Może być kilka testów, które pomagają zdiagnozować chorobę Leśniowskiego-Crohna i wskazać miejsce (miejsca) jakiegokolwiek zapalenia.
Obrazowanie
Kolonoskopia
Kolonoskopia jest testem umożliwiającym zajrzenie do wnętrza jelita grubego (okrężnicy). Podczas tego testu lekarz może zobaczyć cechy choroby Leśniowskiego-Crohna w jelicie grubym. Może to obejmować obszary zapalne lub owrzodzenia, które mogą występować w plastry. Zapalenie w wyściółce okrężnicy może wyglądać na zaczerwienione i opuchnięte, a owrzodzenia mogą wyglądać jak rzędy lub odcinki. Na różnych obszarach okrężnicy może występować zmieniona chorobowo tkanka i zdrowa tkanka.
Podczas kolonoskopii zostaną pobrane małe fragmenty tkanki (biopsje), dzięki czemu komórki zarówno z obszarów objętych stanem zapalnym, jak i zdrowych będą mogły być dokładniej zbadane i przetestowane w laboratorium. Wyniki tych biopsji mogą pomóc w postawieniu diagnozy. Col Kolonoskop to długa, cienka, elastyczna rurka z kamerą i lampką na końcu.
To narzędzie przechodzi przez odbyt i do jelita grubego, aby bliżej przyjrzeć się wyściółce narządu i pobrać biopsję. Pacjenci przygotowują się do tego testu, oczyszczając ich duże jelita z kału. Każdy lekarz będzie miał nieco inne instrukcje, jak to zrobić, ale w większości przypadków polega na poszczeniu dnia lub nocy przed badaniem i użyciu kombinacji silnych środków przeczyszczających w celu oczyszczenia stolca.
Ważne jest ścisłe przestrzeganie instrukcji, aby upewnić się, że test jest wykonywany tak dobrze, jak to możliwe, a lekarz może uzyskać wyraźny, niezakłócony widok ściany jelita grubego.
Pacjenci są poddawani sedacji podczas kolonoskopii, więc nie odczuwają żadnego bólu ani dyskomfortu. Rozpocznie się IV podanie leków uspokajających. Sedacja zostanie zatrzymana po teście, ale ponieważ zastosowane leki spowodują uciążliwość, pacjenci muszą zostać wyprowadzeni do domu przez przyjaciela lub krewnego po teście.
Po zakończeniu kolonoskopii pacjenci są przez chwilę monitorowani i otrzymują instrukcje oraz wszelkie ograniczenia na resztę dnia. Większość ludzi może wrócić do swoich codziennych zajęć dzień po teście.
W niektórych przypadkach lekarz, który ukończył test, może być w stanie podać wgląd w to, co zostało znalezione (jeśli w ogóle) podczas testu, a także może być zaplanowana dalsza obserwacja wyników z większą ostrożnością. Jeśli pojawi się diagnoza choroby Leśniowskiego-Crohna, będzie również potrzebne opracowanie planu leczenia.
Endoskopia górna
Endoskopia górnego przewodu pokarmowego i enteroskopia to test, który wykonuje się w celu zbadania przełyku, żołądka i dwunastnicy. Ponieważ choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na górne odcinki przewodu pokarmowego, jak również na dolną, test ten może być stosowany do poszukiwania jakichkolwiek zmian chorobowych w tych narządach.
Narzędzie zwane światłowodowym endoskopem, który ma światło i kamerę na nim umieszcza się przez usta i w dół przez przełyk, żołądek i do pierwszej części jelita cienkiego. Biopsje zostaną podjęte w celu dokładniejszego obejrzenia tkanki i zaobserwowania jakichkolwiek objawów choroby Leśniowskiego-Crohna.
Przygotowanie do endoskopii górnej polega na poście przez kilka godzin przed badaniem, aby żołądek był pusty z jakiejkolwiek żywności. Test przeprowadza się za pomocą sedacji w celu zminimalizowania dyskomfortu, ale pacjenci nie śpią podczas testu, aby móc odpowiedzieć na instrukcje. Oznacza to jednak, że pacjenci będą potrzebować kogoś, kto zabierze je do domu po teście.
Gardło zostaje znieczulone podczas zabiegu, ale efekt powinien zniknąć wkrótce po zakończeniu testu. Jeśli istnieją jakiekolwiek wyniki do zgłoszenia, lekarz może mówić o nich po teście, ale może również zaistnieć potrzeba kontynuacji w celu omówienia kolejnych kroków.
Endoskopia kapsułki
Endoskopia kapsułkowa polega na połknięciu aparatu wielkości pigułki. Przygotowanie do tego testu obejmuje post przed kilkoma godzinami. Po połknięciu pigułki, pacjenci będą nosić urządzenie monitorujące, które będzie przechwytywać obrazy wysyłane z kamery w pigułce podczas jej przemieszczania się przez jelito cienkie. Aparat wykona zdjęcia w całym jelicie cienkim, aby zapewnić lekarzom dobre spojrzenie na podszewkę.
Pacjenci wykonują normalne czynności w ciągu dnia. Kamera przejdzie przez cały układ trawienny i opuści ciało przez odbyt podczas ruchu jelit. Nie trzeba wyjmować aparatu z toalety, można go przepłukać.
Urządzenie zużyte do przechwytywania obrazów będzie musiało zostać zwrócone do biura lekarza w celu pobrania zdjęć. W celu przedyskutowania wszelkich ustaleń na zdjęciach i ewentualnego leczenia konieczne może być spotkanie kontrolne.
Tomografia komputerowa brzucha (CT)
Skan TK to rodzaj prześwietlenia, którego używa się do oglądania tkanek i narządów wewnątrz jamy brzusznej. Obrazy dostarczone przez ten test oferują przekrój poprzeczny brzucha, który może dobrze przyjrzeć się układowi pokarmowemu, w tym jelito cienkie i jelito grube.
Skaner CT to maszyna z okrągłym otworem pośrodku. Pacjenci leżą na stole, który wsuwa się w otwór skanera podczas testu. Podczas testu obracanie i robienie zdjęć będzie konieczne, aby pozostać nieruchomo podczas testu. Czasami technik podaje również instrukcje wstrzymywania oddechu przez kilka sekund w określonych momentach.
Pacjenci proszeni są o poszczenie na około cztery godziny przed badaniem, popijając tylko wodę. Kontrast jest podawany podczas skanowania CT, co pomaga w wizualizacji narządów. Kontrast może być podawany jako napój, w IV lub jako lewatywa.
W przypadku kontrastu w jamie ustnej pacjenci otrzymują napój zawierający bar do połknięcia, co często jest łatwiejsze do wykonania, jeśli zostało schłodzone i podczas używania słomy. Podczas testu barwnik kontrastowy będzie również podawany przez IV. Na koniec, jeśli to konieczne, można podać lewatywę zawierającą bar. Wszystkie te rodzaje kontrastu pomogą w wizualizacji narządów trawiennych i pomogą lekarzom w postawieniu diagnozy.
Laboratoria i testy
Badania krwi
Badania krwi nie będą wykorzystywane wyłącznie do diagnozowania choroby Leśniowskiego-Crohna, ale mogą być pomocne w zrozumieniu, w jaki sposób choroba wpłynęła na organizm.
Dwa testy krwi, które można zamówić, obejmują liczbę erytrocytów i krwinek białych. Testy te dadzą pełny obraz skutków jakiejkolwiek utraty krwi i stanu zapalnego. Inne badania krwi, w tym białko C-reaktywne (CRP) i szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR), są stosowane do pomiaru stanu zapalnego w organizmie.
Można również wykonać testy czynności wątroby, panel elektrolityczny i poziom witaminy B12, ponieważ chociaż nie są one diagnostyczne, mogą dostarczyć wskazówek, jak IBD wywołuje skutki poza układem pokarmowym.
Testy kału
Testy kału mogą być wykorzystywane do poszukiwania krwi, a także do wykluczenia innych potencjalnych chorób, które mogą powodować objawy. Testy te nie będą wykorzystywane do diagnozy samej choroby Leśniowskiego-Crohna. Zbiór stolca odbywa się w domu lub w laboratorium, gdzie stolec jest umieszczony w sterylnym pojemniku i wysłany do testowania.
Niektóre z potencjalnych odkryć mogą obejmować bakterie, krew lub pasożyty. Infekcje bakteryjne nie są rzadkie u osób z IBD, więc może być konieczne wykluczenie jednej z nich lub jej potwierdzenie.
Rozpoznania różnicowe
Niektóre z typowych objawów choroby Leśniowskiego-Crohna, takie jak ból brzucha i biegunka, mogą być spowodowane innymi stanami, dlatego ważne jest, aby wykluczyć je przed diagnozą IBD.
Bakteryjne zapalenie jelita grubego.
Zapalenie jelita grubego, które jest stanem zapalnym w okrężnicy, może być również spowodowane infekcją bakteryjną, na przykład z E. coli
.
- Zakażenie Clostridium difficile ( C. diff ).Infekcja bakteryjna z
- C. diffmoże powodować objawy biegunki i bólu, dlatego może być konieczne wykluczenie z badania kału.Niedokrwienne zapalenie jelita grubego. Ten rodzaj zapalenia okrężnicy spowodowany jest brakiem dopływu krwi do okrężnicy i wymaga natychmiastowego leczenia, aby zapobiec powikłaniom. Mikroskopowe zapalenie jelita grubego. W przypadku utrzymującej się biegunki może być konieczne wykluczenie tego rodzaju zapalenia jelita grubego.
- Zakażenie pasożytnicze. Pasożyty układu trawiennego mogą również powodować ból i krew w stolcu, a infekcje te mogą być brane pod uwagę u tych, którzy podróżowali do obszarów świata, w których są bardziej powszechne.
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna to obie formy IBD, ale leczenie może być inne, dlatego też rozróżnia się dwie choroby.
- Infekcja wirusowa. Ból, wymioty i biegunka z wirusowego zapalenia żołądka i jelit ("grypa żołądkowa") zwykle ustępują po kilku dniach.
