Naturalne jest zastanawianie się, jak długo możesz żyć, jeśli masz HIV. Podczas gdy ludzie zapewnią cię, że to choroba, którą można leczyć, co to właściwie oznacza w kategoriach nie tylko długości życia, ale także jakości życia danej osoby?
Odpowiedź jest prosta i nie tak prosta. Ogólnie rzecz biorąc, perspektywy są bardzo pozytywne. Dzięki postępowi w terapii antyretrowirusowej osoby z wirusem HIV mogą dziś spodziewać się dłuższego i zdrowszego życia niż kiedykolwiek. Jeśli leczenie rozpocznie się wcześniej i będzie przyjmowane codziennie zgodnie z zaleceniami.
Tak naprawdę, 20-latek, który rozpoczął terapię HIV, może spodziewać się, że dożyje we wczesnych latach 70-tych, wynika z badań długoletniej współpracy kooperacji północnoamerykańskiej w zakresie badań i projektowania (NA-ACCORD).
Aktualizacja dotycząca badań przeprowadzona w 2011 r. Ze szwajcarskiego badania kohortowego dodatkowo potwierdziła te ustalenia, sugerując, że osoby, które rozpoczynają leczenie wcześniej (przy CD4 ma ponad 350), mogą osiągnąć oczekiwaną długość życia równą lub nawet wyższą niż populacja ogólna.
Czynniki ograniczające oczekiwaną długość życia
Nie oznacza to jednak, że nie ma wyzwań, które mogłyby odwrócić wiele z tych korzyści. Z perspektywy indywidualnej długowieczność jest zależna od wielu czynników, które mogą zwiększać lub zmniejszać oczekiwaną długość życia osoby zakażonej wirusem HIV. Czynniki te obejmują różne rzeczy, od których możemy kontrolować (takie jak przestrzeganie zasad używania narkotyków) do rzeczy, których nie możemy (np. Status rasy lub dochodu).
Co więcej, HIV jest tylko częścią długofalowej troski.
Nawet dla osób, które potrafią utrzymać niewykrywalny ładunek wirusa, ryzyko chorób niezwiązanych z HIV, takich jak rak czy choroba serca, jest znacznie większe niż w populacji ogólnej i może wystąpić w dowolnym miejscu od 10 do 15 lat wcześniej.
Tak głębokie są obawy, że osoba z wirusem HIV jest o wiele bardziej narażona na przedwczesną śmierć niż choroba związana z wirusem HIV.
Zyski i straty w latach życia
Czynniki wpływające na oczekiwaną długość życia są statyczne (stałe) lub dynamiczne (mogą się zmieniać wraz z upływem czasu).
Czynniki statyczne, takie jak rasa czy orientacja seksualna, wpływają na oczekiwaną długość życia, ponieważ są to ludzie, którym często nie udaje się uciec. Na przykład wysoki poziom ubóstwa w społecznościach afroamerykańskich w połączeniu z brakiem dostępu do opieki zdrowotnej i wysokim poziomem stygmatyzacji HIV odbierają wiele korzyści widocznych w białych społecznościach.
Czynniki dynamiczne, dla porównania, mają silną zależność przyczynowo-skutkową od czasów przeżycia. Na przykład przyleganie do leczenia jest bezpośrednio powiązanym postępem choroby. Im mniej przylegania się utrzymuje, tym większe jest ryzyko oporności na leki i niepowodzenia leczenia. Przy każdej awarii osoba traci coraz więcej możliwości leczenia.
Analizując zarówno statyczne, jak i dynamiczne czynniki ryzyka, możemy zacząć identyfikować, gdzie dana osoba może zyskać lub stracić lata życia, nawet o tym nie wiedząc. Wśród nich:
- Liczba osób z CD4 na początku leczenia pozostaje jednym z najsilniejszych wskaźników oczekiwanej długości życia. Rozpoczęcie leczenia, gdy liczba komórek CD4 jest poniżej 200 może zmniejszyć nawet o 15 lat od życia danej osoby.
- Palacze z HIV tracą więcej lat życia niż palenie tytoniu niż HIV. W rzeczywistości ryzyko zgonu z powodu palenia jest dwa razy większe u palaczy z HIV i może skrócić nawet 12 lat życia danej osoby, niezależnie od zakażenia wirusem HIV.
- Rasa i długowieczność są integralnie związane z HIV. Według badań przeprowadzonych przez Bloomberg Public School of Health, Afroamerykanie z HIV żyją średnio o 8,5 roku krócej niż ich białe odpowiedniki.
- Wstrzykiwani użytkownicy narkotyków ponoszą straty zarówno pod względem chorób związanych z HIV, jak i bez HIV. Najsilniejszymi czynnikami przyczyniającymi się do tego były słabe przyleganie i współistniejące zapalenie wątroby typu C. Ogólnie rzecz biorąc, średnia długość życia osób przyjmujących narkotyki drogą iniekcji jest o 20 lat niższa niż w przypadku wszystkich innych grup HIV.
Słowo od Verywella
Na koniec ważne jest, aby pamiętać, że statystyki nie są prognozą. Nie potrafią przewidzieć, co się stanie w trakcie infekcji.
Mogą jedynie zasugerować, jakie kroki możesz podjąć, aby zminimalizować ryzyko choroby w oparciu o czynniki, które Ty, jako jednostka, możesz łatwo zmienić.
