Jeśli ukończyłeś leczenie początkowe we wczesnym stadium, z rakiem piersi z receptorem estrogenowym, Twój lekarz najprawdopodobniej zaleci leczenie hormonalne przez okres od 5 do 10 lat. Wybór leków zależy od stanu menopauzy, a inhibitory aromatazy są zwykle pierwszym wyborem u kobiet po menopauzie, a także u kobiet w okresie przedmenopauzalnym i z supresją jajników.
Jaka jest różnica między preparatem Femara, preparatem Arimidex i preparatem Aromasin, jakie są działania niepożądane, które można się spodziewać i jak te leki różnią się od tamoksyfenu? Jak skuteczne są w zapobieganiu nawrotom raka piersi?
Inhibitory aromatazy: Definicja
Inhibitory aromatazy są lekami, które blokują produkcję estrogenu w organizmie. W ten sposób zmniejszają ryzyko nawrotu raka piersi (i zwiększają przeżycie) u kobiet, które we wczesnym stadium mają raka piersi z receptorem estrogenu i są po menopauzie. Mogą również zmniejszyć ryzyko nawrotu u niektórych kobiet z przedmenopauzalnym rakiem piersi bardziej niż tamoksyfenem. Istnieją trzy różne leki w tej klasie leków.
Leczenie inhibitora aromatazy rozpoczyna się po zakończeniu pierwotnego leczenia raka piersi. Obejmuje to operację raka piersi i ewentualnie chemioterapię i / lub radioterapię. Leczenie jest kontynuowane przez 5 do 10 lat, w zależności od ryzyka nawrotu u pacjenta i tolerancji działań niepożądanych.
Terapia hormonalna raka piersi
Raki piersi, które są pozytywne dla receptorów estrogenowych, są zasadniczo karmione estrogenem. Komórki raka piersi, podobnie jak normalne komórki sutka, mają na powierzchni receptory estrogenowe. Nowotwory uważane za "pozytywne" dla receptorów estrogenu lub progesteronu to te, w których te receptory estrogenu są głównie odpowiedzialne za wzrost raka.
Rola estrogenu w tych nowotworach polega na wiązaniu się z receptorami estrogenu w celu stymulowania wzrostu i podziału komórek.
Aby spowolnić lub zatrzymać rozwój komórek raka sutka, potrzebujemy zatem sposobu na obniżenie poziomu estrogenu w organizmie lub zablokowanie receptorów estrogenu, tak aby obecny estrogen nie mógł się związać.
Mechanizmy terapii hormonalnej: Tamoksyfen i inhibitory aromatazy
Przed menopauzą jajniki są głównym miejscem produkcji estrogenów w organizmie. Lek tamoksyfen działa poprzez blokowanie receptorów estrogenowych na komórkach raka piersi (i innych komórkach), aby estrogen nie mógł się związać. Tamoksyfen ma działanie anty-estrogenowe na niektóre części ciała, takie jak pierś, ale działa pro-estrogenowo na inne, takie jak kości (może zmniejszyć utratę masy kostnej). Po raz pierwszy zatwierdzony w 1998 r. Tamoksyfen był podstawą hormonalnej terapii raka piersi od ponad dwóch dekad.
Po menopauzie głównym źródłem estrogenu jest peryferyjna konwersja androgenów (hormonów męskich typu znajdujących się w komórkach tłuszczowych) w estrogen. Ta reakcja jest ułatwiona przez enzym znany jako aromataza. Inhibitory aromatazy działają poprzez blokowanie aromatazy, aby androgeny nie mogły zostać przekształcone w estrogen w organizmie.
Ponieważ głównym źródłem estrogenu przed menopauzą są jajniki, a nie obwodowa konwersja androgenów, same inhibitory aromatazy byłyby nieskuteczne u kobiet, które pozostają w okresie przedmenopauzalnym (a kobieta może nadal być w okresie menopauzy, nawet jeśli jej okresy odchodzą od chemioterapii).
Zrozumienie inhibitorów aroma- tów: Arimidex, Femara i Aromasin
Obecnie istnieją trzy różne inhibitory aromatazy, które są zatwierdzone do zmniejszania ryzyka nawrotu u kobiet z wczesnym stadium, z rakiem piersi z receptorem estrogenowym. Należą do nich:
- Arimidex (anastrozol)
- Femara (letrozol)
- Aromasin (eksemestan)
Leki te wydają się być mniej więcej tak skuteczne w zapobieganiu nawrotom, ale mają pewne różnice. Aromasin jest sterydem, natomiast Arimidex i Femara nie. Toksyczność tych trzech leków również wydaje się być podobna.
Tamoksyfen i nawrót raka piersi
Obecnie dysponujemy ogromną ilością informacji na temat stosowania tamoksyfenu i ryzyka nawrotu raka piersi. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku stosowania we wczesnym stadium, w przypadku guzów z receptorem estrogenowym, lek zmniejsza ryzyko nawrotu o około 50 procent. Tamoksyfen obniża także prawdopodobieństwo, że u pacjenta rozwinie się inny nowotwór w piersi (w przypadku lumpektomii) lub że u drugiego pacjenta wystąpi drugi rak piersi.
Inhibitory aromatazy i nawrót raka piersi
Inhibitory aromatazy wydają się zmniejszać ryzyko nawrotu nawet bardziej niż tamoksyfenu i są obecnie uważane za leki z wyboru dla kobiet po menopauzie lub kobiet przed menopauzą i poddanych terapii supresyjnej jajników.
Zaktualizowane wskazówki dotyczące terapii hormonalnej 2017 W przypadku kobiet po menopauzie przyjmujących inhibitor aromatazy, wytyczne 2017 zalecają obecnie stosowanie bisfosfonianu Zometa (kwasu zoledronowego) wraz z inhibitorem aromatazy. Połączenie tych dwóch leków wydaje się zmniejszać ryzyko rozprzestrzeniania się raka piersi do kości bardziej niż samego inhibitora aromatazy. Dowiedz się więcej o stosowaniu bisfosfonianów we wczesnym stadium raka piersi.
Inhibitory aromatazy u kobiet w okresie przedmenopauzalnym z zahamowaniem czynności jajników
Kwestia, czy włączenie do leczenia tamoksyfenem terapii zahamowania czynności jajników (stosowanie gonadotropin do medycznego spowodowania menopauzy) jest przedmiotem debaty. Badanie opublikowane w
New England Journal of Medicine w 2015 r. Zdaje się jednak wskazywać, że kobiety przed menopauzą, które są leczone terapią tłumienia jajników, aby mogły stosować inhibitor aromatazy zamiast tamoksyfenu, mogą mieć lepsze wskaźniki przeżywalności. W innym badaniu opublikowanym w tym samym czasopiśmie w 2014 r. Stwierdzono, że Aromasin (eksemestan) w połączeniu z terapią hipercholesterolemii znacznie poprawiało przeżycie w porównaniu z terapią tamoksyfenem i supresją jajników.
Ponieważ inhibitory aromatazy mają znacznie więcej działań niepożądanych związanych z układem mięśniowo-szkieletowym i mogą prowadzić do utraty masy kostnej, wielu onkologów zaleca rezerwowanie tego podejścia u kobiet przed menopauzą, które mają raka piersi w stopniu 2 i trzecim, które częściej powracają.
Skutki uboczne inhibitorów aromatazy
Podobnie jak w przypadku innych leków, działania niepożądane i działania niepożądane mogą wystąpić u niektórych kobiet stosujących inhibitory aromatazy.
Niektóre z częstszych działań niepożądanych są związane ze zmniejszeniem estrogenu w organizmie (objawy menopauzy) i obejmują uderzenia gorąca, nocne poty, suchość pochwy i upławy pochwowe. Chociaż te objawy mogą być denerwujące, badania sugerują, że uderzenia gorąca są dobrym objawem u kobiet z rakiem piersi, a ci, którzy doświadczają tych działań niepożądanych, mają lepsze wyniki.
Ból stawów i mięśni jest również bardzo częstym działaniem ubocznym inhibitorów aromatazy. To właśnie te bóle ciała są jednym z najważniejszych powodów, dla których kobiety rezygnują z tych leków.
Jednym z poważniejszych problemów związanych z inhibitorami aromatazy jest utrata kości, a stosowanie tych leków może prowadzić do osteoporozy i złamań. Wielu onkologów zaleca testowanie gęstości kości przed rozpoczęciem podawania tych leków jako wartości wyjściowej, a następnie monitorowanie w zależności od wyników tego wstępnego testu.
Dodanie bisfosfonianów (Zometa) do terapii inhibitorami aromatazy może znacznie zmniejszyć to ryzyko. Bisfosfoniany zostały po raz pierwszy zatwierdzone jako leczenie osteoporozy i stwierdzono, że Zometa zmniejsza ryzyko złamań kręgosłupa i biodra (oraz niepełnosprawności, która często towarzyszy tym złamaniom). Zometa była wówczas zalecana dla osób z rakiem przerzutowym, ponieważ może zmniejszyć ból kości i ryzyko złamań związanych z przerzutami do kości. Dalsze badania sugerują, że Zometa zmienia mikrośrodowisko kości, tak że komórki raka piersi nie mogą "skleić się" tak łatwo. W praktyce klinicznej wydaje się, że zmniejsza ryzyko, że rak piersi u człowieka rozprzestrzeni się na kości.
Inhibitory aromatazy są również związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia problemów z sercem. Chociaż jest to prawdą, stwierdzono, że poważne i zagrażające życiu choroby układu krążenia, takie jak zawały serca i udary, nie występują częściej u kobiet przyjmujących inhibitory aromatazy niż u tych, którzy nie przyjmują tych leków. Choroby serca występujące częściej na te leki obejmują zaburzenia rytmu serca, problemy z zastawkami serca i zapalenie osierdzia (zapalenie błon otaczających serce).
Jeśli efekty uboczne powodują, że chcesz przestać przyjmować leki
Skutki uboczne inhibitorów aromatazy, szczególnie bóle ciała, mogą być czasem trudne. Niestety, te skutki uboczne powodują, że zbyt wiele kobiet przerywa leczenie przedwcześnie i traci na zapobieganiu nawrotom (i poprawie przeżycia), które oferują.
Jeśli cierpisz na skutki uboczne, porozmawiaj ze swoim onkologiem. Chociaż bezpieczeństwo i toksyczność trzech leków w tej klasie są podobne, około jedna trzecia kobiet jest w stanie tolerować inne leki w tej klasie.
Przejście z Tamoksyfenu na inhibitora Aromatazy
Niektóre osoby, które są przed menopauzą i leczone tamoksyfenem mogą stać się po menopauzie w trakcie leczenia. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet, które zachorują na raka piersi w okresie menopauzy. Ponieważ chemioterapia często powoduje brak miesiączki (brak miesiączek), konieczne może być wykonanie badań krwi, aby ustalić, czy rzeczywiście jesteś w okresie menopauzy. Badania wykazały, że przejście na inhibitor aromatazy po 2-3 latach leczenia tamoksyfenem powoduje lepsze przeżycie niż kontynuowanie leczenia tamoksyfenem.
Długość leczenia inhibitorami aroma- tazy
Chociaż w przeszłości zalecano kontynuowanie tamoksyfenu lub inhibitora aromatazy przez 5 lat, nowsze dane sugerują, że przyjmowanie tych leków przez 10 lat dodatkowo zmniejsza ryzyko nawrotów. Jest dość dobrze znane, że rak piersi może powracać wiele lat lub nawet dziesięcioleci po leczeniu pierwotnego guza, a ryzyko to jest szczególnie wysokie u kobiet, które miały guzy z dodatnim receptorem estrogenu. Nie wiemy, dlaczego niektóre nowotwory piersi powracają po latach lub dekadach, ale wiemy, że zdarza się to zbyt często.
Zarówno tamoksyfen, jak i inhibitory aromatazy wydają się kontynuować pracę po przerwaniu leczenia, chociaż niektórzy badacze uważają, że kontynuowanie terapii hormonalnej może zostać przedłużone nawet do ponad 10 lat w przyszłości. To powiedziawszy, należy rozważyć potencjalne korzyści w stosunku do ryzyka.
Koszt Inhibitorów Aromatazu
Inaczej niż tamoksyfen, który istnieje od kilku dekad i ma ogólne postacie, inhibitory aromatazy mogą być drogie. Plany ubezpieczeniowe często pokrywają część kosztów, choć mogą obejmować tylko jeden z leków w tej klasie. Jeśli masz trudności z uzyskaniem sztucznej inteligencji, zapoznaj się z tymi wskazówkami dotyczącymi zarządzania kosztami terapii hormonalnej.
Słowo od Verywell
Inhibitory aromatazy działają poprzez zapobieganie wytwarzaniu estrogenu w komórkach tłuszczowych, które są głównym źródłem estrogenów u kobiet po menopauzie. Od kilkudziesięciu lat wiemy, że tamoksyfen może znacząco zmniejszyć ryzyko nawrotu raka piersi, a te liczby wydają się jeszcze lepsze w przypadku inhibitorów aromatazy.
Niestety, podobnie jak w przypadku innych leków, działania niepożądane są częste, a bóle ciała mogą być najbardziej irytujące. Jeśli ich doświadczasz, pracuj z onkologiem. Czasami pomocne jest przejście na inny lek w tej klasie. Pomocne mogą być również integracyjne zabiegi, od masażu po medytację. Ważne jest również przypomnienie sobie, dlaczego bierzesz lek. Efekty uboczne mogą być denerwujące, ale preferowane są nawroty. Teraz, gdy bisfosfoniany są zalecane wraz z inhibitorami aromatazy, problem zmniejszania gęstości kości i osteoporozy może być mniejszym problemem niż w przeszłości.
Pamiętaj, że każda kobieta jest inna i nie ma "magicznej" długości czasu, w którym każdy powinien brać te leki. Dla każdej osoby ważne jest rozważenie potencjalnych korzyści w stosunku do doświadczonych skutków ubocznych i potencjalnych zagrożeń. Zadawaj dużo pytań i bądź swoim własnym adwokatem. Nikt nie jest bardziej zmotywowany, aby żyć wolnym od raka.
