Fibromialgia jest trudnym zaburzeniem do zdiagnozowania. Ponieważ jest on tak słabo zrozumiany, nie ma wyraźnej zgody co do tego, jakie środki można lub należy zastosować, aby to potwierdzić. Co więcej, nawet jeśli masz objawy tego zaburzenia – w tym przewlekły, powszechny ból i zmęczenie – dostępne badania laboratoryjne i obrazowe często wydają się zupełnie normalne. Z tego powodu jedynym sposobem na uzyskanie diagnozy dotyczącej fibromialgii jest podjęcie "diagnozy wykluczenia". To jest żmudny proces, w którym twój lekarz przegląda i usuwa, jeden po drugim, wszystkie inne możliwe przyczyny twoich symptomów.
Tylko wtedy, gdy nie zostaną zidentyfikowane, zostanie postawiona diagnoza fibromialgii.
Kryteria diagnostyczne
Ponieważ nie ma dostępnych testów potwierdzających fibromialgię, lekarz musi polegać wyłącznie na panelu objawów, aby postawić diagnozę. Diagnoza jest zwykle nadzorowana przez specjalistę medycznego zwanego reumatologiem, który specjalizuje się w chorobach układu mięśniowo-szkieletowego i chorobach autoimmunologicznych. Niektórzy neurolodzy i lekarze ogólni mogą również mieć doświadczenie w nadzorowaniu oceny.
Kryteria rozpoznania zostały ustalone przez American College of Rheumatology (ACR) w 1990 r., A następnie tymczasowo zaktualizowane w 2010 r., Aby umożliwić bardziej praktyczne podejście do diagnozy. Zamiast diagnozowania zaburzeń w oparciu o historię i lokalizację bólu, aktualne wytyczne zalecają lekarzowi ocenę trzech kluczowych kryteriów:
- Jak powszechny jest ból i jak odczuwasz objawy
- Czy objawy utrzymują się na tym poziomie przez co najmniej trzy miesiące
- Czy nie ma innych wyjaśnień dla objawów
Ocena punktowaSystem diagnostyczny Fibromialgia ACR obejmuje ocenę zwaną powszechnym wskaźnikiem bólu (WPI) i inną zwaną skalą nasilenia objawów (SS).
Podczas gdy system ACR jest powszechnie stosowany, ma on swoich przeciwników, którzy uważają, że fibromialgia nie powinna być oceniana jako czysto somatyczne (fizyczne) zaburzenie, ale taka, w której oceniane są również czynniki psychologiczne i stresy psychospołeczne.
Diagnoza wykluczająca
Przed dokładną oceną obecnych objawów lekarz musi wykluczyć jakąkolwiek chorobę lub zaburzenie o podobnych objawach i cechach. W zależności od zakresu objawów (trawiennych, moczowych, psychologicznych itp.) Lista może stać się dość obszerna.
Wśród możliwości:
- Choroba Addisona
- Alkoholizm
- Uogólniona choroba zwyrodnieniowa stawów
- Zespół Guillain-Barré
- Niedoczynność tarczycy
- Nadczynność przytarczyc
- Choroba lękowa (IAD)
- Lupus
- Choroba z Lyme
- Nowotwory
- Stwardnienie rozsiane (MS)
- Myasthenia gravis (MG)
- Polimyalgia rheumatica
- Zespół stresu pourazowego (PTSD)
- Reumatoidalne zapalenie stawów
- Zespół Schwartz-Jampela
- Twardzina skóry
Wyzwaniem w diagnozowaniu fibromialgii jest to, że inne choroby często współistnieją z fibromyalgią i mają podobne lub pokrywające się objawy. Na przykład, jeśli zdiagnozowane zostanie zapalenie stawów lub bezdech senny, diagnoza może wyjaśnić niektóre z kluczowych objawów, których doświadczasz, ale nie inne.
Jako taki potrzebujesz doświadczonego klinicysty, który potrafi dokonać subtelnych rozróżnień.
Rozpowszechniony wskaźnik bólu
Powszechny wskaźnik bólu (WPI) dzieli ciało na 19 sekcji, z których każda jest uważana za charakterystyczny obszar zaangażowania. Twój lekarz zapyta, czy w ostatnim tygodniu doświadczyłeś bólu w każdym obszarze.
Zapisuje się 1 punkt za każde "tak", które podasz.
Możesz również zostać poproszony o scharakteryzowanie rodzaju bólu, który miałeś (takiego jak ciężki lub rozproszony) lub rozważenie punktów tkliwości (punktów spustu bólu), które były kluczowe w diagnozie.
19 miejsc bólowych objętych oceną (od góry do dołu):
- Prawa szczęka
- Lewa szczęka
- Szyja
- Prawy pas barkowy
- Lewy obwód ramienny
- Prawy górna ręka
- Lewe ramię
- Prawe dolne ramię
- Lewe dolne ramię
- Górna część pleców
- Dolna część pleców
- Klatka piersiowa
- Brzuch
- Prawe biodro / pośladek / górna część uda
- Lewe biodro / pośladek / górna część uda
- Prawą górną nogę
- Lewą górną nogę
- Prawą dolną nogę
- Lewą dolną nogę
Maksymalny wynik dla WPI to 19
Objaw Skala nasilenia
Skala nasilenia objawów (SS) ocenia cztery objawy, które należy rozważyć w diagnostyce fibromialgii. Każdy objaw jest oceniany w skali od 0 do 3, przy czym 0 oznacza brak objawów; 1 oznacza łagodne objawy; 2 oznacza umiarkowane objawy; i 3 oznacza poważne objawy. Ocena opiera się wyłącznie na nasileniu objawów, które wystąpiły w ciągu ostatniego tygodnia.
Cztery objawy oceniane w tych kryteriach to:
- Zmęczenie
- Obudzanie się z powodu snu nieużywające się
- Objawy poznawcze (w tym kłopoty z koncentracją, dezorientacja, dezorientacja i zaburzenia rozumienia)
- Somatyczne objawy (fizyczne odczucia, takie jak ból, zawroty głowy, nudności, omdlenia, lub zaburzenia jelit)
Maksymalna ocena w skali SS to 12.
Potwierdzenie diagnozy
Jeśli nie można znaleźć żadnego innego wyjaśnienia dla twoich objawów, twój lekarz będzie sprawdzał, czy twoje połączone wyniki WPI i SS spełniają jeden z dwóch ACR kryteria możliwej diagnozy fibromialgii:
- Wynik WPI równy 7 lub więcej ORAZ wynik 5 lub więcej punktów SS
- Wynik WPI od 3 do 6 ORAZ wynik SS równy 9 lub więcej
Następnie, jeśli lekarz stwierdzi, że twoje objawy byłeś obecny na tym samym lub podobnym poziomie przez co najmniej trzy miesiące, zostałbyś oficjalnie zdiagnozowany jako posiadający fibromialgię.
Po potwierdzeniu diagnozy, Ty i Twój lekarz możecie zacząć odkrywać opcje leczenia. Może to być długi i długotrwały proces, ale taki, który może doprowadzić cię do poprawy zdrowia i trwałej remisji.
