Jak funkcjonuje autonomiczny układ nerwowy

autonomiczny układ, autonomiczny układ nerwowy, układ nerwowy, układu nerwowego

Układ nerwowy jest jedną z najbardziej niewiarygodnych części ludzkiego ciała. Twój system nerwowy przyjmuje wszystkie informacje z otaczającego Cię świata i wysyła wiadomość do mięśni, pozwalając ci przejść przez świat. Twój autonomiczny układ nerwowy kontroluje również wszystkie funkcje życiowe, z których wiele nie jest świadomych.

Krótko mówiąc, utrzymuje cię przy życiu.

Chociaż może się wydawać, że jest to nieuczciwe, że tak ważna część ciała nie jest rozpoznawana przez projektantów, prawdopodobnie dobrze jest, że twój autonomiczny układ nerwowy jest poza świadomą kontrolą. Jeśli upadniesz, gdy uczysz się chodzić, możesz chwilowo zranić się, ale zazwyczaj uczysz się podnosić i zacząć od nowa. Czy możesz sobie wyobrazić, jeśli musisz nauczyć się przyspieszyć swoje serce, kiedy tylko chcesz? Lub jeśli przestałeś oddychać za każdym razem, gdy zasypiałeś?

Podobnie jak wiele rzeczy przyjmowanych za pewnik, znaczenie autonomicznego układu nerwowego jest nagle rozpoznawane, gdy coś idzie nie tak. Podczas gdy kilka chorób atakuje autonomiczny układ nerwowy, prawie wszystkie zaburzenia medyczne mają pewien wpływ na autonomię. Aby w pełni zrozumieć chorobę i zdrowie, ważne jest, aby wiedzieć, jak działa autonomiczny układ nerwowy.

Anatomia układu autonomicznego układu nerwowego

Twój autonomiczny układ nerwowy leży prawie całkowicie poza centralnym układem nerwowym i obejmuje dwie główne części: część czaszkowo-krzyżową (przywspółczulną) i część piersiowo-lędźwiową (sympatyczną).

Czasami sądzi się, że są przeciwieństwami, co ostatecznie prowadzi do równowagi w ciele. Przywspółczulne są związane z rozluźnieniem, trawieniem i ogólnie biorąc są łatwe. Sympatyczny odpowiada za odpowiedź "walcz lub uciekaj".

Jedną z ciekawych rzeczy na temat autonomicznego układu nerwowego jest to, że niemal bez wyjątku, nerwy łączą się w kłębek nerwów zwany zwojem, zanim wiadomość zostanie przekazana do narządu docelowego, takiego jak gruczoł ślinowy.

Pozwala to na inny poziom komunikacji i kontroli.

Przywspółczulny

Wiele nerwów przywspółczulnego autonomicznego układu nerwowego zaczyna się w jądrze w twoim pniu mózgu. Stamtąd przemieszczają się przez nerwy czaszkowe, takie jak nerw błędny, który spowalnia tętno, lub nerw okoruchowy, który uciska źrenicę oka. Parasympathetic powoduje, że oczy łzą, a usta ślinią. Inne przywspółczulne kończą się w ścianach narządów piersiowych i brzusznych, takich jak przełyk, przewód pokarmowy, gardło, serce, trzustka, pęcherzyk żółciowy, nerka i moczowód. Sakralna sympatia przywspółczulna w zwojach w ścianach okrężnicy, pęcherza moczowego i innych narządach miednicy.

Sympatyczny

Współczulne włókna autonomicznego układu nerwowego opuszczają boczną część rdzenia kręgowego, skąd otrzymują informacje z części mózgu, takich jak pień mózgu i podwzgórze. Włókna biegną od synaps w zwojach tuż poza kręgosłupem do swoich celów, zwykle wzdłuż naczyń krwionośnych. Na przykład, współczulne nerwy, które rozszerzają oczy w odpowiedzi na ciemność lub zagrożenie, wychodzą z rdzenia kręgowego w szyi i synapsy w zwojach zwanych super zwojem współczulnym, następnie biegną wzdłuż tętnicy szyjnej do twarzy i oczu.

Dostarczają nerwy do narządów wewnętrznych brzucha i miednicy, a także mieszków włosowych, gruczołów potowych i innych.

Autonomiczne neuroprzekaźniki

Systemy nerwowe komunikują się za pomocą przekaźników chemicznych zwanych neuroprzekaźnikami. Neurotransmitery, takie jak acetylocholina i norepinefryna, są odpowiedzialne przede wszystkim za komunikację w autonomicznym układzie nerwowym. Dla obu przywspółczulnych i współczulnych części układu autonomicznego, acetylocholina jest uwalniana na poziomie zwojów. Receptory acetylocholiny w zwojach są nikotynowe i mogą być blokowane przez leki, takie jak kurary. Neuroprzekaźniki różnią się jednak, gdy komórki nerwowe osiągają swoje cele.

W przywspółczulnym układzie nerwowym, receptory postganglionowe w narządach, takich jak przewód żołądkowo-jelitowy, są nazywane muskarynowymi i są wrażliwe na leki, takie jak atropina.

W przeciwieństwie do tego, post-zwojowe współczulne neurony uwalniają tylko noradrenalinę, z wyjątkiem gruczołów potowych i niektórych mięśni gładkich na naczyniach krwionośnych, w których nadal stosuje się acetylocholinę. Norepinefryna uwalniana przez neurony post-zwojowe uderza w grupę receptorów zwanych receptorami rodziny adrenergicznej. Istnieją dwie główne kategorie receptorów adrenergicznych, alfa i beta, z których każda ma podkategorie z ich własnymi unikalnymi właściwościami i może być manipulowana przez różne rodzaje leków.

Kontrola ciśnienia krwi

Ciśnienie krwi jest dobrym przykładem tego, jak współczulne i przywspółczulne elementy układu nerwowego współpracują ze sobą w ciele. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwie główne rzeczy, które powodują wzrost ciśnienia krwi: Szybkość i siła twojego pompującego serca oraz ciasnota naczyń krwionośnych w twoim ciele. Kiedy współczulny układ nerwowy dominuje, twoje serce pompuje ciężko i szybko, twoje obwodowe naczynia krwionośne są wąskie i ciasne, a twoje ciśnienie krwi będzie wysokie. W przeciwieństwie do tego układ przywspółczulny spowalnia serce i otwiera obwodowe naczynia krwionośne, powodując spadek ciśnienia krwi.

Wyobraź sobie, że stoisz nagle po długim siedzeniu w pozycji siedzącej. Dwa receptory wyczuwają ciśnienie w ścianach ciśnienia krwi przy zatoce tętnicy szyjnej i łuku aorty i wysyłają wiadomości do pnia mózgu, które odpowiednio reagują zwiększając ciśnienie krwi.

W innych przypadkach może być konieczne podniesienie ciśnienia krwi, ponieważ jesteś przerażony przez niedźwiedzia. Nawet zanim zaczniesz biec, twój mózg rozpoznał niedźwiedzia i wysłał wiadomości do twojego podwzgórza, aby przygotować twoje ciało do działania. Sympatetyki są aktywowane, serce zaczyna walić, a ciśnienie krwi zaczyna rosnąć.

Podczas gdy istnieją inne systemy, które mogą kontrolować ciśnienie krwi, takie jak hormony, są one stopniowe i powolne, a nie natychmiastowe, jak te kontrolowane bezpośrednio przez twój autonomiczny układ nerwowy.

Jak kontrolować swój autonomiczny układ nerwowy

Dla większości z nas autonomiczny układ nerwowy jest generalnie poza naszą świadomą kontrolą. Jednak kora mózgowa, zwykle związana ze świadomą myślą, może w pewnym stopniu zmienić twój autonomiczny układ nerwowy. W mózgu, izolacja, przednia zakrętu obręczy, istota innominata, ciało migdałowate i brzuszna kora przedczołowa komunikują się z podwzgórzem, aby wpłynąć na twój autonomiczny układ nerwowy. W jądrze jądra, tractus solitarius jest głównym centrum dowodzenia autonomicznym układem nerwowym, wysyłając dane głównie przez nerwy czaszki IX i X.

Ponieważ kora jest połączona z autonomicznym układem nerwowym, możesz być w stanie kontrolować swój autonomiczny układ nerwowy system poprzez świadomy wysiłek, szczególnie przy pewnej praktyce. Wysoko wyszkoleni ludzie, tacy jak zaawansowani praktykujący jogę, mogą celowo spowolnić tętno, a nawet kontrolować temperaturę ciała poprzez praktyki medytacyjne. Dla większości z nas, skupienie się na rzeczach, które są relaksujące, a nie stresujące, lub po prostu biorąc duży oddech, gdy zauważysz, że współczulny układ nerwowy powoduje szybki puls lub niepokój, może przywrócić przywspółczulny układ nerwowy do pewnego stopnia kontrola.

    Like this post? Please share to your friends: