Jak diagnozuje się wirus Zika

wirusa Zika, które mogły, ciągłe ryzyko, ciągu jednego

Wirus Zika wywołał ogólnoświatową panikę w 2015 r., Kiedy choroba przenoszona przez komara przetoczyła się przez większą część Ameryki Południowej i Środkowej aż do południowej części Stanów Zjednoczonych. Chociaż choroba zwykle powoduje jedynie łagodną, ​​grypopodobną chorobę, może stać się druzgocąca, jeśli wystąpi w czasie ciąży, prowadząc w rzadkich przypadkach do wady wrodzonej, zwanej małogłowiem, w której dziecko rodzi się z wyjątkowo małą głową i mózgiem.

Z tego powodu diagnoza jest konieczna dla matek, które mogły być narażone na działanie wirusa Zika przez ukąszenie komara. Co więcej, ponieważ wirus może być przekazywany z mężczyzny do kobiety podczas seksu, test – złożony z kombinacji badań krwi i moczu – może zidentyfikować zakażonego partnera i prawdopodobnie zapobiec transmisji.

Wskazania do badania

Porażenie przez komara, nawet w miejscu, w którym wirus Zika jest endemiczny, nie musi oznaczać, że zostałeś zarażony. Choroba jest przenoszona przez specyficzny rodzaj komara znanego jako Aedes aegypti, który można rozpoznać po białych znakach jego nóg i lirowatym znaku na nim z powrotem.

Nawet jeśli jesteś zarażony, nie musisz mieć żadnych objawów. Jeśli to zrobisz, będą na ogół łagodne i mogą obejmować gorączkę, ból głowy, ból stawów, ból mięśni, obrzęk węzłów chłonnych i prawdopodobnie łagodną wysypkę.

Jeśli uważasz, że byłeś narażony na wirusa Zika – albo dlatego, że masz objawy, albo udałeś się na obszar wysokiego ryzyka – dostępne są testy diagnozujące infekcję.

Zalecenia CDC

W związku z tym testowanie wirusa Zika nie jest dla wszystkich. Podstawowymi celami badań są zapobieganie przenoszeniu zakażenia z matki na dziecko w czasie ciąży oraz zapobieganie przenoszeniu wirusa drogą płciową do kobiety, która jest w ciąży lub może zajść w ciążę.

W tym celu Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) zaleca testowanie Zika tylko dla następujących grup:

  • Każda osoba, kobieta lub mężczyzna, z objawami, które mogły być narażone na wirusa, ponieważ żyją w obszarze endemicznym , niedawno udał się do endemicznego regionu lub odbył seks bez zabezpieczenia z kimś, kto mieszka lub podróżował w endemicznym regionie
  • Kobiety w ciąży z objawami wirusa Zika, które mogły mieć kontakt z wirusem
  • Kobiety w ciąży bez objawów, które żyją w okolicy, gdzie Zika ma charakter endemiczny lub istnieje ciągłe ryzyko narażenia
  • Kobiety w ciąży, które były narażone na kontakt z wirusem Zika i których płód wykazuje oznaki wrodzonych nieprawidłowości, takich jak małogłowie w badaniu ultrasonograficznym

Testowanie można również rozważyć u kobiet w ciąży bez objawów, które mogły być niedawno wystawione na wirusa, ale nie są narażone na ciągłe ryzyko. Infekcje Zika generalnie stanowią największe zagrożenie dla płodu w pierwszym trymestrze ciąży i do ośmiu tygodni przed poczęciem.

Z drugiej strony nie zaleca się testowania u mężczyzn bez objawów, kobiet nie będących w ciąży bez objawów lub w ramach testów przedkoncepcyjnych.

Jeśli nie możesz znaleźć laboratorium komercyjnego w pobliżu, które jest w stanie wykonać test, zadzwoń do lokalnego lub stanowego, który może skierować cię do zatwierdzonego laboratorium.

Testy laboratoryjne

Istnieją dwa różne testy diagnozy wirusa Zika, który szuka genetycznego śladu wirusa, a drugi szuka dowodów na infekcję za pomocą białek obronnych zwanych przeciwciałami.

Dwa testy są przeprowadzane jednocześnie, aby postawić diagnozę. Dzieje się tak dlatego, że test genetyczny, znany jako test amplif RNA amplifikacji kwasów nukleinowych (NAT) is, jest bardziej specyficzny pod względem zdolności wykrywania wirusa, ale mniej wrażliwy (co oznacza, że ​​jest podatny na wyniki fałszywie ujemne). Przeciwnie, testimmunoglobuliny (IgM) far jest znacznie bardziej czuły, ale mniej specyficzny (co oznacza, że ​​jest mniej zdolny do odróżnienia Zika od podobnych wirusów).

Testy RNA NAT i IgM, stosowane łącznie, zapewniają wysoki poziom dokładności podczas diagnozowania Zika. Badanie RNA NAT Badanie RNA NAT to technologia, która szybko zwiększa liczbę cząstek genetycznych w krwi, moczu i innych płynach ustrojowych z kilku tysięcy do ponad miliarda.

W ten sposób laboratorium może zobaczyć z bliska, czy istnieją jakieś dowody genetyczne na infekcję Zika. Jeśli podejrzewasz, że masz wirusa Zika, test NAT musi być przeprowadzony jednocześnie z próbką krwi i moczu.

Zaletą testów NAT jest to, że można je wykonać wkrótce po pojawieniu się objawów. W związku z tym poziom wirusowego RNA gwałtownie spadnie, gdy układ odpornościowy zacznie zyskiwać kontrolę nad infekcją. Jako takie testy NAT są uważane za użyteczne tylko wtedy, gdy zostaną przetestowane w ciągu 14 dni od pierwszych objawów. (Jedynym wyjątkiem są kobiety w ciąży z objawami, u których wirusowe RNA może przetrwać do 12 tygodni).

Z powodu ograniczeń testu negatywny wynik NAT nie wyklucza infekcji wirusem Zika.

Testowanie IgM

Testowanie IgM jest testem krwi, który wykrywa przeciwciała produkowane przez organizm w celu zwalczania wirusa Zika. Może zająć organizm do dwóch tygodni po ekspozycji, aby wytworzyć wystarczającą ilość przeciwciał, aby uzyskać dokładny wynik. Testowanie zbyt wcześnie może skutkować fałszywie dodatnim wynikiem.

Poziomy przeciwciał Zika mają tendencję do zwiększania się w tandemie z spadkami poziomu wirusowego RNA. Jako taki, test IgM jest najbardziej przydatny w pierwszych 12 tygodniach infekcji, a czasem dłużej. Może być również stosowany do badania płynu mózgowo-rdzeniowego w przypadkach, w których infekcja Zika spowodowała zapalenie mózgu.

W przypadku, gdy test IgM może być niewystarczający, jego specyficzność dotyczy wirusa Zika. Wirus Zika należy do rodziny

Flaviviridae

i jest blisko spokrewniony z wirusami, które powodują gorączkę denga, żółtą febrę i japońskie zapalenie mózgu. Z tego powodu test może czasami zwracać nieprawidłowy wynik. Jest to jeden z powodów, dla których testy potwierdzające są tak ważne.

Ze względu na wysoką czułość, ujemny test IgM można uznać za ostateczny. Test neutralizacji łysinek Test neutralizacji łysinek (PRNT) jest testem mierzącym poziom przeciwciał neutralizujących we krwi. Neutralizujące przeciwciała są podzbiorem immunoglobin, których rolą jest zabicie wirusa. W przeciwieństwie do nie neutralizujących przeciwciał wykrywanych w testach IgM, przeciwciała neutralizujące mogą pozostawać w ciele przez lata, gotowe do ataku, jeśli wirus kiedykolwiek się pojawi. PRNT jest zarezerwowany dla testów potwierdzających, które są albo niejednoznaczne, niejednoznaczne, albo przypuszczające.

Testowanie w ciąży

Wytyczne dotyczące testowania w czasie ciąży różnią się w zależności od tego, czy ty, jako matka, masz objawy i jesteś w ciągłym ryzyku infekcji. CCD obecnie zaleca:

Jeśli jesteś w ciąży i masz objawy Zika, testy NAT i IgM mogą być wykonywane jednocześnie w ciągu 12 tygodni od wystąpienia objawów.

Jeśli nie masz objawów, ale podejrzewasz, że zostałeś narażony, powinieneś być poddany testom w ciągu dwóch do 12 tygodni od powrotu z regionu endemicznego lub po seksie z mężczyzną, u którego zdiagnozowano wirusa Zika.

Jeśli jesteś w ciąży i mieszkasz w regionie, w którym istnieje ciągłe ryzyko ekspozycji, powinieneś mieć test IgM podczas pierwszej wizyty prenatalnej i dwie dodatkowe wizyty.

Jeśli badanie ultrasonograficzne ujawni objawy wad wrodzonych zgodne z wirusem Zika, otrzymasz zarówno test NAT, jak i test IgM. Można również wykonać test NAT płynu owodniowego.

  • Diagnoza różnicowa
  • Ponieważ wirus Zika jest podobny pod względem struktury molekularnej i / lub objawów do innych chorób przenoszonych przez owady i nie-owadów, inne przyczyny mogą wymagać wykluczenia, jeśli wyniki twojego testu są mniej niż jednoznaczne. Mogą to być:
  • wirus Chikungunya
  • denga

leptospiroza

malaria

  • parwowirus
  • różyczka
  • infekcja riketsja
  • żółta gorączka
  • pozytywny wynik testu
  • pozytywny wynik Zika potwierdziłby obecność wirusa. Aby zapobiec przekazaniu wirusa partnerowi seksualnemu, trzeba albo powstrzymać się od seksu, albo konsekwentnie używać prezerwatyw przez co najmniej sześć miesięcy. Jest to szczególnie ważne, jeśli twój partner jest w ciąży lub w wieku rozrodczym.
  • Jeśli uzyskasz pozytywny wynik podczas ciąży, nie musi to oznaczać, że Twoje dziecko będzie miało wadę wrodzoną lub poronienie. Większość tych zakażeń nie powoduje żadnej z tych komplikacji. Zamiast tego będą wykonywane rutynowe ultradźwięki w celu monitorowania postępów dziecka i sprawdzania ewentualnych oznak problemów.
  • Jeśli Twoje dziecko urodziło się bez wad, przeprowadzonych zostanie wiele testów, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku, w tym:

Testowanie wirusa Zika w momencie urodzenia

Badanie słuchu przed wypisaniem ze szpitala

Badanie ultrasonograficzne głowy w ciągu jednego miesiąca od urodzenia

A kompleksowy egzamin okulistyczny w ciągu jednego miesiąca od urodzenia

  • zautomatyzowany test odpowiedzi pnia mózgu (ABR) w ciągu jednego miesiąca od urodzenia w celu oceny nerwów słuchowych dziecka
  • Jeśli Twoje dziecko urodziło się z jakąkolwiek wadą, bez względu na to, czy jest to osoba drobna czy ważna, skierowania będą wykonany dla neurologów, okulistów i innych specjalistów, którzy potrafią leczyć stan twojego dziecka i nim zarządzać. Rozwijane i inne usługi interwencyjne będą poszukiwane oprócz usług wsparcia rodziny.

Like this post? Please share to your friends: