Sprawa Griswold v. Connecticut została rozstrzygnięta 7 czerwca 1965 r. Sprawa ta była znacząca, ponieważ Sąd Najwyższy orzekł, że małżeństwo ma prawo do stosowania antykoncepcji. Zasadniczo utorowało drogę do prywatności i swobód reprodukcyjnych, które istnieją dzisiaj. Przed tym przypadkiem użycie antykoncepcji było ograniczone lub zabronione.
Tło
W 1960 r. Istniało jeszcze 30 państw, które posiadały prawa (zwykle wydawane w późnych latach 1800), które ograniczały reklamę i sprzedaż środków antykoncepcyjnych.
Niektóre stany, takie jak Connecticut i Massachusetts, całkowicie zakazują stosowania środków antykoncepcyjnych.
W rzeczywistości w stanie Connecticut stosowanie antykoncepcji było karane grzywną w wysokości 50 USD i / lub do roku więzienia. Prawo zakazało używania "jakiegokolwiek leku, produktu leczniczego lub instrumentu w celu zapobiegania poczęciu". Prawo dalej utrzymywało, że "każda osoba, która pomaga, działa, doradza, powoduje, wynajmuje lub nakazuje innym popełnienie jakiegokolwiek przestępstwa, może być ścigana i karana tak, jakby był głównym przestępcą". Chociaż prawo to zostało stworzone w 1879 roku, prawie nigdy nie było egzekwowane.
W 1961 r. Estelle Griswold (dyrektor zarządzająca Ligi Planowanego Rodzicielstwa w Connecticut) i dr C. Lee Buxton (przewodniczący Wydziału Położnictwa Szkoły Medycznej Uniwersytetu Yale) postanowiły otworzyć klinikę kontroli urodzeń w New Haven, Connecticut z głównym zamiarem zakwestionowania konstytucyjności prawa Connecticut.
Ich klinika udzielała informacji, instrukcji i porad lekarskich mężatkom na temat sposobów zapobiegania poczęciu. W klinice badali także kobiety (żony) i przepisywali najlepsze urządzenie antykoncepcyjne lub materiał do każdego z nich.
Griswold był sfrustrowany prawem Connecticut, ponieważ zamienił kobiety, które chciały kontroli nad narodzinami, a także swoich lekarzy w przestępców.
Klinika działała tylko od 1 listopada do 10 listopada 1961 roku. Po otwarciu zaledwie 10 dni aresztowano zarówno Griswolda, jak i Buxtona. Następnie zostali oskarżeni, uznani za winnych, a każdy ukarany grzywną 100 $. Ich wyrok został podtrzymany przez Wydział Apelacyjny Sądu Okręgowego, a także Sąd Najwyższy w Connecticut. Griswold zaskarżyła swoje przekonanie do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w 1965 roku.
Powód roszczenia
W Griswold przeciwko Connecticut, Estelle Griswold i dr C. Lee Buxton zakwestionowali, że prawo Connecticut przeciwko antykoncepcji jest sprzeczne z 14. poprawką, która stanowi:
"Żadne państwo nie będzie ustanawiać ani egzekwować żadnych praw, które będą ograniczać przywileje lub immunitety obywateli Stanów Zjednoczonych, ani żadne państwo nie pozbawi żadnej osoby życia, wolności lub mienia, bez należytego procesu prawnego … ani nie odmówi jakiejkolwiek osobie równą ochronę praw "(poprawka 14, sekcja 1).
Przesłuchanie Sądu Najwyższego
29 marca 1965 r. Estelle Griswold i dr Buxton przedstawili swoją sprawę przed Sądem Najwyższym. Siedmiu sędziów przewodniczyło przesłuchaniu – główny sędzia: Earl Warren; i Associate Justices: Hugo Black, William J. Brennan Jr., Tom C. Clark, William O. Douglas, Arthur Goldberg, John M. Harlan II, Potter Stewart i Byron White.
Decyzja Sądu Najwyższego
Sprawę rozstrzygnięto 7 czerwca 1965 r. W decyzji w trybie 7-2 sąd orzekł, że ustawa stanu Connecticut była niezgodna z konstytucją, ponieważ naruszała klauzulę dotyczącą należytego procesu. Ponadto sąd stwierdził, że konstytucyjne prawo do prywatności gwarantuje parom małżeńskim prawo do podejmowania własnych decyzji dotyczących antykoncepcji. Sprawiedliwość William O. Douglas napisał opinię większości.
Kto głosował za i przeciw Griswold v. Connecticut Rządzący
- Większość: William O. Douglas napisał, że prawo do prywatności małżeńskiej leży w "półcieniu" Karty Praw. W zgodzie z tym, Justice Goldberg napisał, że prawo do prywatności w związku małżeńskim jest "prawem osobistym" zachowanym przez ludzi "w rozumieniu Dziewiątej Poprawki." Sprawiedliwość Harlan II i Sprawiedliwość White również zgodzili się, utrzymując, że prywatność jest chronione klauzulą dotyczącą należytej procedury czternastej poprawki.
- The Dissent: Hugo Black i Potter Stewart złożyli odrębne opinie wyjaśniające, że rząd ma prawo zaatakować prywatność danej osoby, chyba że istnieje konkretny konstytucyjny przepis zabraniający takiej inwazji. Justice Black argumentował, że prawo do prywatności nie znajduje się nigdzie w Konstytucji. Justice Stewart określił statut Connecticut mianem "niezbyt głupiego prawa", ale utrzymywał, że nadal jest to konstytucyjne.
Uzasadnienie za Griswold v. Connecticut Decyzja
Decyzja Sądu Najwyższego uchyliła prawo stanu Connecticut, w którym zabroniono poradnictwa antykoncepcyjnego, a także stosowania środków antykoncepcyjnych. W orzeczeniu uznano, że Konstytucja nie chroni wyraźnie ogólnego prawa do prywatności; jednak Karta Praw stworzyła penumby lub strefy prywatności, w które rząd nie może ingerować.
Trybunał orzekł, że prawo do prywatności małżeńskiej było nieodłączne w pierwszej, trzeciej, czwartej, piątej i dziewiątej poprawce. Orzeczenie to dodatkowo ustanowiło prawo do prywatności w związku małżeńskim jako niewymienione prawo (wywnioskowane z języka, historii i struktury Konstytucji, chociaż nie zostało wyraźnie wymienione w tekście) związane z definicją Dziewiątej Poprawki. Po scharakteryzowaniu w ten sposób, prawo do prywatności małżeńskiej jest uważane za jedną z podstawowych swobód, chronioną przez czternastą poprawkę przed ingerencją państw. W ten sposób prawo Connecticut naruszyło prawo do prywatności w małżeństwie i okazało się niekonstytucyjne.
Orzeczenie Griswold v. Connecticut essent w zasadzie określiło, że prywatność w małżeństwie jest osobistą strefą niedostępną dla rządu. Zgodnie z opinią Trybunału Sprawiedliwości Douglasa, "Niniejsza sprawa dotyczy związku znajdującego się w strefie prywatności stworzonej przez kilka podstawowych gwarancji konstytucyjnych. Dotyczy to również prawa, które zabraniając używania środków antykoncepcyjnych zamiast regulować ich produkcję lub sprzedaż, dąży do osiągnięcia swoich celów poprzez wywieranie maksymalnego destrukcyjnego wpływu na ten związek …
Czy zezwolimy policji na przeszukiwanie świętych miejsc sypialnie małżeńskie dla zdrowych oznak używania środków antykoncepcyjnych? Sam pomysł jest odrażający dla koncepcji prywatności otaczającej związek małżeński.
Mamy do czynienia z prawem do prywatności starszym niż Karta Praw … Małżeństwo to spotkanie na lepsze lub gorsze, z nadzieją trwające i intymne do tego stopnia, że jest święte … Mimo to jest to stowarzyszenie o tak szlachetnym celu jak każdy zaangażowany w nasze wcześniejsze decyzje. "
Co
Griswold przeciwko Connecticut Nie dopuścił Chociaż orzeczenie
Griswold v. Connecticut leg zalegalizowało stosowanie antykoncepcji, ta swoboda była tylko stosowana wobec małżeństw. Dlatego stosowanie antykoncepcji było nadal zabronione dla osób, które nie były małżeństwem. Prawo do stosowania antykoncepcji nie było to NIE rozszerzone na osoby niezamężne, O ile sprawa Eisenstadt v. Baird Supreme Court rozstrzygnięta została w 1972 r.! Griswold v. Connecticut ustanowił prawo do prywatności wyłącznie w odniesieniu do par małżeńskich. W sprawie isen Eisenstadt v. Baird powód argumentował, że odmawianie osobom niezamężnym prawa do stosowania kontroli urodzeń, gdy osoby pozostające w związku małżeńskim mogą stosować antykoncepcję, stanowiło naruszenie klauzuli równości z czternastej poprawki. Sąd Najwyższy uchylił prawo stanu Massachusetts, które kryminalizuje stosowanie środków antykoncepcyjnych przez pary niezamężne. Trybunał orzekł, że Massachusetts nie może egzekwować tego prawa wobec małżeństw (z powodu
Griswold v. Connecticut ), więc prawo funkcjonowało jako "irracjonalna dyskryminacja" poprzez odmowę parom będącym w związku małżeńskim prawa do posiadania środków antykoncepcyjnych. W związku z tym decyzja Eisenstadt v. Baird established ustanowiła prawo niezamężnych osób do stosowania antykoncepcji na takich samych zasadach, jak małżeństwa. Znaczenie Griswold v. ConnecticutDecyzja Griswold v. Connecticut has pomogła stworzyć podstawę dla dużej wolności reprodukcyjnej dozwolonej obecnie na mocy prawa. Od czasu tego orzeczenia Sąd Najwyższy powołał się na prawo do prywatności w licznych rozprawach sądowych. The Griswold v. Connecticut
ustanowił precedens dla całkowitej legalizacji kontroli urodzeń, jak określono w sprawie Eisenstadt v. Baird
. Dodatkowo prawo do prywatności stanowiło kamień węgielny przełomu Roe v. Wade Sprawa Sądu Najwyższego. W wyroku Roe v. Wade Trybunał stwierdził, że prawo kobiety do wyboru aborcji jest chronione jako prywatna decyzja między nią a jej lekarzem. Trybunał orzekł ponadto, że zakazanie aborcji naruszałoby klauzulę dotyczącą należytej procedury czternastej poprawki, która chroni przed działaniami państwa sprzecznymi z prawem do prywatności (w tym prawem kobiety do przerwania ciąży).
