Biopsja tarczycy jest częstą procedurą wykonywaną w celu zbadania guzka lub masy znalezionej w gruczole tarczycy. Aby ustalić, czy wzrost jest łagodny lub złośliwy, lekarz musi pobrać próbkę komórek z masy.
Rodzaje biopsji
Istnieje kilka różnych typów biopsji, jeśli chodzi o tarczycę. Kiedy większość ludzi słyszy słowo "biopsja", często uważają, że jest to zabieg chirurgiczny, który wymaga nacięcia.
Chociaż może to być prawdą w przypadku innych typów raka, większość biopsji tarczycy wykonuje się w procesie znanym jako aspiracja cienkoigłowa (FNA).
Biopsja tarczycy FNA wykorzystuje długą, cienką igłę do pobrania próbki tkanki tarczycy. Jest zwykle wykonywany przez chirurga lub endokrynologa i może być zakończony w gabinecie lub w warunkach ambulatoryjnych. Patolog może być pod ręką, aby upewnić się, że został pobrany odpowiedni okaz w celu uniknięcia konieczności powtórzenia procedury w późniejszym czasie.
Należy zauważyć, że istnieją rzadkie sytuacje, w których konieczna może być otwarta biopsja tarczycy. Otwarta biopsja tarczycy jest procedurą, w której wykonuje się nacięcie w szyi, aby uzyskać próbkę tkanki.
Co się dzieje przed biopsją tarczycy
Po pierwsze, prawdopodobnie zostaniesz poproszony o zdjęcie swojej odzieży od pasa w górę i ubranie w sukni. Sterylny roztwór myjący jest nakładany na skórę. Zostaniesz poproszony, aby położyć się na plecach na stole do badań lub na leżącym fotelu medycznym, podobnym do tego, z którego korzysta dentysta, i odchylić głowę do tyłu.
Znieczulenie miejscowe może, ale nie musi być podane. Niektórzy lekarze używają okładów lodowych, aby zdusić obszar, zamiast używać znieczulenia. Niektórzy pacjenci, którzy mieli wielokrotne biopsje tarczycy zgłaszają, że miejscowy zastrzyk znieczulający jest gorszy niż sama igła do biopsji. Ból z anestezjologicznej igły jest często opisywany jako szybkie, pieczenie.
Pamiętaj, że każdy inaczej toleruje ból. Jeśli obawiasz się bólu podczas biopsji, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Jeśli twój lekarz zdecyduje się na użycie znieczulenia miejscowego, on lub ona odrębi obszar i poczekaj kilka minut, aż zadziała, zanim przejdziesz dalej.
Co się dzieje podczas biopsji tarczycowej
Po tym, jak obszar stanie się odrętwiały, lekarz rozpocznie właściwą biopsję, wkładając długą, cienką igłę w obszar, z którego należy pobrać próbki. Igła jest włożona tylko na pięć do 10 sekund. Twój lekarz może pobrać kilka próbek, wymagających dodatkowych nakłuć igłą.
Twój lekarz może zdecydować się na użycie ultradźwięków, aby pomóc w prowadzeniu zabiegu. Dzieje się tak dlatego, że niektóre guzki tarczycy są małe lub znajdują się w lokalizacji, która może być trudna do ślepej biopsji. Jednak niektóre większe guzki mogą nie wymagać użycia przewodnictwa ultrasonograficznego. Doświadczenie twojego lekarza może również odgrywać rolę w tym, czy on lub ona zdecyduje się na użycie ultradźwięków – bardziej doświadczeni lekarze mogą tego nie wymagać.
Próbki są badane przez patologa, aby upewnić się, że pobrano odpowiednią próbkę. Następnie bandaż zostanie umieszczony na stronie biopsji i skończysz.
Co się dzieje po biopsji tarczycy
Większość osób poddanych biopsji tarczycy może wrócić do domu po zabiegu i wrócić do pracy jeszcze tego samego dnia.
Może wystąpić łagodny dyskomfort w obrębie szyi lub ból ucha do trzech dni po biopsji. Mogą wystąpić łagodne siniaki, szczególnie u osób o jasnej karnacji.
Wyniki biopsji tarczycy są ogólnie dostępne kilka dni po zabiegu. Pamiętaj, aby zapytać lekarza, kiedy wyniki zostaną zwrócone i jak otrzymasz powiadomienie. Niektórzy lekarze chętnie omawiają wyniki badań przez telefon, podczas gdy inni wybierają to w biurze.
