonalne wyniki MRI sugerujące, że mózg nie rozróżnia bólu odrzucenia społecznego od bólu urazu fizycznego, chociaż te wyniki i metody zostały zakwestionowane. Nic dziwnego, że po zerwaniu zaobserwowano również zmiany w innych sieciach neuronowych związanych z poważną depresją.
Ewolucyjne teorie
W jaki sposób ewolucja pomogła w kształtowaniu ludzkich zwyczajów godowych, często prowadzi do ożywionej debaty. Na przykład, ponieważ mężczyźni produkują więcej plemników niż kobiety produkujące jaja, istnieje teoria, że strategia krycia kobiet będzie bardziej skoncentrowana na ochronie i pielęgnowaniu stosunkowo niewielu możliwości reprodukcyjnych, jakie ma, podczas gdy mężczyźni są "zaprogramowani" do rozprzestrzeniania się. ich nasienie daleko i szeroko.
Jednak teoria ta jest prawdopodobnie uproszczona, ponieważ nie uwzględnia wielu innych czynników. Na przykład u gatunków, w których pielęgnowanie noworodka wymaga współpracy rodzicielskiej, monogamia staje się bardziej powszechna. Dr Helen Fisher zaproponowała "czteroletnią" teorię, która przypisuje wzrost współczynników rozwodów w czwartym roku małżeństwa do stwierdzenia, że dzieje się tak, gdy dziecko przeszło przez najbardziej wrażliwą fazę swojej młodości i może być otoczone opieką. przez jednego rodzica. Teoria "czteroletnia" jest nieco elastyczna. Na przykład, jeśli para ma inne dziecko, okres ten może zostać przedłużony do osławionego "siedmioletniego świądu".
Nic z tego jednak nie wyjaśnia tych godnych pozazdroszczenia par, które przez całe życie idą razem w mrokach swoich lat. Ważne jest również, aby pamiętać, jak skomplikowany jest temat ludzkiej miłości. Nasza kultura, nasze wychowanie i reszta życia pomagają zmienić te chemikalia i sieci. Złożoność miłości oznacza, że pytania o naturę miłości będą nadal fascynować poetów, filozofów i naukowców przez wiele lat.
