Kiedy większość ludzi mówi o wyleczeniu z HIV, zwykle wyobrażają sobie konkretny rodzaj narkotyku. Wyobrażają sobie lekarstwo, które usunie cały wirus z organizmu – lek wyniszczający. Jednak wielu lekarzy, którzy szukają lekarstwa na HIV, faktycznie szuka innego rodzaju leczenia. Leczenie funkcjonalne w przypadku HIV niekoniecznie musi oznaczać wyeliminowanie całego wirusa z organizmu. Zamiast tego celem funkcjonalnego wyleczenia byłoby pozbycie się wirusa HIV z krwi i usunięcie wszelkich negatywnych skutków. Innymi słowy, ludzie, którzy zostali wyleczeni funkcjonalnie, nigdy nie rozwinęliby AIDS lub innych objawów choroby HIV, takich jak przedwczesne starzenie. Różnica między kuracją przeciwnowotworową a leczeniem funkcjonalnym
Największa różnica między kuracją wyniszczającą a leczeniem funkcjonalnym jest praktyczna. Szukając funkcjonalnego lekarstwa, naukowcy nie muszą się martwić, czy skutecznie usunęli rezerwuar wirusów. (Wirusowy rezerwuar jest tym, co naukowcy nazywają kopiami wirusa, który ukrywa się cicho w różnych częściach ciała – ten ukryty wirus nie może być zwalczany ani traktowany dopóki i dopóki coś go nie uruchomi i nie zacznie się rozmnażać). aby przetestować kogoś pod kątem funkcjonalnego wyleczenia, lekarze muszą tylko upewnić się, że poziom wirusa we krwi pozostaje niewykrywalny.
Muszą również upewnić się, że ich układ odpornościowy funkcjonuje tak samo dobrze, jak gdyby nie był zarażony wirusem HIV.
W pewnym stopniu można to osiągnąć teraz – przez dożywotnie stosowanie złożonej terapii przeciwretrowirusowej (cART). Jednak ogólne oczekiwanie jest takie, że prawdziwa funkcjonalna kuracja byłaby w stanie osiągnąć te cele bez pacjentów, którzy musieliby pozostać w CART w nieskończoność.
Chociaż leki stosowane w kartonie znacznie poprawiły życie osób z wirusem HIV, mogą również powodować znaczące skutki uboczne. W związku z tym idealne funkcjonalne leczenie doprowadziłoby pacjentów zakażonych wirusem HIV do punktu, w którym leki nie byłyby dłużej potrzebne do utrzymania kontroli nad infekcjami.
Droga do funkcjonalnego leczenia HIV
Możliwe jest skuteczne leczenie HIV. Wieści o takim leczeniu zaczęły pojawiać się w lecie 2012 roku, kiedy istniały dwie odrębne linie badań, które pokazały, że HIV można kontrolować w pewnych grupach pacjentów. Pierwszy zestaw badań, który uzyskał największy rozgłos, dotyczy Pacjenta z Berlina. Pacjent z Berlina jest mężczyzną, którego zakażenie wirusem HIV zdawało się być zwalczone po tym, jak został przeszczepiony szpiku kostnego od negatywnego dawcy CCR5. Badania zaprezentowane na 19. Międzynarodowej Konferencji o AIDS pozwoliły zidentyfikować dwóch innych biorców szpiku kostnego, u których zakażenie wirusem HIV również zostało przejęte przez przeszczep. Jednak ten rodzaj terapii nigdy nie byłby możliwy dla większości osób z HIV. To po prostu zbyt niebezpieczne. Prawdopodobnie będzie stosowany tylko u pacjentów zakażonych wirusem HIV, którzy wymagają przeszczepu szpiku kostnego z innych powodów.
Znacznie bardziej ekscytujące jest to, że kilka grup naukowców odnosiło sukcesy, lecząc ludzi wkrótce po zakażeniu wirusem HIV. Wydaje się, że wczesne leczenie może zapobiec rozwojowi dużych zbiorników wirusowych. Takie wczesne leczenie wydaje się obniżać obciążenie wirusem na tyle niskie, że układ odpornościowy pacjentów może kontrolować jakiekolwiek resztkowe zakażenie bez dalszego stosowania leków antyretrowirusowych. Wyniki są nadal wstępne. Jest to jednak rodzaj funkcjonalnego leku, który teoretycznie mógłby zostać wdrożony na szeroką skalę. Powiedział, że byłoby to naprawdę przydatne, gdyby zasięg testów na HIV był znacznie poprawiony.
Jeśli infekcje nie zostaną wcześnie wykryte, nie można ich leczyć wcześniej. Obecnie wiele osób jest zarażonych od lat, zanim dowiedzą się, że są nosicielami wirusa HIV.
