Elektromiografia (EMG) i badania przewodnictwa nerwowego (NCS) są cennymi narzędziami diagnostycznymi, które pomagają neurologom zlokalizować i określić przyczyny chorób wpływających na mięśnie i nerwy obwodowe. W EMG do mięśnia wprowadza się małą igłę, aby zmierzyć aktywność elektryczną. W badaniach nad przewodnictwem nerwowym elektrody umieszczane są na skórze leżącej ponad nerwem, a inne elektrody rejestrujące są przymocowane w innym punkcie nad tym samym nerwem.
Zastosowano niewielki wstrząs i zarejestrowano impuls elektryczny.
Podczas gdy EMG i NCS są różnymi testami, często są używane razem, ponieważ informacje uzyskane z każdego testu są bezpłatne. Te dwa testy razem mają raczej charakter informacyjny niż te używane osobno, z wyjątkiem konkretnych sytuacji.
Zrozumienie wyników NCS
Sygnał elektryczny wysyłany wzdłuż aksonu nerwu nazywany jest potencjałem czynnościowym. W badaniach nad przewodnictwem nerwowym te potencjały czynnościowe są sztucznie generowane przez stymulację elektryczną, aby ocenić reakcję aksonu.
Istnieją dwie główne części badania przewodnictwa nerwowego – sensorycznego i motorycznego. Zapis z nerwu czuciowego daje zmysłowy potencjał działania nerwów (SNAP), a rejestracja z mięśnia daje złożony potencjał czynnościowy mięśni (CMAP).
Inne terminy, które możesz napotkać w raporcie EMG lub NCS, to:
- Amplituda: Sygnał elektryczny jest reprezentowany jako fala, a amplituda jest jego wysokością.
- Prędkość przewodzenia (CV): Prędkość przewodzenia opisuje prędkość, z jaką impuls elektryczny przemieszcza się wzdłuż nerwu.
- Czas trwania:Określa szerokość fali elektrycznej.
- Blok przewodzenia:Jest to zmniejszenie sygnału w obszarze anatomicznym, takim jak nadgarstek. Sugeruje to uwięzienie nerwu, jak w zespole cieśni nadgarstka.
- F reflex: F fala jest rodzajem elektrycznego echa, w którym impuls wędruje do kręgosłupa, a następnie z powrotem w dół wzdłuż tego samego włókna. W ten sposób daje poczucie przewodzenia na całej długości nerwu ruchowego.
- Odruch H: Fala H to elektryczny odpowiednik odruchu w nodze. Impuls przemieszcza się do rdzenia kręgowego przez nerw czuciowy, a następnie przemieszcza się z powrotem wzdłuż nerwu ruchowego.
Te pomiary dostarczają informacji o motorycznych i sensorycznych komponentach obwodowego układu nerwowego. Sugerują także, czy akson lub osłonka mielinowa nerwów jest bardziej uszkodzona przez neuropatię. Mielina pomaga w szybszym przemieszczaniu potencjałów czynnościowych, a więc w problemach mieliny (mielinopatie) prędkość przewodzenia zmniejsza się. W przypadku problemów z aksonem (aksonopatie), włókna, które są nienaruszone, mogą przewodzić sygnały przy normalnych prędkościach, ale jest ich mniej, co prowadzi do słabszego sygnału i zmniejszonej amplitudy.
Zrozumienie wyników EMG
Podczas wykonywania EMG aktywność elektryczna z włókien mięśniowych jest mierzona i zademonstrowana jako fale na ekranie oraz szumy statyczne, odtwarzane na głośniku. Technik słucha tych dźwięków i obserwuje monitor w celu wykrycia nieprawidłowości.
Gdy nerw pobudza mięsień do skurczenia się, wynikiem jest krótki wybuch aktywności elektrycznej zwany potencjałem czynnościowym jednostki motorycznej (MUP).
W chorobach nerwów obwodowych mięśnie czasami same zaczynają się spontanicznie. Może to zostać wykryte przez EMG jako migotanie i dodatnie ostre fale na monitorze. Czasami nieprawidłowość powoduje widoczne skurcze mięśni zwane kratkami.
Jeśli nerw został zraniony, a następnie odrasta, nerw ma tendencję do rozgałęziania się, aby objąć większy obszar. Powoduje to nienormalnie duże MUP. Jeśli MUP są wyjątkowo małe lub krótkie, sugeruje to obecność choroby mięśni (miopatii).
Lekarze interpretujący wyniki EMG mogą również wymieniać termin "wzór rekrutacji". Gdy mięśnie są skurczone, włókna nerwowe sygnalizują coraz więcej części mięśni (zwanych jednostkami motorycznymi), aby się przyłączyły i pomogły.
W zaburzeniu neuropatycznym amplituda różnych jednostek motorycznych jest silna, ale jest ich mniej, ponieważ nerw nie jest w stanie połączyć się z tak wieloma jednostkami. W miopatiach liczba jednostek ruchowych jest normalna, ale amplituda jest mniejsza.
Wzorzec wyładowań elektrycznych z mięśnia może dostarczyć dodatkowych informacji na temat przyczyny problemu, a nawet może pomóc w określeniu, jak długo występuje problem.
Interpretacja EMG i NCS nie zawsze jest prosta i nie zawsze może prowadzić do jednej możliwej diagnozy, ale testy mogą zmniejszyć liczbę możliwości diagnostycznych.
